Superman (2025) – John Murphy, David Fleming

Van de redactie: Wanneer een film opnieuw wordt gemaakt met dezelfde titel als het origineel waarop hij gebaseerd is, verwijzen we naar de nieuwe film door het jaartal aan de titel toe te voegen. Wanneer we naar de originele film verwijzen, laten we het jaartal achterwege.

De helden van het DC-universum staan aan het begin van een nieuwe fase. Deze verandering vond in 2024 plaats toen James Gunn en Peter Safran de leiding namen van deze superheldenfranchise van Warner Brothers. Ze kondigden een herstart van de helden aan door veel personages opnieuw te casten en hun verhalen opnieuw te vertellen, terwijl ze ook al hun media, waaronder films, televisieseries en games, combineren tot één samenhangend universum. De belangrijkste film die dit nieuwe universum lanceert, is Superman (2025), met een van de meest iconische superhelden, die nu wordt gespeeld door een nieuwe acteur, David Corenswet. Voor deze film zijn ook nieuwe componisten aangetrokken die nog niet eerder een Superman-film gecomponeerd hebben. John Murphy werd als eerste aangekondigd, iemand die al meerdere keren met James Gunn heeft samengewerkt. David Fleming werd later aangetrokken om met de muziek te helpen. Hoewel beiden op zichzelf uitstekende componisten zijn, waren het geen namen die meteen in me zouden opkomen om muziek voor een nieuwe Superman-film te schrijven. Toen ik naar de muziek luisterde voordat ik de film had gezien, was ik helaas niet onder de indruk.

Als componist heb je twee opties wanneer je muziek voor een Superman-film moet schrijven. De eerste is om de orkestrale muziek van John Williams voor Superman uit 1978, met een van de beste thema’s ooit voor filmmuziek geschreven, volledig te omarmen, of je kiest voor de tweede aanpak en negeert die eerste score volledig en schrijft iets unieks voor de superheld, zoals Hans Zimmer heeft gedaan voor Man of Steel. Voor Superman (2025) is gekozen voor een derde optie, waarbij beide methodes worden gecombineerd door Superman het iconische thema van John Williamste geven, maar Murphy en Fleming hebben er hun eigen draai aan gegeven door elektrische gitaren, orkestrale elementen en synthesizers aan toe te voegen. Het beste voorbeeld van hun versie van het beroemde thema is te horen in “Eyes Up Here”. Dit thema verschijnt op verschillende belangrijke momenten in de film, om Superman en zijn acties in de film te vertegenwoordigen.

Het componistenduo heeft ook veel originele thema’s voor andere personages en ideeën geïntroduceerd. Lex Luthor wordt begeleid door een onheilspellende lage melodielijn, zoals bijvoorbeeld te horen is door gitaren in ”LuthorCorp”. In “Luthor the Traitor” wordt de melodie omgezet in een grootsere en meer emotionele versie. De redactie van The Daily Planet krijgt ook een eigen thema, zoals te horen is in “The Daily Planet” en dat klinkt als een melodie voor een nieuwsuitzending op tv, wat perfect past bij wat het thema vertegenwoordigt. Er zijn nog meer thema’s te vinden, zoals die voor de Justice Gang en de hond Krypto, maar het laatste thema dat ik wil benadrukken is het liefdesthema voor Lois en Clark. Het is een heerlijk rustgevend thema dat voornamelijk op elektrische gitaren wordt gespeeld en te horen is in “Lois & Clark” of als emotionele finale in “Walking On Air”.

Ik keek erg naar deze film uit omdat Superman een iconisch figuur is met veel potentie, niet alleen als personage in een film, maar ook als bron voor krachtige muziek die bij een van de machtigste wezens in het universum past. In plaats daarvan zat ik naar een vermakelijke en melige film te kijken in de stijl van The Guardians of the Galaxy of The Suicide Squad, begeleid door standaard, functionele muziek die de scènes ondersteunde. In de muziek hoorde ik ook minder interessante ostinato’s tijdens actiescènes, wat een veelvoorkomend kenmerk is van dergelijke scènes in recente actiefilms. Het meest teleurstellende aan de muziek van de film was hoe het thema van John Williams was toegepast.

De reden waarom het originele thema van John Williams zo magnifiek is, ligt niet alleen in de hoofdmelodie, maar ook aan de manier hoe het hele stuk is georkestreerd, waardoor het hele orkest iets te doen heeft. Elke keer als ik de “Superman March” hoor, of het nu de cd-versie is of uitgevoerd door een ervaren orkest, voel ik de muziek in mijn lichaam resoneren en voel ik de kracht die de Man van Staal vertegenwoordigt. Als we het over de Man van Staal hebben, moet ik ook de grootsheid noemen die Hans Zimmer heeft bereikt met zijn weergave van Superman in het thema van Man of Steel. Het is qua stijl totaal anders dan de orkestrale tegenhanger, maar het roept nog steeds dezelfde emotionele reactie op. Als ik naar de versie van het thema luister die voor Superman (2025) is gemaakt, is er helemaal geen emotionele reactie, zelfs niet in de finale, waar Superman op zijn best is in de film. De soundtrack, inclusief het thema, voelt zwak aan en is tegenvallend. Uiteindelijk had ik liever naar een serieuzere film gekeken met een sterker verhaal en een krachtigere, meer opwindende soundtrack. Hopelijk krijg ik in andere films in dit nieuwe DC-universum meer opwindende nieuwe muziek te horen, want dat is iets wat deze zeker mist.

Luisteren of kopen

Lijst van de nummers

De hoogtepunten zijn vetgedrukt 

  1. Home (2:01)
  2. Last Son (2:45)
  3. Hammer of Boravia (3:02)
  4. LuthorCorp (1:36)
  5. The Daily Planet (0:54)
  6. Lois & Clark (1:07)
  7. Eyes Up Here (2:21)
  8. Justice Gang vs. Kaiju (3:23)
  9. Intruders (3:24)
  10. The Message (2:42)
  11. Secret Harem (2:19)
  12. The Real Punk Rock (1:28)
  13. Pocket Universe (1:54)
  14. 5 Years Time (3:33)
  15. Something Like a Sun (2:18)
  16. Jailbreak (1:05)
  17. The River Pi (3:25)
  1. Take the T-Craft (1:38)
  2. Your Choices, Your Actions (2:54)
  3. Raising the Flag (1:48)
  4. The Rift (4:52)
  5. Bases Loaded (3:07)
  6. Speeding Bullet (2:01)
  7. Remote Control (3:01)
  8. Upgrade (1:12)
  9. Driven by Envy (2:04)
  10. Look Up (2:45)
  11. Being Human (1:57)
  12. Luthor the Traitor (1:50)
  13. Metropolis (1:17)
  14. Walking on Air (1:34)
  15. Punkrocker (4:06)
  16. The Mighty Crabjoys Theme (1:16)

Duur: 1 uur en 16 minuten
Troll Court (2025)

Author

  • Anton Smit

    Anton is de oprichter van Soundtrackwereld. Nadat hij een tijdje af en toe over filmmuziek had geschreven, vond hij het tijd worden om een eigen site te creëren om muziek uit film, maar ook uit andere media, te promoten. Naast tijd te besteden aan deze website is Anton lid van de International Film Music Critics Association, werkt Anton in de IT en speelt hij tuba in een lokaal orkest.

    Bekijk Berichten

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *