De Avond van de Filmmuziek is een jaarlijks terugkerend concert waar ik al vele jaren naar toe ga. Zoals je in mijn verslagen over voorgaande edities kunt lezen, had ik gemengde gevoelens bij de nieuwe opzet in de grote Ziggo Dome. Er waren veel elementen die ik leuk vond, maar ik had ook wel wat ideeën over wat er beter had gekund. Gelukkig heeft steeds de positieve kant gewonnen, dus bevond ik me recentelijk voor de derde keer in de grote arena om dit concert bij te wonen.
In de afgelopen jaren zijn veel aspecten van de show hetzelfde gebleven. Het Metropole Orkest is nog steeds het orkest op het podium, met Jules Buckley als dirigent, en Dominic Seldis is weer terug als presentator. Een andere traditie was altijd dat het evenement opende met “Also Sprach Zarathustra”, wat dit jaar iets anders zou zijn. In plaats van het origineel kregen we de versie uit Barbie, terwijl Dominic Seldis al dansend en verkleed als Ken de zaal binnenkwam. Het volgende stuk was een groot contrast daarmee, met de fantastische en emotionele melodieën van het beroemde thema uit Dances With Wolves.
De volgende twee stukken waren afkomstig uit The Hunger Games-films, waarbij het Groot Omroepkoor me kippenvel bezorgde en Gaia Aikman een geweldige versie van “The Hanging Tree” zong. Na de iconische “Raiders March” werd de piano naar het midden van de arena gebracht zodat Iris Hond haar opwachting kon maken, zoals ze vorig jaar ook deed. Dit keer speelde ze een indrukwekkende versie van het beroemde stuk uit Merry Christmas, Mr. Lawrence. Het werd zelfs nog beter toen het orkest mee ging doen.
Er is altijd muziek van Hans Zimmer te horen tijdens een Avond van de Filmmuziek en dit jaar werden we op twee stukken getrakteerd. De eerste was “Interstellar Theme,” waarvoor een echt orgel werd gebruikt in plaats van er een te simuleren. De tweede was het magnifieke “Chevaliers De Sangreal” uit The Da Vinci Code, fraai uitgevoerd door orkest en koor.
Het daaropvolgende werk was “Stillness of the Mind” uit A Single Man, een waar genot en een enorme verrassing voor mij. Het merendeel van de muziek die tijdens dit jaarlijkse concert te horen is, is welbekend, maar de introductie van dit geweldige nummer van Abel Korzeniowski aan een groot publiek, dat waarschijnlijk niet vertrouwd is met zijn muziek, was geweldig en werd uitzonderlijk uitgevoerd door violiste Charlotte Spruit en het orkest.
Het orkest speelde vervolgens drie stukken van Bernard Herrmann om een deel van de muziek uit zijn verbazingwekkende carrière uit te lichten. Na het iconische thema uit Psycho konden we luisteren naar het Metropole Orkest dat de muziek uit Taxi Driver speelde, inclusief de beroemde en meeslepende saxofoonsolo. Voor het laatste stuk in dit Herrmann-blok kwam fluiter Jonas Pap het podium op om het bekende deuntje te vertolken dat de meesten kennen uit Kill Bill Vol.1, maar dat oorspronkelijk werd geschreven voor de film Twisted Nerve uit eind jaren ’60.
Blijkbaar was er nog nooit muziek van Lord of the Rings uitgevoerd tijdens deze concerten en dat veranderde met briljante uitvoeringen van “The Black Rider” en “The Bridge of Khazad Dum” uit Fellowship of the Ring. De klanken van het orkest en het koor vulden de hele zaal met de geweldige muziek van Howard Shore. Om door te gaan met krachtige klanken, betrad vervolgens Steve Stevens het podium met zijn gitaar voor een fantastische “Top Gun Anthem” uitvoering, die hij oorspronkelijk vele decennia geleden had ingespeeld. Het laatste stuk voor de pauze contrasteerde behoorlijk met deze gewaagde klanken, dit bestond namelijk uit de emotionele en intieme tonen van “Love Theme” uit Love Actually. De reden hiervoor was waarschijnlijk een bruggetje naar de aankondiging van een concert met kerstthema dat hier direct op volgde.
Na een ijzersterke eerste helft zag het begin van de tweede er ook veelbelovend uit, toen operazangers in gewaden de zaal betraden en het indrukwekkende stuk “I Lie” zongen, dat in La Grande Bellezza is gebruikt. Als kers op de taart betraden ze ook het podium, waar sopraan Josephina Hoogstad zich bij hen voegde om een ander stuk “Dies Irae”, gecomponeerd door Zbigniew Preisner, uit La Grande Bellezza te vertolken.
Na een prachtig “Love Theme” uit Cinema Paradiso, konden we luisteren naar het nummer “Shallow”, dat ook in de 2019-editie werd uitgevoerd, maar dit keer werd het gezongen door Alain Clark en Channah Hewitt. Daarna volgde een gloednieuw nummer, namelijk “Can You Hear the Music” uit Oppenheimer. Daar bleef het niet bij, want terwijl het Metropole Orkest het geweldige thema uit The Batman speelde, werd de piano van Iris Hond naar het midden van de zaal teruggerold voor haar uitvoering van “Sonate in Darkness” uit dezelfde film. Als je in staat bent om een publiek van 14 duizend man helemaal stil te krijgen tijdens een optreden, dan weet je dat je het fantastisch hebt gedaan.
Een van de grootste filmhits van het afgelopen jaar was Avatar: The Way of Water, met muziek van Simon Franglen. Om dat te vieren konden we luisteren naar een stuk uit deze film en ook muziek uit de eerste Avatar, gecomponeerd door James Horner. Wat ik zo mooi vond aan dit laatste stuk was dat het niet het thema uit de film was, maar een ander deel dat de kracht van het orkest samen met het koor benadrukte.
Twee instrumentale stukken zouden worden uitgevoerd voordat we bij de finale van het concert aankwamen. Het eerste was Seldis’ favoriete stuk uit The Shawshank Redemption, waarvoor hij zijn contrabas tevoorschijn haalde om met het orkest mee te spelen. Voor het tweede stuk verscheen Jack Sparrow in de zaal met de eis om Pirates of the Caribbean te spelen, wat het orkest dan ook deed.
De finale van het concert bestond uit twee nummers uit Barbie. LAKSHMI keerde voor het eerste terug om Billie Eilish’s “What Was I Made For?” te vertolken nadat ze vorig jaar “No Time Die” had gezongen. Het tweede nummer was “I am Just Ken,” met Gonzalo Campos als zanger en Steve Stevens als gitaarsolist. We konden niet naar huis zonder een toegift, en dat was Josephina Hoogstad die de feesthit “Far L’Amore” ten gehore bracht, een ander nummer dat gebruikt is in La Grande Bellezza.
Ik heb dit concert al vaak bezocht. De afgelopen jaren was ik het niet helemaal eens met de grote nadruk op de amusementswaarde en het herhaaldelijk terug laten komen van dezelfde iconische filmmuziekklassiekers. Ik zag echter ook het potentieel van dit concert en dat hebben ze dit jaar goed begrepen. De muziekkeuze was perfect. Niet alleen hebben ze iconische filmmuziek met een grote amusementswaarde, die nog niet eerder was uitgevoerd tijdens een Avond van de Filmmuziek-concert, geprogrammeerd, maar ze hadden ook nieuwe stukken uit recente films geregeld.
Ik vind het leuk om op het verkeerde been gezet te worden door muziek die ik niet verwacht en in dit geval was dat de muziek uit Single Man en La Grande Bellezza. Ik ben nog steeds niet dol op liederen, maar ik begrijp waarom ze nodig zijn om een breder publiek te trekken. Dit jaar pasten de liedjes perfect bij de populariteit van Barbie en het laat ook een van de grootste krachten van het Metropole Orkest zien, namelijk het ondersteunen van een optredende artiest.
Als ik het over dit concert had, zei ik altijd dat ik het leuker vond toen het nog in Het Concertgebouw was, maar na het concert van dit jaar te hebben bijgewoond, ben ik daar niet meer zo zeker van. Ik heb echt genoten van wat ze dit jaar hebben neergezet en ik dacht nog steeds met plezier aan de avond terug terwijl ik dit verslag aan het schrijven was. Dit concert heeft zijn doel, filmmuziek perfect promoten bij een breed publiek, volledig bereikt. Tot volgend jaar dus, want mijn stoeltje is al gereserveerd.
Concertinformatie
Waar: Ziggo Dome – Amsterdam
Wanneer: 17 november 2023
Orkest: Het Metropole Orkest onder leiding van Jules Buckley
Koor: Groot Omroepkoor
Artiesten: LAKSHMI, Iris Hond, Charlotte Spruit, Gaia Aikman, Jonas Pap, Steve Stevens, Koor van De Nationale Opera, Josephina Hoogstad, Alain Clark, Channah Hewitt, Gonzalo Campos, Esmee Dekker, Nandi van Beurden, Sanne den Beste en Tristan van der Lingen
Presentatie: Dominic Seldis
Programma
- Mark Ronson en Andrew Wyatt – Barbie
- “Creation of Barbie” (includes “Also Sprach Zarathustra”)
- “Pink”
- John Barry – “John Dunbar Theme” uit Dances with Wolves
- James Newton Howard – “Main Theme” uit The Hunger Games
- James Newton Howard – “The Hanging Tree” uit The Hunger Games: Mockingjay Pt.1
- John Williams – “Raiders March” uit Raiders of the Lost Ark
- Ryuichi Sakamoto – Merry Christmas, Mr. Lawrence
- Hans Zimmer – Thema uit Interstellar
- Hans Zimmer – “Chevaliers De Sangreal” uit The Da Vinci Code
- Abel Korzeniowski – “Stillness of the Mind” uit A Single Man
- Bernard Herrmann – “Prelude” uit Psycho
- Bernard Herrmann – “Main Title” uit Taxi Driver
- Bernard Herrmann – “Twisted Nerve” uit Kill Bill Vol.1
- Howard Shore – The Lord of the Rings
- “The Black Rider”
- “The Bridge of Khazad Dum”
- Harold Faltermeyer – “Top Gun Anthem” uit Top Gun
- Craig Armstrong – “Love Theme” uit Love Actually
Pauze
- David Lang – “I Lie” uit La Grande Bellezza
- Zbigniew Preisner – “Dies Irae” uit La Grande Bellezza
- Ennio Morricone – “Love Theme” uit Cinema Paradiso
- Lady Gaga, Andrew Wyatt, Anthony Rossomando en Mark Ronson – “Shallow” uit A Star is Born
- Ludwig Göransson – “Can You Hear the Music” uit Oppenheimer
- Michael Giacchino – The Batman
- “Can’t Fight City uit Halloween”
- “Sonate in Darkness”
- Simon Franglen – “Leaving Home” uit Avatar: The Way of Water
- James Horner – “War” uit Avatar
- Thomas Newman – “Stoic Theme” uit The Shawshank Redemption
- Klaus Badelt – Suite uit Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl
- Billie Eilish en Finneas O’Connell – “What Was I Made For?” uit Barbie
- Mark Ronson en Andrew Wyatt – “I am Just Ken” uit Barbie
- Bob Sinclar – “Far L’Amore” uit La Grande Bellezza (toegift)
