Als filmmuziekliefhebber heb ik altijd een lijst gehad met componisten die ik graag live wil zien optreden. In de loop der jaren heb ik het voorrecht gehad om de meesten van die lijst af te kunnen strepen totdat er nog maar één componist over was, en dat was Bear McCreary. Het is lang geleden dat McCreary naar Europa reisde voor een concert. Ik weet dat hij Spanje twee keer heeft bezocht vlak voordat ik in 2011 door Europa begon te reizen, en sindsdien is hij nooit meer teruggekomen voor een filmmuziekconcert – in ieder geval niet tot dit jaar. Vorig jaar bracht McCreary zijn zijproject uit, het metalalbum The Singularity, waaraan hij bijna zijn hele leven heeft gewerkt, met het oudste nummer daarop dat hij als een tiener heeft geschreven. Op het album kun je een breed scala aan metalsongs beluisteren, waaraan veel beroemdheden hebben meegewerkt, waaronder Rufus Wainwright, Joe Satriani en Slash. Na de release van het album kondigde McCreary zijn Themes & Variations Tour aan, waarbij hij muziek van The Singularity zou uitvoeren, maar ook enkele thema’s van de soundtracks die hij in de loop der jaren heeft geschreven. Tijdens de Europese tak van de tournee zou hij ook naar Utrecht komen, waardoor het voor mij een no-brainer was om daar kaartjes voor aan te schaffen.
De aankondiging maakte heel duidelijk wat we van deze tournee konden verwachten. Met The Singularity als belangrijkste focus zou McCreary samen met andere muzikanten een metalband vormen in plaats van een orkest te gebruiken waarvoor hij in zijn lange carrière de meeste muziek heeft geschreven. Het was echter nog steeds een aangename verrassing om allerlei filmmuziek over de luidsprekers te horen voordat het concert begon.
McCreary werd voor dit concert vergezeld door muzikanten die ook zijn vrienden waren. Zij waren zijn broer Brendan McCreary als leadzanger, Omer Ben-Zvi op leadgitaar, Pete Griffin op basgitaar, Paul Cartwright op elektrische viool, Gene Hoglan op drums en Morgan Sorne op allerlei instrumenten en achtergrondzang. Met twee McCreary’s op het podium zal ik ze vanaf nu bij hun voornaam gaan noemen om verwarring te voorkomen. De band, met Bear zelf meestal op gitaar, speelde een half/half verdeling tussen nummers uit The Singularity en metalversies van McCreary’s thema’s uit televisie, films en games.
Omdat Soundtrackwereld een website over soundtracks is, zal ik niet te veel ingaan op de nummers uit The Singularity. Wat ik er wel over kwijt wil, is dat de originelen werden uitgevoerd door enkele van de beste zangers en muzikanten uit de metalindustrie, die nu door de bandleden moesten worden gedaan. Dit betekende dat Omer al die partijen van beroemde gitaristen als Slash en Satriani moest spelen, en Brendan iemand als Rufus Wainwright moest gaan vervangen, wat ze allebei uitzonderlijk goed hebben gedaan.
Omdat het een metalband was, zonder de ondersteuning van een orkest, koor en Bear’s iconische taiko drums, moesten alle soundtrackthema’s worden getransformeerd naar deze samenstelling van de band. Bear had een mooie selectie gemaakt uit zijn soundtrackrepertoire, waarvan de meeste liederen waren. Het was geweldig om “Apocalypse”, “Old Tom Bombadil”, “Godzilla” en “Blood Upon the Snow” live uitgevoerd te horen worden. Het gaf een goed beeld van het stembereik van Brendan, die de vele artiesten moest vervangen die deze nummers hadden uitgevoerd. Bear voerde ook de muziek uit op zijn draailier in “Blood Upon the Snow”. Ik heb dat nummer inmiddels al heel wat keren gehoord, maar dit was de eerste keer dat ik het beleefde met Bear op het podium met zijn iconische instrument. Ik vind het geweldig dat hij deze ongebruikelijke instrumenten gebruikt. Het voegt zijn charme toe aan zijn muziek, ongeacht het genre, of het nu orkestrale filmmuziek of metal is. Hij gebruikte dat instrument natuurlijk ook voor de muziek uit Black Sails.
Hoewel Brendan de meeste zangpartijen die avond voor zijn rekening nam, was hij niet de enige zanger. Morgan Sorne zong ook een paar nummers en Pete Griffin verraste het publiek door de grunts te doen voor “The Last Ballad of Damrod”. Voor het thema uit Child’s Play zongen bijna alle bandleden terwijl ze muziek speelden op speelgoedinstrumenten, wat een hele ervaring was om te aanschouwen.
Het laatste wat ik nog moet noemen van het repertoire dat werd uitgevoerd zijn de instrumentale nummers. Naast “Escape uit the Machines”, dat Bear schreef toen hij nog maar 16 jaar oud was, werden er ook enkele thema’s van zijn soundtracks gespeeld, waaronder muziek uit Masters of the Universe: Revelation, Battlestar Galactica en muziek uit Da Vinci’s Demons, die ik al meer dan tien jaar niet had gehoord.
Naast het optreden van Bear’s band waren er die dag nog twee andere evenementen. Omdat het een traditioneel metalconcert was, was er ook een voorprogramma, dat door Morgan Sorne werd verzorgd, die zijn opstelling van keyboards en andere toeters en bellen naar het midden van het podium had verplaatst. Hij gebruikte die opstelling om allerlei loops te maken, maar hij gebruikte ook zijn eigen stem om muzikale patronen te creëren, waarover hij zijn eigen liedjes zong. Het was een heel intrigerend optreden. Het andere evenement was een VIP-sessie met Bear, waarbij je kon horen hoe hij zijn muziek op de piano speelde. Hij beantwoordde een aantal vragen en je kon met hem op de foto. Ik was niet aanwezig bij dit VIP-evenement, maar helaas hoorde ik gemengde reacties van de mensen die hier wel voor hadden betaald en bij dat evenement aanwezig waren. Hoewel het fantastisch is om je held van zo dichtbij te kunnen ontmoeten, zijn Europese filmmuziekliefhebbers gewend om een paar woorden te kunnen wisselen met hun favoriete componist en wat spullen te kunnen laten signeren, wat in ieder geval niet was toegestaan in Warschau, Praag en Utrecht, waardoor sommige fans zeer teleurgesteld waren. Ik hoorde gelukkig ook dat de VIP-gangers in Brussel een betere ervaring hadden. Hopelijk heeft men hiervan geleerd om dit in de toekomst te voorkomen.
Het concert was een fantastische ervaring voor mij. Voor mensen die mij niet zo goed kennen, luister ik naast filmmuziek ook graag naar symfonische metal, en dit concert was een perfecte combinatie van deze twee werelden. Het is ook een concert waar ik mijn verwachtingen goed voor had bijgesteld. Ik wist dat ik hier geen orkest en koor voorgeschoteld zou krijgen, maar in plaats daarvan kreeg ik Bear op het podium te zien met accordeon en zijn iconische draailier, iets wat ik niet snel zal vergeten. Ik heb veel metalconcerten gezien, maar geen enkel daarvan had deze instrumenten. Het is echter wel iets wat ik van Bear zou verwachten.
Dus blijft de vraag of ik Bear McCreary van mijn verlanglijst kan schrappen. Ik zou deze vraag willen beantwoorden met het bekende en saaie “ja en nee”. Ik heb hem live zien optreden tijdens een geweldig concert met uitstekende performers, maar ik heb zijn volledige soundtrackervaring nog niet meegemaakt. Ik zou nog steeds graag een concert willen zien dat gewijd is aan zijn muziek met een volledig orkest, koor, taiko drums en natuurlijk zijn draailier. Het is goed om nog iets op de lijst te laten staan. Het zou verschrikkelijk zijn om niets meer te hebben, en Bear McCreary blijft er vooralsnog op staan. Misschien dat deze toer iets in Bear losmaakt om opnieuw een toer te doen die zich dan vooral richt op zijn soundtrackwerk. Dat zou nog fantastischer zijn dan dit concert al was.
Concertinformatie
Waar: TivoliVredenburg in Utrecht
Wanneer: 26 april 2025
Band: Bear McCreary, Brendan McCreary, Pete Griffin, Omer Ben-Zvi, Gene Hoglan, Paul Cartwright en Morgan Sorne
Programma
- “Overture” uit The Singularity
- “Incinerator” uit The Singularity
- “Redshift” uit The Singularity
- “Apocalypse” uit Battlestar Galactica: Blood and Chrome
- “Tatarigami” uit The Singularity
- “Syzygy” uit The Singularity
- Thema uit Child’s Play
- “Masters of the Universe” uit Masters of the Universe: Revelation
- “Type III” uit The Singularity
- “Old Tom Bombadil” uit The Lord of the Rings: The Rings of Power
- Thema uit Da Vinci’s Demons
- “Dance of the Druids” uit Outlander
- “God of War” uit God of War
- “Last Stop” uit The Singularity
- “The Last Ballad of Damrod” uit The Lord of the Rings: The Rings of Power
- “Escape uit the Machines” uit The Singularity
- Thema uit The Walking Dead
- “Midnight Sun” uit The Singularity
- Thema uit Black Sails
- “Blood Upon the Snow” uit God of War: Ragnarok
- “Prelude to War” uit Battlestar Galactica
- “The End of Tomorrow” uit The Singularity
- “Tears for the Dead Life” uit The Singularity
- “All Along the Watchtower” uit Battlestar Galactica (gecomponeerd door Bob Dylan)
- “Godzilla” uit Godzilla: King Of The Monsters
