Films die over Marvel-superhelden gaan waren eerst verdeeld over drie filmstudio’s: Sony, 21st Century Fox en Disney, met het merendeel afkomstig van Disney, dat het zeer succesvolle Marvel Cinematic Universe (MCU) heeft gelanceerd. De Marvel-films van 21st Century Fox waren niet altijd een schot in de roos, waarbij ik de eerste X-Men film, Deadpool en Deadpool 2 van die studio wel goed vond. De aankondiging voor de derde Deadpool-film, Deadpool & Wolverine, maakte me erg enthousiast, omdat het mijn favoriete Fox films in één film zou samenbrengen. Het bracht de X-Men Wolverine ook terug uit zijn pensioen en ik keek ernaar uit om Wolverine en Deadpool te zien strijden ion belachelijke duels tussen deze twee snel genezende superhelden. Een ander intrigerend feit is dat dit ook de eerste Deadpool-film is die banden heeft met het MCU, sinds Disney in 2019 21st Century Fox heeft opgekocht.
De reden waarom ik Deadpool-films zo leuk vind, is dat Deadpool geen traditionele superheld is. Hem een held noemen zou hem zelfs een slechte dienst bewijzen, want hij is meer een anti-held met zeer twijfelachtige motieven. Deze films zitten ook vol met domme volwassen humor en veel vierde-want-doorbrekende grappen door het publiek dat naar de film aan het kijken is aan te spreken of door aspecten uit de echte wereld te vermelden. Het feit dat het een onconventionele Marvel-film is, met actie en komedie met elkaar verbonden, kan resulteren in interessante filmmuziek, vooral omdat alle drie de soundtracks voor Deadpool-films zijn gecomponeerd door verschillende componisten. Tom Holkenborg schreef een traditionele score voor Deadpool door gebruik te maken van het orkest, elektronica en andere instrumenten zoals een basgitaar. Hij behandelde de film daarmee als een actiefilm. Voor Deadpool 2 deed Tyler Bates die behandeling ook, maar hij deed iets verbazingwekkends, door het koor een prominente rol te geven en de koorleden vloekwoorden te laten zingen.
Voor de muziek voor Deadpool & Wolverine werd de opdracht aan Rob Simonsen gegeven. Hij deed hetzelfde met de muziek als zijn twee voorgangers, door een soundtrack te schrijven die de actie en emotie op het scherm benadrukt. Er is wel wat komisch effect te vinden, door bijvoorbeeld af en toe een kittengeluid in de muziek te verwerken zoals te horen is in “LFG” en “Hideout,” maar de grappen in een Deadpool-film hoeven niet echt ondersteund te worden met komische muzikale elementen, daar zorgen de al bestaande songs wel voor, zoals “You’re The One That I Want” uit Grease of Madonna’s “Like a Prayer,” die Simonsen briljant arrangeerde voor de film en uitbracht als EP.
Wat Simonsen anders deed dan zijn mede Deadpool-componisten is door Deadpool een thema geven, wat heel goed te horen is in de eerste twee nummers, “LFG” en “Deadpool Has a Theme”. Het thema speelt een prominente rol in de muziek en is in veel nummers terug te horen. Wat ik zo mooi vind aan dit thema is dat het me om de een of andere reden doet denken aan de notenreeks die Holkenborg introduceerde in zijn Deadpool-soundtrack. Je kunt deze vinden rond 50 seconden in “Maximum Effort” van dat album. Het is net alsof het nieuwe Deadpool-thema die noten als basis heeft gebruikt, maar ik zou in Simonsens hoofd moeten kijken om te zien of dat het geval is.
Simonsen heeft nog een ander prominent thema bedacht voor Deadpool & Wolverine en je kunt het voor het eerst horen in “That’s Her”. Dit nummer begint met eerst een schitterende versie van de “Main Titles” uit Marco Beltrami’s Logan, die perfect bij die scène past. Daarna gaat het over in een origineel emotioneel thema, gespeeld door de hoorn. Dit specifieke thema is ook mooi geïntegreerd tijdens specifieke momenten in de film, net zoals het Deadpool-thema dat ook doet. Ik wil dit thema aan Wolverine geven, maar ik heb het ook gehoord tijdens andere momenten in de film waarin Wolverine niet de voornaamste focus was. Ik vind het geweldig dat Simonsen Beltrami’s muziek uit Logan heeft gebruikt, en je hoort Beltrami’s thema terug in “You Were Always the Wrong Guy” en “I Walked Away”. Het is een schitterende ode aan Beltrami’s werk. Het is ook niet het enige thema dat Simonsen hergebruikte voor zijn film. In “Reaching Too High” hoor je een hint van Silvestri’s Avengers-thema, waarmee hij het Deadpool-universum wordt gekoppeld aan Disney’s MCU.
De muziek voor Deadpool & Wolverine was een interessante studieaangelegenheid omdat het voor zo’n unieke film is geschreven. Het schrijven van een meer traditionele orkestrale score, met koorelementen en slechts een kleine dosis komische flair, werkt echt als je de komische noot overlaat aan de songs en de scènes zelf. Hierdoor komen de grappen beter over omdat de soundtrack in contrast serieuzer klinkt. Het is tenslotte een Marvel-actiefilm. Ik vind het ook geweldig dat Deadpool eindelijk zijn eigen thema heeft gekregen. Simonsen heeft hiermee een solide score geschreven met uitstekende thema-integratie, ideaal voor een Deadpool-film.
Luisteren of kopen
- Koop deze soundtrack op Amazon of Apple Music
- Luister naar deze soundtrack op Spotify
Lijst van de nummers
De hoogtepunten zijn vetgedrukt
- LFG (1:49)
- Deadpool Has a Theme (2:28)
- It’s Been a While (0:38)
- Reaching Too High (2:15)
- Make a Wish (1:25)
- Walk With Me (2:26)
- Two Choices (2:31)
- Eating My Feelings (2:29)
- They’re Coming (2:25)
- Family Feud (0:50)
- I Love This Part (2:12)
- Finger‐Lickin’ Dead‐Inside Pixie Slab of Third Rate Dime‐Store Nut‐Milk (3:04)
- Your Fingers Are Inside Me, But Not in a Good Way (3:40)
- You Were Chest F’d by a Tree (0:34)
- Hideout (1:51)
- That’s Her (0:52)
- The Heroes We Were (1:04)
- You Were Always the Wrong Guy (3:24)
- Name for Myself (2:01)
- Death or Enslavement (1:48)
- I Walked Away (2:10)
- My Brother Loved You (3:29)
- We Have Company (2:56)
- I Called Some Friends (1:01)
- Steadily Great Since Endgame (1:29)
- Enjoy My Peter (1:10)
- Let’s up the Stakes (2:11)
- He’s Not Gonna Make It (3:18)
- Ripper Carnage (1:00)
- There’s Nothing to Fix (1:23)
- Special Sock (Bonus Track) (2:11)
- Name for Myself (Alternate Version) (1:32)
- Fallen Heroes (3:15)
Duur: 1 uur en 7 minuten
Hollywood Records (2024)
