Omdat ik nog steeds erg druk ben met het voorbereiden van mijn inbreng voor de IFMCA Awards, heb ik geen tijd om me te richten op het schrijven van mijn reguliere recensies. Gedurende deze periode zal ik jullie op de hoogte houden van enkele soundtracks die ik in 2024 heb gehoord en die de moeite waard zijn om te bespreken door nog een Spotlights-artikel te publiceren.
Concord – Daniel Pemberton
De soundtrack die Daniel Pemberton voor de multiplayergame Concord schreef, is misschien wel een van de meest unieke scores van 2024. Ik heb de afgelopen jaren van veel soundtracks van Pemberton kunnen genieten, maar ik moest nog steeds zijn muziek voor games beluisteren. Voor deze game keerde Pemberton terug naar zijn roots met synthesizers en de muziek is een heerlijke mix van sfeervolle soundscapes en nummers met opzwepende beats. Hoewel ik niet zo bekend was met die componeerstijl van Pemberton, is dat niet de reden waarom deze soundtrack zo uniek is. De muziek is namelijk het enige wat nog over is van het spel, aangezien Sony besloot om het elf dagen na de release af te sluiten vanwege een gebrek aan interesse en verkochte exemplaren. Er is jarenlang aan dit spel gewerkt en het had een budget van vele miljoenen dollars, en nu bestaat het dus niet meer. Gelukkig kun je nog steeds naar deze leuke score luisteren, terwijl je je dus gek genoeg niet meer kunt overgeven aan de media waarvoor het geschreven is.
The Penguin – Mick Giacchino
Ik word altijd enthousiast als ik de naam ‘Giacchino’ op een soundtrackalbum zie staan, omdat Michael Giacchino een bekwame componist is die consequent uitstekende scores aflevert, die perfect zijn voor wat de film nodig heeft. Dit jaar kwam er echter een nieuwe Giacchino naam bij die de aandacht verdient: Mick Giacchino, Michael Giacchino’s zoon. Naast het componeren van de muziek voor Star Wars: Skeleton Crew, schreef hij ook de muziek voor de televisieserie The Penguin, een spin-off van The Batman-film die zijn vader op briljante wijze van filmmuziek heeft voorzien.
Als je naar het album zelf kijkt, kun je veel overeenkomsten met zijn vader zien. Niet alleen bevatten veel van de nummertitels leuke woordspelingen, maar er zijn ook suites in opgenomen, waardoor het voor de luisteraar makkelijker wordt om te horen om wat voor soort muziek het gaat. Het eerste nummer “Scherzo for a Flightless Bird (The Penguin Theme)” is een uitstekend voorbeeld van wat je kunt verwachten van de muziek. In dit nummer hoor je een nadruk op de strijkers die veel verschillende en chaotische patronen spelen. Er is af en toe ondersteuning van andere instrumenten zoals de piano voor extra textuur of gedurfdere koperpartijen om de muziek wat extra donkere emotie te geven. Toch wordt het grootste deel van de score alleen door de strijkers gedaan, wat erg goed past bij het karakter van The Penguin. 2024 was een uitstekend eerste jaar voor Mick Giacchino.
Nautilus – Nainita Desai
De afgelopen jaren ben ik heel wat soundtracks van Nainita Desai tegengekomen, en ik heb haar ook verschillende keren ontmoet tijdens verschillende filmmuziekfestivals. Helaas ben ik er nooit aan toegekomen om een van haar scores te recenseren, ook dit jaar is dat niet gelukt, terwijl sommige best interessant waren. Daarom vond ik dat ik een van haar scores moest opnemen in een van mijn Spotlights. Ze staat voornamelijk bekend om het schrijven van muziek voor documentaires en daarnaast een aantal spellen. Maar tijdens de workshop die ik tijdens de World Soundtrack Awards bijwoonde, vertelde ze enthousiast over de muziek die nog uit moest komen voor de serie Nautilus. Voor dit epische fantasie avontuur over Nemo en zijn bemanning zei ze dat ze voluit kon gaan met thematische ideeën in een epische orkestrale score.
Toen ik naar de twee uur durende score luisterde voor de serie, die uit acht afleveringen bestaat, kon ik het avontuur terughoren in de muziek in deze orkestrale soundtrack en ontdekte ik een aantal geweldige thematische ideeën. Deze Spotlight recensie is niet bedoeld om in detail op deze thema’s in te gaan, maar ik raad je aan om deze muziek ten minste één keer te beluisteren om te horen wat je er zelf van vindt.
