De Avond van de Filmmuziek is het grootste filmmuziekconcert dat we in Nederland kennen en dit jaar vierde het zijn 5e verjaardag. De vorige vier concerten vonden in een van de beste concertzalen van Nederland plaats: Het Concertgebouw in Amsterdam. Ik heb daar de concerten van 2017 en 2018 bijgewoond. In de vorige editie kondigde de gastheer met trots aan dat de volgende editie in de veel grotere Ziggo Dome zou plaatsvinden. Toen ik deze aankondiging hoorde, voelde ik me ongemakkelijk, want dat zou betekenen dat het prachtige Het Concertgebouw – een locatie waar geen versterking nodig is om prachtige natuurlijke orkestklanken te creëren – werd verruild voor een massale locatie, die weliswaar ruimte biedt aan meer dan tienduizend mensen, maar niet gebouwd is voor orkesten, waardoor versterking van de musici noodzakelijk is.
Nadat de enorme zaal vol was gestroomd met meer dan tienduizend aanwezigen, begon Het Metropole Orkest, onder leiding van Jules Buckley, met het stuk “Also Sprach Zarathustra”, wat de standaard opening voor deze serie is, te spelen. Binnen de eerste paar noten werd duidelijk dat er veel aandacht was voor de productie van de show, met veel verbazingwekkende lichteffecten. Het geluid was ook beter dan ik had verwacht voor zo’n grote zaal.
De rest van het programma is onder te verdelen in twee categorieën, namelijk filmmuziek en niet-filmmuziek. Ik weet dat dit een vreemde uitspraak is voor een verslag van een filmmuziekconcert, dus laten we eerst de niet-filmmuziek onder de loep nemen. Het grootste probleem met filmmuziek in Nederland is dat het helemaal niet populair is en daarnaast is dit concert ook voor televisie geproduceerd. Gezien deze populariteit van filmmuziek in Nederland, zal het pas na 23.00 uur op televisie uitgezonden worden, maar gelukkig wordt het überhaupt uitgezonden. Om de Ziggo Dome te vullen en om mensen naar de show op televisie te laten kijken, richten de producenten zich op een hoge entertainmentfactor. Het publiek moet een geweldige avond hebben en de mensen moeten na afloop met een glimlach op hun gezicht naar huis gaan. Een tweede belangrijke factor is dat Het Metropole Orkest ook bekend staat om het spelen van lichte en jazzy muziek en zeer ervaren is in het ondersteunen van artiesten. De beste manier voor de organisatie om deze twee factoren te combineren is door bekende zangers uit te nodigen. Vorig jaar kwamen er een aantal films uit die perfect geschikt waren voor liedjes. Voor de film A Star is Born zong Noortje Herlaar “I Will Never Love Again” en Jeroen van Koningsbrugge en Nona zongen samen “Shallow”. Trijntje Oosterhuis volgde daarna. Ze zou een dag later in dezelfde uitverkochte Ziggo Dome met Het Metropole Orkest optreden. Een slimme zet, want zo kon men al het materiaal van het podium hergebruiken. Ik weet niet zeker wanneer er besloten was dat zij Titanic‘s “My Heart Will Go On” moest zingen, want ze leek totaal niet voorbereid en ze moest de tekst zelfs van een scherm lezen, wat voor mij erg onprofessioneel overkwam.
Nog een filmhit van 2018 was natuurlijk Bohemian Rhapsody en daarvoor kwam Roel van Velzen het podium op om hét beroemde titelnummer van Queen te zingen, wat behoorlijk indrukwekkend werd gedaan – vooral het middendeel met het orkest en koor. Het was een prachtig optreden, maar zoals een vriend, die naast mij zat, zei: “Dat was geweldig, maar het is geen filmmuziek”. Als toegift van de avond deden Daniël Boissevain en Frank Lammers een uitstekende versie van “Everybody Needs Somebody” uit The Blues Brothers, wat eindigde met een letterlijke knal: vuurwerk binnenin de zaal. Het laatste stuk in de niet-filmmuziekcategorie is “O Fortuna” uit Carmina Burana, waarbij beelden van Jackass op het scherm werden getoond.
De rest van het programma bestond, naast vele educatieve en vermakelijk stukjes van de twee gastheren Dominic Seldis en Peter Pannekoek, uit filmmuziek. Het waren bijna allemaal bekende filmmuziekstukken en, met uitzondering van een briljante versie van Mission Impossible: Fallout, kwamen ze niet uit recente films. Gladiator en Pirates of the Caribbean werden iets te formeel gespeeld en hadden eigenlijk wat meer drive nodig. Andere stukken zoals bijvoorbeeld “A Caleidoscope of Mathematics” uit A Beautiful Mind, samen met Noortje Herlaar, Schindler’s List met de solo uitgevoerd door violiste Noa Wildschut, Soldaat van Oranje, dat al jaren geleden door dit orkest is opgenomen, waren allemaal goed gedaan. Voor “Una Mattina” en “Fly” uit Intouchables speelde harpiste Lavinia Meijer de pianopartij op haar eigen instrument, wat heel interessant was, omdat de harp meer ruimte liet voor het orkest. Voor Star Wars waren de Star Wars cosplayers van het 501e Legioen weer aanwezig en op het scherm zag je dat het dak van de concertzaal open ging en de ruimteschepen naar binnen vlogen terwijl het Legioen op hen schoot. Deze augmented reality feature was een leuk nieuwtje voor dit concert. De uitvoering van “Lux Aeterna” van Requiem for a Dream had uitstekend kunnen zijn, maar één van de trombonisten was aan het begin van het stuk aan het improviseren met een demper, wat naar mijn mening geen goed idee was, waardoor ik de uitvoering minder kon waarderen. Toen hij ermee ophield, werd het door Clint Mansell geschreven prachtige stuk, zo veel beter.
Zoals ik al eerder zei: dit orkest komt echt tot zijn recht als het lichtere muziek speelt. Er waren veel extra muzikanten zoals saxofonisten, gitaristen, drummers en nog veel meer aanwezig, die te horen waren in geweldige uitvoeringen van zoals James Bond, “Glory Days” uit The Incredibles en veruit mijn favoriete stuk van de avond: “Gonna Fly Now” uit Rocky.
Toen het concert voorbij was, werd de datum voor de volgende editie, die weer in Ziggo Dome zal plaatsvinden, op het scherm getoond. Deze aankondiging laat zien welke weg de organisatie wil inslaan met De Avond van de Filmmuziek. In plaats van drie avonden in Het Concertgebouw proberen ze een groter publiek te vermaken in deze nieuwe zaal. Het heeft zijn voordelen, want je hoeft de artiesten maar voor één avond te boeken in plaats van drie keer achter elkaar, maar sommige filmmuziekstukken, zoals Gladiator, zouden veel beter geklonken hebben op de oude locatie waar versterking niet nodig is. Aan de andere kant zou “Bohemian Rhapsody” verschrikkelijk qua akoestiek zijn geweest en daar is ook geen ruimte voor op het podium van Het Concertgebouw. Ik denk dat we voor de volgende editie een nog scherpere focus op entertainment mogen verwachten.
Kijkend naar het programma van de voorgaande jaren zie ik nog een ander probleem: naast de liedjes was er al een groot deel van het programma op de vorige twee edities gespeeld. Als ze deze concertserie met succes willen voortzetten, moeten ze de afwisseling in hun keuze van filmmuziek verbeteren, in plaats van te blijven vertrouwen op de bekende klassiekers. Er is zoveel mooie nieuwe filmmuziek, die perfect geschikt is om in concertzalen te worden uitgevoerd. Ik hoop echt dat ze weer op zoek gaan naar andere stukken, zoals ze dat ook in vorige edities hebben gedaan. Ik zou ook graag meer Nederlandse filmmuziek willen horen op deze concerten, want deze muziek is niet bekend en dit concert zou een geweldig middel zijn om de muziek van Nederlandse componisten meer onder de aandacht te brengen.
Aan de positieve kant was het concert precies wat ik ervan verwacht had. Vooral de lichte filmmuziek was fantastisch om naar te luisteren en zelfs “Bohemian Rhapsody”, hoewel het geen filmmuziek is, was geweldig met het orkest en koor. Dat zou ik anders live nooit gehoord hebben. De lichtshow en ook het geluid in Ziggo Dome was goed gedaan. Het grote podium maakte meer allround entertainment mogelijk. Ik hoop echt dat door middel van deze concerten meer mensen naar de filmmuziek zullen luisteren en ook andere concerten zullen bezoeken, bijvoorbeeld in Het Concertgebouw. In juli staan daar minstens twee geweldige filmmuziekconcerten op het programma. Ik hoop in ieder geval dat ook de volgende edities zullen uitverkopen. Mijn ticket is in ieder geval al binnen, want ik ben erg benieuwd naar de toekomst van deze concertserie.
Concertinformatie
Waar: Ziggo Dome – Amsterdam
Wanneer: 29 maart 2019
Orkest: Metropole Orkest onder leiding van Jules Buckley
Koor: Groot Omroepkoor onder leiding van Luuk Tuinder
Artiesten: Lavinia Meijer (harp), Noortje Herlaar (zang), Nona (zang), Noa Wildschut (viool), Trijntje Oosterhuis (zang), Roel van Velzen (zang), Jeroen van Koningsbrugge (zang), Frank Lammers (zang) en Daniël Boissevain (zang)
Gastheren: Peter Pannekoek en Dominic Seldis
Programma
- Richard Strauss – “Also sprach Zarathustra”
- Bill Conti – “Gonna Fly Now” uit Rocky
- Yann Tiersen – “La Valse d’Amélie” uit Le Fabuleux Destin d’Amélie Poulain
- Rogier Van Otterloo – Thema uit Soldaat van Oranje
- Danny Elfman – “Ice Dance” and “The Grand Finale” uit Edward Scissorhands
- Nino Rota – “Love theme” uit The Godfather
- John Williams – “Prelude and Main Title March” uit Superman
- John Williams – “The Raiders March” uit Raiders of the Lost Ark
- John Williams – “Flying Theme uit E.T. The Extra-Terrestrial
- John Williams – Thema uit Jurassic Park
- Carl Orff – “O Fortuna” uit Carmina Burana
- Ludovico Einaudi – “Una Mattina” and “Fly” uit Intouchables
- Lavinia Meijer (harp)
- Ramin Djawadi – “Main Theme” uit Game of Thrones
- Michael Giacchino – “The Glory Days” uit The Incredibles
- Lady Gaga – “I’ll Never Love Again” uit A Star is Born
- Noortje Herlaar (zang)
- Lady Gaga en Bradley Cooper – “Shallow” uit A Star is Born
- Jeroen van Koningsbrugge en Nona (zang)
- Hans Zimmer en Lisa Gerrard – Suite uit Gladiator
Pauze
- Monty Norman – James Bond Thema
- James Horner – “A Kaleidoscope of Mathematics” uit A Beautiful Mind
- Noortje Herlaar (zang)
- John Williams – Theme uit Schindler’s List
- Noa Wildschut (viool)
- John Williams – “Hedwig’s Theme” uit Harry Potter and the Sorcerer’s Stone
- Clint Mansell – “Lux Aeterna” uit Requiem for a Dream
- James Horner – “My Heart Will Go On” uit Titanic
- Trijntje Oosterhuis (zang)
- Lalo Schifrin and Lorne Balfe – “Fallout” uit Mission: Impossible – Fallout
- Freddie Mercury – Bohemian Rhapsody
- Roel van Velzen (zang en piano)
- Klaus Badelt – Suite uit Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl
- John Williams – “The Imperial March” uit Star Wars: The Empire Strikes Back
- John Williams – “Duel of the Fates” uit Star Wars:The Phantom Menace
- John Williams – “Main Title” uit Star Wars: A New Hope
- Solomon Burke – “Everybody Needs Somebody to Love” uit The Blues Brothers (toegift)
- Frank Lammers en Daniël Boissevain (zang)
