Elk jaar maakt het Duitse radiostation ‘Klassik Radio’ een tournee door Duitsland met een filmmuziekconcert. Zoals te lezen is in hun (Engels) verslag, waren Saskia en Erik vorig jaar bij het concert in Hamburg aanwezig. Dit jaar was ikzelf aan de beurt om dit concert in Hannover te ervaren.
Veel concerten die ik bijwoon, begint met een beroemd kort stuk dat in films als introductie wordt gebruikt en dit concert was geen uitzondering: ze gebruikten het bekende stuk “Also sprach Zarathustra”. Net als vorig jaar was er een vooraf opgenomen aankondiging die het publiek verwelkomde en gastvrouw Svenja Sellnow introduceerde. Het concert was verdeeld in muziekblokken met sets van elk drie stukken, gecentreerd rond een specifiek thema. Het eerste blok was het ‘Star’-blok, waarin we konden luisteren naar muziek uit de drie’ Star’-films: Stargate, Star Wars en Star Trek. Ik vond het erg leuk dat ze voor “Across the Stars” als stuk uit Star Wars hadden gekozen. Het is een delicaat en emotioneel stuk tussen de meer bombastische werken van de suite van Stargate en de medley van muziek uit verschillende Star Trek-films die dirigent Nic Raine zelf gearrangeerd had.
Voor het volgende blok – met het thema ‘liefde’ – interviewde Sellnow, na een klein onderzoek binnen het publiek, een man uit die al meer dan 40 jaar getrouwd was. De muziek in dit blok begon met Doctor Zhivago, een stuk dat ik niet zo goed ken. “Comptine D’un Autre Été: L’après Midi” van Amelie, daarentegen is een persoonlijke favoriet van mij en is altijd een genot om naar te luisteren. Ik vond het geweldig toen het orkest bijviel om de piano tijdens dit stuk te ondersteunen. Meet Joe Black gecomponeerd door Thomas Newman werd net zo goed uitgevoerd waar het orkest het stuk naar een grote finale voerde.
Het volgende blok, met een geschiedenis thema, bevatte muziek van Elizabeth: The Golden Age, waar de concertmeester een prachtige solo speelde en de muziek van The Crown, die een fantastische muzikale opbouw had. Het laatste stuk vóór de pauze was uit Dunkirk, met een deel gebaseerd op een thema van Sir Edward Elgar.
De tweede helft begon met een fantasieblok beginnend met Finding Neverland, een prachtig stuk met veel snelle melodieën en vooral de violen moesten hard werken om bij te blijven. Voor de film Pan’s Labyrinth kwam zangeres Naia Chvatal-Jones op het podium om het prachtige “Long, Long Time Ago” te zingen. De suite van Stardust bevatte een aantal prachtige en diverse stukken uit de film, waarmee een interessante gevarieerde suite gecreëerd werd.
Het superheldenfilmblok begon met muziek van de nieuwste Wonder Woman met een interessante keuze, inclusief de beroemde melodie die oorspronkelijk op een elektrische cello werd gespeeld maar voor dit concert door de trompet werd gedaan. Superman, gecomponeerd door John Williams, is altijd een goede kandidaat wanneer het superheldenthema wordt gebruikt tijdens een concert. Ik hield echt van het feit dat het een suite was in plaats van alleen de mars. De suite bevatte ook het liefdesthema, dat zo’n prachtig stuk is en ik ben verbaasd dat ik het nog nooit eerder heb gehoord. Toen het stuk voorbij was, klink er gejoel vanuit het publiek. Het blok eindigde met een suite van Spider-Man: Homecoming. De door Michael Giacchino geschreven muziek is erg speels – met als gevolg dat ik een glimlach op mijn gezicht had tijdens het spelen ervan en niet stil kon zitten.
Het laatste blok bracht de feestdagen met zich mee met muziek uit films met kerstthema’s, beginnend met muziek van Love Actually, die erg krachtig en levend is. De suite van Nightmare before Christmas was omdat deze volledig instrumentaal was zonder zang erg interessant. The Polar Express is uiteraard een geweldige suite om dit blok te beëindigen vanwege zijn vrolijke melodieën.
Het publiek weigerde zonder toegiften naar huis te gaan, en we werden getrakteerd op twee van hen. De eerste was erg kersthartig met “The Sleigh Ride”, geschreven door Leroy Anderson. Voor de tweede toegift deden Nic Raine en het hele orkest hun zonnebril op terwijl ze “Peter Gunn” speelden, dit deden ze omdat het stuk werd gebruikt in de film The Blues Brothers.
Waar het programma van vorig jaar uit vele bekende stukken bestond, was het programma van dit jaar gevarieerder. De meeste stukken waren geen voor de hand liggende keuzes die ik zou verwachten van een dergelijk mainstream concert rondom een radiostation. Meestal hoor je dezelfde werken, zoals Star Wars, Pirates of the Caribbean of Harry Potter. Ik vond het echt leuk dat ze stukken zoals bijvoorbeeld “Across the Stars” en het liefdesthema van Superman hadden gekozen in plaats van de meer bekende muzikale delen uit de bijbehorende films.
Ook zoals vorig jaar waren er wat problemen met de verlichting. Dit keer waren er wat extra problemen bij gekomen: af en toe waren we inderdaad niet in staat om de muzikanten goed te zien in het podium vanwege de lichten in het podium zelf. Ze gebruikten ook bewegende schijnwerpers achterin op het podium en deze werden regelmatig naar mij in de bovenste ring van de zaal gericht en zorgde ervoor dat ik volledig verblind werd. Maar het ergste voor mij was de locatie van de schijnwerperbediende. Ik zat juist in een hogere ring van de zaal, waar ik een goed zicht op het podium had. Zoals op de foto’s te zien is, had ik een productiemedewerker met een schijnwerper recht voor mij, die mij dat goede uitzicht ontnam. Als het om de productie van het concert gaat, ben ik ervan overtuigd dat het genot van het publiek de hoogste prioriteit hoort te zijn. Een persoon die het zicht van meer dan 15 mensen blokkeert, beschouw ik als slecht iets. Er waren zoveel eenvoudige oplossingen hiervoor te verzinnen, zoals de man te laten zitten of de schijnwerper ergens anders te plaatsen. Het voelde alsof de belangrijkste focus van de productie bij het publiek op de begane grond en de eerste ring lag om deze een geweldige show te geven. Hierbij waren er dus offers nodig met betrekking tot mensen op de tweede ring met voornamelijk hun lichteffecten, maar ook een beetje met de plaatsing van hun medewerkers. Omdat de tweede ring ongeveer een derde van het publiek vertegenwoordigde, denk ik niet dat dit de beste beslissing was.
Gelukkig zijn veel dingen wel heel goed gedaan. De interactie tussen Sellnow en Raine was leuk om te zien, vooral toen Raine in gebroken Duits probeerde te spreken. Ik hield ook van het concept van de blokken met elk drie muziekstukken. Na de introductie door de gastvrouw, kon je genieten van de aanwijzingen zonder onderbrekingen. Ze probeerden ook de luide fanfarische stukken in evenwicht te brengen met emotionele melodieën, waardoor de muziek binnen het blok interessant was om naar te luisteren. Ook verschenen de titels van elk stuk op de schermen achter het orkest om het publiek te laten weten welke werk er gespeeld werd. Ondanks de problemen met de productie, heb ik een geweldige tijd gehad tijdens dit concert, vooral vanwege de interessante stukken die gespeeld weren. Ik hoop dat ze verbeteringen zullen aanbrengen om de editie van volgend jaar nog beter te maken.
Concertinformatie
Waar: Kuppelsaal – Hannover, Duitsland
Wanneer: 1 december 2018
Orkest: Klassik Radio Pops Orchestra onder leiding van Nic Raine
Zangeres: Naia Chvatal-Jones
Gastvrouw: Svenja Sellnow
Programma
- Richard Strauss – “Also sprach Zarathustra”
- David Arnold – Stargate
- John Williams – “Across the Stars” uit Star Wars: Attack of the Clones
- Alexander Courage, Jerry Goldsmith, Cliff Eidelman and Michael Giacchino – Star Trek Medley
- Maurice Jarr – Doctor Zhivago
- Yann Tiersen – “Comptine D’un Autre Été: L’après Midi” van Amélie
- Thomas Newman – Meet Joe Black
- “Whisper of a Thrill”
- “That Next Place”
- Craig Armstrong and A.R. Rahman – Elizabeth: The Golden Age
- Hans Zimmer and Rupert Gregson Williams – The Crown
- Hans Zimmer, Benjamin Wallfisch and Sir Edward Elgar – Dunkirk
Pauze
- Jan A.P. Kaczmarek – “Forgotten Overture” uit Finding Neverland
- Javier Navarrete – “Long, Long Time Ago” uit Pan’s Labyrinth
- Vocals: Naia Chvatal-Jones
- Ilan Eshkeri – Stardust
- Rupert Gregson-Williams, Hans Zimmer and Junkie XL – Wonder Woman
- John Williams – Suite uit Superman
- Michael Giacchino – Spider-Man: Homecoming
- Craig Armstrong – Love themes uit Love Actually
- Danny Elfman – Nightmare before Christmas
- Alan Silvestri – The Polar Express
- Leroy Anderson – “Sleigh Ride” (toegift)
- Henry Mancini – “Peter Gunn Theme” (toegift)
