Eigenlijk had ik geen plannen om de laatste film van Christopher Nolan DunKirk in de bioscoop te gaan zien. Eén reden was dat ik had gehoord dat de soundtrack, die door Hans Zimmer is geschreven, niet interessant was om naar te luisteren: het zou alleen maar sounddesign zijn, en het zou helemaal geen melodieën en thema’s bevatten. Maar in een opwelling zat ik toch opeens in de bioscoopzaal om deze film te bekijken.
Na een paar minuten in de film, begreep ik precies waar de verhalen over Zimmer’s soundtrack vandaan kwamen. Al in de eerste scène voelde ik mij ongemakkelijk en oncomfortabel door de beelden en de dronemuziek. Dit gevoel zou de hele film blijven aanhouden en ik zat de hele film verontrust in mijn stoel. Het dronegeluid duurde bijna de hele film totdat net voor het einde er eindelijk trage melodische klanken ten gehore werden gebracht.
Voor de soundtrack zelf is bijna alleen sounddesign gebruikt die spanning moet veroorzaken zonder thema’s en melodieën. De meeste geluiden werden gemaakt door strijkinstrumenten met spookachtige geluiden erover heen gezet. Persoonlijk vond ik het tikkende geluid van het horloge geweldig in “The Mole”, het gaf mij het gevoel van haast en dat de tijd echt stond te dringen. “Supermarine” is een nummer dat al op Youtube was geplaatst voor de film uitkwam, dus hiermee was ik al bekend.. Het nummer bestaat uit een snel muzikaal motief met andere muzikale patronen er overheen gelegd. Het klinkt heel repetitief, maar dat kan ik op zijn tijd zeker waarderen. Aangezien de muziek door Zimmer is geschreven, zijn de herhalingen van zeer goede kwaliteit. In “Impulse” gaat het tikkende horloge heel mooi over in de percussie. “Home” begint met heel veel spanning, maar aan het einde vloeien, eindelijk voor de eerste keer, de melodieën binnen. “The Oil” bevat hetzelfde patroon als “Supermarine”. De laatste twee nummers op het album, “Variation 15 (Dunkirk)” and “End Titles (Dunkirk)”, bevatten het enige thema dat het album bevat. Het thema is gebaseerd op “Nimrod” dat gecomponeerd is door Edward Elgar. De variatie op dit thema is heel goed gedaan, het is mij alleen iets te langzaam.
Het is voor mij lastig om het album positief te beoordelen. Ik heb een aantal keren los van de beelden naar dit album geluisterd en het spreekt mij gewoon niet aan: het drone geluid doet mij weinig. Als ik een aantal hoogtepunten moet aanwijzen, zou ik voor “Supermarine” gaan, wat de hele acht minuten boeiend blijft door hetzelfde motief te blijven herhalen, en “Variation 15”, voor deze versie van “Nimrod”. Desalniettemin denk ik dat de soundtrack perfect bij de film past. Er zijn twee momenten in de film waar het geluid en muziek heel goed werken: de sterke scène in de film waar het geluid van het horloge opeens ophoudt met tikken en het moment dat de melodieën eindelijk te horen zijn aan het einde van de film. Zonder de spanning van de muziek en het gebruik van de geluidseffecten was deze film lang niet zo indrukwekkend geweest. Daarbij moet ik zeker benadrukken dat ondanks dat ik niet meer naar deze soundtrack ga luisteren, ik zeker lovend ben hoe goed de muziek bij de film past.
Luisteren of kopen
- Koop deze soundtrack op iTunes of Amazon.com
- Luister naar deze soundtrack op Spotify
- Vraag een nummer aan van deze soundtrack op StreamingSoundtracks.com
Lijst van nummers
De hoogtepunten zijn vetgedrukt.
- The Mole
- We Need Our Army Back
- Shivering Soldier
- Supermarine
- The Tide
- Regimental Brothers
- Impulse
- Home
- The Oil
- Variation 15 (Dunkirk)
- End Titles (Dunkirk)
Totale lengte: 59 minuten
WaterTower Music (2017)
