1917 – Thomas Newman

De film 1917, geregisseerd door Sam Mendez, is een grote hit in de bioscoop. Hij is genomineerd voor 10 Oscars, waaronder die voor beste film, beste regisseur en beste muziek. Componist Thomas Newman werkt al sinds Mendez’ eerste film American Beauty met de regisseur samen. Sommige van zijn films hebben geweldige muziek, met Newman’s beroemde pianomelodieën die ik geweldig vind, zoals American Beauty en The Road to Perdition. 1917 is echter een heel andere film, waarin tijdens de Eerste Wereld Oorlog twee Engelse soldaten zo snel mogelijk door Duits bezet gebied moeten lopen om een boodschap af te leveren. De hele film is zo opgenomen dat de camera hen onderweg volgt, waardoor het publiek de indruk krijgt dat het allemaal in één keer is opgenomen, en de cameraman de getuige is van de hele reis. Als bijeffect lijkt het er ook op dat de tijd in de film in real-time verloopt. Het schrijven van de muziek voor een dergelijke film moet een behoorlijke uitdaging geweest zijn.

Het grootste deel van de muziek op het album bestaat uit soundscapes en texturen als achtergrondmuziek voor de film. Het beste voorbeeld van zo’n nummer is “Up the Down Trench”, met ritmische patronen die mij erg aan Hans Zimmer’s “Supermarine” uit Dunkirk doen denken. “Lockhouse” bevat een soortgelijke ritmische soundscape. Sommige nummers zoals “The Boche, ” Tripwire” en “The Rapids” bevatten alleen maar sfeerklanken. Er is niet veel melodie en ritme in te vinden, waardoor ze voor mij niet interessant zijn om naar te luisteren buiten de film om. Maar gelukkig is er ruimte voor een beetje melodie in andere nummers. Een terugkerend melodieus geluid komt van een soort gemodificeerde piano, met veel galm en een beetje futuristische inslag. Je kunt dit bijvoorbeeld horen in “Blake and Schofield”, “Mentions in Dispatches” en “Les Arbres”. 

Er is nog een ander pianopatroon dat af en toe op het album terugkomt. Het bestaat uit een melodie die op en neer springt, in combinatie met een ietswat gespannen gevoel. Een goed voorbeeld hiervan is te horen in “Milk.” In “Gehenna” is het pianopatroon de basis voor een briljante orkestrale opbouw, die naar een enorme climax toewerkt, en dat is nog niet eens alles, want het album heeft nog een ander nummer,dat zelfs nog grootser in klank, is met eenzelfde opbouw, namelijk “The Night Window”. 

Een ander interessant aspect van deze filmmuziek is de uitvoering van de muziek aan het begin en het einde van de film, zoals je in “1917” en “Come Back To Us” kan horen. Beide stukken klinken ongeveer hetzelfde en stralen een soort van een serene rust uit. Dit komt door prachtige muziek die door een cello uitgevoerd wordt, die daarbij ondersteund wordt door voornamelijk andere strijkers, Deze twee nummers met hun prachtige melodieën zijn zeker een van de hoogtepunten van het album.

Het laatste nummer dat ik wil noemen is “Sixteen Hundred Men,” wat me doet denken aan de muziek uit de film A Thin Red Line, een andere Hans Zimmer soundtrack. Ik weet niet of je bekend bent met het concept van temptracks (tijdelijke muziek van andere componisten), een methode die veel gebruikt wordt bij het schrijven van filmmuziek, maar het lijkt er zeker op dat Newman zich hierdoor heeft laten inspireren. Het maakt het echter niet minder verbluffend. Het is nog steeds een glorieus muziekstuk, dat tijdens de climax van de film wordt gespeeld. 

Na het zien van deze film in de bioscoop kwam ik tot de conclusie dat het een van de beste films is die ik ooit heb gezien. Alles klopte voor mij: de sfeer, de cinematografie, het acteerwerk en nog belangrijker, de uitvoering van de muziek. De muziek werkte heel goed in de film. Het bleef het grootste deel van de tijd op de achtergrond en mocht schitteren waar het nodig was. De meeste van deze momenten zijn ook de hoogtepunten op het album. Het volledige album is niet zo interessant om naar te luisteren, maar nadat ik de meer ambient klinkende nummers van mijn afspeellijst had verwijderd, was de rest zeker een fantastische luisterervaring. 

Luisteren of kopen

Lijst van de nummers

De hoogtepunten zijn vetgedrukt.

  1. 1917 (1:17)
  2. Up the Down Trench (6:19)
  3. Gehenna (3:34)
  4. A Scrap of Ribbon (6:29)
  5. The Night Window (3:41)
  6. The Boche (3:21)
  7. Tripwire (1:40)
  8. A Bit of Tin (2:02)
  9. Lockhouse (4:04)
  10. Blake and Schofield (4:20)
  11. Milk (10:10)
  12. Écoust-Saint-Mein (2:36)
  13. Les Arbres (3:36)
  14. Engländer (4:29)
  15. The Rapids (1:29)
  16. Croisilles Wood (2:06)
  17. Sixteen Hundred Men (6:32)
  18. Mentions in Dispatches (3:44)
  19. Come Back to Us (5:39)

Duur: 1 uur en 17 minuten
Sony Music Entertainment (2019)

Author

  • Anton Smit

    Anton is de hoofdredacteur en oprichter van Soundtrackwereld. Nadat hij een tijdje af en toe over filmmuziek had geschreven, vond hij het tijd worden om een eigen site te creëren om muziek uit film, maar ook uit andere media, te promoten. Naast tijd te besteden aan deze website is Anton lid van de International Film Music Critics Association, werkt Anton in de IT en speelt hij tuba in een lokaal orkest.

    Bekijk Berichten

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *