Naar mijn mening is Het Concertgebouw één van de beste locaties die wij hier in Nederland te bieden hebben. Toen er een Star Wars -concert in deze zaal aangekondigd werd, was het voor mij een vrij makkelijke beslissing om kaartjes hiervoor te kopen. Het programma zag er ook geweldig uit, met veel muziek uit de Star Wars -films en een paar andere interessante werken. Toen we op de locatie kwamen, zagen we veel Star Wars -shirts voor dit uitverkochte concert. Een goed voorteken voor een goede avond.
Na een korte blik op het programma waren we verbaasd dat het concert niet begon met de “Main Titles”, maar met de “The Imperial March”. De reden hiervoor werd glashelder toen de ademhaling van Darth Vader begon en het orkest de eerste paar seconden van de het werk begonnen te herhalen, terwijl Darth Vader de trap afdaalde. Toen hij op de bok van de dirigent aankwam, verwijderde hij zijn helm en onthulde dat hij eigenlijk John Axelrod was, de dirigent van de avond. Met zijn cape om ging hij door met het dirigeren van de mars. De schreeuwende hoorns waren gewoon perfect en lieten zien hoe fantastisch de akoestiek van de zaal eigenlijk wel niet is. Toen het klaar was, liep gastvrouw Leona Phillipo het podium op in een excentrieke jurk en verwelkomde het publiek. Een mooie gelegenheid voor Axelrod om zich snel om te kleden. Toen hij terugkeerde, begon hij de “Fox Fanfare” te dirigeren die gelijk overging in de “Main Titles”, wat mij kippenvel deed bezorgen en zelfs mijn ogen een beetje liet tranen. Na een prachtige “Yoda’s Theme” konden we luisteren naar “The Asteroid Field”, wat ik nooit live had gehoord. Het was een groot voorrecht om dit werk eindelijk in een concertzaal te mogen ervaren.
Na deze Star Wars -stukken konden we luisteren naar “Walkürenritt” van Richard Wagner, uitvinder van het leidmotief , een concept dat John Williams in zijn muziek intensief gebruikt. Dit stuk was een goed voorbeeld voor de zeer agressieve dirigeerstijl van Axelrod. Het hoogtepunt voor mij was het koper, met een solide solo voor de tubaspeler. Blijkbaar was Axelrod het met mij eens omdat alle koperblazers gevraagd werd om op te staan om extra waardering van het publiek in ontvangst te mogen nemen. Voor de pauze konden we nog genieten van drie stukken uit Star Wars: The Force Awakens . “Rey’s Theme” was prachtig uitgevoerd, ik hoopte echter op kippenvel, en helaas gebeurde dit niet. Na zo’n delicaat stuk had de overgang naar een luidere “March of the Resistance” een paar seconden nodig om op mij in te werken. Het was echter nog steeds een zeer goede uitvoering. Tijdens de “The Jedi Steps and Finale” liep het Nederlandse garnizoen van het 501st Legion, een Star Wars kostuumvereniging, de zaal in. De kostuums waren gewoon geweldig om van dichtbij te zien, vooral de Chewbacca was gewoon prachtig, en ondanks enkele rare tempowisselingen, was de muziek dat ook.
Na de pauze konden we luisteren naar “Battle of the Heroes”, waar onze angsten helaas uitkwamen: er was geen koor. Blijkbaar had gastvrouw Phillipo in het televisieprogramma “Maestro” gewonnen en mocht zij haar dirigeerkunsten vertonen. Ik was behoorlijk verbaasd over wat ze voor elkaar kreeg. Ik heb deze gimmick vaker gezien, maar ze heeft het echt heel goed gedaan. Het orkest voerde het stuk heel goed uit, maar zonder het koor miste de muziek toch een beetje de magie. De pauken bijvoorbeeld waren erg luid wanneer alleen het orkest aan het spelen was. Na dit stuk mocht Axelrod weer het podium op om “Mars” uit The Planets uit te voeren. Nog een voorbeeld waar John Williams zijn inspiratie vandaan haalde. De zaal werd rood gekleurd door de lichten en ik zag een euphonium, een kleinere versie van een tuba, in het orkest zitten dat heel goed speelde. Ook in dit stuk kwam de agressieve dirigeerstijl van Axelrod goed tot zijn recht. Toen het voorbij was, mocht het hele orkest gaan staan om het applaus in ontvangst te nemen.
In het volgende segment van het programma legden Phillipo en Axelrod door middel van muziekfragmenten aan het publiek uit dat “Le Sacre du Printemps” van Stravinsky muziek heeft die erg op Star Wars lijkt. Uit een andere inspiratiebron van John Williams speelde het orkest een suite van Kings Row , geschreven door Erich Korngold, waarin we inderdaad enkele overeenkomsten met Star Wars konden ontdekken. Omdat er die avond geen koor aanwezig was, vroeg Axelrod het publiek om hulp. Hij verdeelde de zaal in vier groepen, die allemaal één van de vier woorden uit het stuk moesten roepen. Het resultaat was best indrukwekkend. Helaas zou ik nog steeds een koor erbij willen hebben voor Duel of the Fates . Zonder koor ging de magie verloren zoals bij “Battle of the Heroes” ook was gebeurd. De andere stukken: “Scherzo for X-Wings”, “Princess Leia’s Theme” en “Throne Room and Finale” werden zeer goed gespeeld. Zelfs bij het laatste werk stond Axelrod op zijn bok te marcheren. Toen de laatste noten waren gespeeld, sprong het publiek meteen op voor een staande ovatie. Ik had nog nooit meegemaakt dat het publiek zo snel opstond. In het programma stond “Across the Stars” dat echter werd overgeslagen. Voor ons kwam het niet als een verrassing dat het als toegift werd gespeeld. Wat echter wel verrassend was, waren de lichtjes die de contrabasspelers aan hun stokken hadden bevestigd en daarmee het effect kregen van een lightsaber.
We hadden een vermakelijke avond. Het concert was een geweldige kennismaking met filmmuziek voor een publiek dat van alle leeftijden was en vooral fan was van Star Wars -films. Helaas waren sommige mensen in het publiek niet gewend aan concerten en hun gefluister was af en toe best vervelend, maar het was sporadisch en gelukkig werd het voor mij geen groot probleem. Leuk feitje van het concert was dat er geen muziek werd gespeeld uit Return of the Jedi . Persoonlijk had ik liever muziek uit die film gehoord in plaats van de twee stukken zonder koor. Maar wat ik er ook van vond, ik werd overstemd door de rest van het publiek met de snelste staande ovatie die ik ooit heb gezien. Hopelijk heeft dit concert een aantal filmliefhebbers omgetoverd in fans van filmmuziek.
Als je ervan baalt dat je geen getuige bent geweest van zo’n geweldige avond: de organisatie was zo aardig om het hele concert op YouTube te plaatsen:
Concertinformatie
Waar en wanneer: Amsterdam – 2 december 2017
Orkest: Nederlands Philharmonisch Orkest onder leiding van John Axelrod
Gastvrouw: Leona Philippo
Programma
- John Williams – “The Imperial March” uit Star Wars: The Empire Strikes Back
- John Williams – Star Wars Main Title
- John Williams – “Yoda’s Theme” uit Star Wars: The Empire Strikes Back
- John Williams – “The Asteroid Field” uit Star Wars: The Empire Strikes Back
- Richard Wagner – “Walkürenritt” uit Die Walküre
- John Williams – “Rey’s Theme” uit Star Wars: The Force Awakens
- John Williams – “March of the Resistance” uit Star Wars: The Force Awakens
- John Williams – “The Jedi Steps and Finale” uit Star Wars: The Force Awakens
Pauze
- John Williams – “Battle of the Heroes” uit Star Wars: Revenge of the Sith
- Gustav Holst – “Mars, the Bringer of War” uit The Planets
- Erich Korngold – Suite uit Kings Row
- John Williams – “Duel of the Fates” uit Star Wars: The Phantom Menace
- John Williams – “Scherzo for X-Wings” uit Star Wars: The Force Awakens
- John Williams – “Princess Leia’s Theme” uit Star Wars: A New Hope
- John Williams – “Throne Room and Finale” uit Star Wars: A New Hope
- John Williams – “Across the Stars” uit Star Wars: Attack of the Clones (toegift)
