Voordat ik met deze recensie begin moet ik twee dingen bekennen. Het eerste is dat ik horrorfilms niet kan hebben. Ik hou niet van erg spannende momenten, waar slechte en enge dingen kunnen gebeuren en ik hou beslist niet van die plotselinge schrikmomenten. Wanneer een horrorfilm op een groot scherm of op televisie wordt vertoond, ben ik onder mijn stoel te vinden of zet ik op zijn minst mijn bril af. De tweede bekentenis is dat ik dol ben op muziek geschreven door Abel Korzeniowski. Zijn muziek zit altijd zo vol emoties en zijn melodieën zijn prachtig. Hij heeft in het verleden al muziek geschreven voor het horrorgenre, bijvoorbeeld voor de televisieserie Penny Dreadful. Omdat die show ook een dramaserie is, was er nog steeds plek voor zijn prachtige melodieën en emotie in de muziek. Van wat ik heb gelezen en wat ik van de trailers heb gezien, had Korzeniowski hier minder ruimte voor in de horrorfilm The Nun. Omdat ik zoveel van Korzeniowski’s muziek hou maar daarnaast doodsbang ben voor horrorfilms, zal ik proberen mijn mening over de filmmuziek te geven zonder de film te hebben gezien.
Het eerste nummer “God Ends Here”, zet de toon voor de muziek perfect: het begint met prachtig vioolspel dat ik van de muziek van Korzeniowski ken en waar ik van hou. Bovendien voegde hij er een koor aan toe met prachtige vrouwenstemmen. Later in het nummer wordt de muziek donkerder met een extreem lage mannenstem die met zijn keel zingt en meer spanning toevoegt en regelmatig op de rest van het album te horen is. Omdat het een horrorfilm is, kan er veel spanning in de muziek worden verwacht. Eén manier waarop Korzeniowski dit benadert is met melodieën en muzikale patronen die je een ongemakkelijk gevoel geven, meestal gespeeld door strijkers in combinatie met de lage mannelijke stemmen, zoals je kunt horen in “Sacrifice”. Het is leuk om te horen hoe Korzeniowski allerlei ongemakkelijke geluiden probeert te maken om spanning te creëren door het orkest te gebruiken. In “Lost Souls” bijvoorbeeld, laat hij de tubaspeler alleen maar in de lage registers van zijn instrument spelen en in “Anything but Holy” hoor je geluiden zoals de strijkers die op hun instrumenten tikken en kloppen. Dit is dus de andere manier waarop Korzeniowski de spanning en het enge voor deze film ondersteunt. Allerlei natuurlijke geluiden zijn hoorbaar in deze soundtrack: ze zijn – voor zover ik weet – allemaal geproduceerd door de muzikanten zelf op hun eigen instrumenten. Ik hoor tikken op de snaren, kort geknal van de koperen instrumenten en allerlei stemgeluiden, van hoge vrouwen tot lage mannenstemmen, soms met hulp van hun keel.
Gelukkig is er ook nog ruimte voor melodieën. “Sister Irene” is een prachtig thema op fluit waarna de viool het overneemt, ondersteund door een zangeres die prachtig weet te zingen. De verbazingwekkende melodieën gaan verder in “The Abbey of St. Carta”, voordat het overgaat in het lage keelgezang. Een van de meest verbluffende tracks op het album is “Handmaid of God”, met de toevoeging van het Irene-thema en een prachtige vrouwenstem. Er zijn ook enkele mooie en emotioneel gespeelde melodieën in de laatste twee nummers “Deliver Us from Evil” en “‘Cause I have Faith” te vinden.
Naast het prachtige Irene-thema van Korzeniowski zijn er nog meer melodieën op het album, zoals ik al zei, maar ze zijn zeldzaam. Ik hou echter erg van de manier waarop Korzeniowski de spanning en angstaanjagende momenten heeft benaderd met de natuurlijk klinkende geluiden. Je hoort de muzikanten hun instrumenten gebruiken om het geluid heel menselijk te laten klinken. Het is alsof ze hun instrumenten gebruiken om hun eigen emoties in de muziek over te brengen en op die manier dezelfde emoties door te geven aan het publiek in de bioscoop. Ik zou echt willen dat ik met horror om kon gaan. Ik heb geprobeerd een aantal fragmenten van de vorige films in hetzelfde universum online te bekijken en kwam tot de conclusie dat ik mij nog steeds achter de stoelen zal verstoppen. Het is zo jammer dat ik niet kan zien hoe de ongelooflijke goede muziek van Korzeniowski zou klinken samen met de enge beelden op het scherm. Als je van filmmuziek uit horrorfilms houdt, kan ik deze soundtrack zeker aanbevelen.
Luisteren of kopen
- Koop deze soundtrack op Amazon.com of iTunes
- Luister naar deze soundtrack op Spotify
Lijst van nummers
De hoogtepunten zijn vetgedrukt.
- God Ends Here (1:42)
- Sacrifice (2:29)
- Sister Irene (1:07)
- The Abbey of St. Carta (2:19)
- Hanging Nun (2:51)
- Valak (2:59)
- Lost Souls (2:17)
- Anything But Holy (3:23)
- Veiled Mirrors (1:04)
- Corridor of Crosses (1:33)
- Perpetual Adoration (1:48)
- Ice House (1:22)
- Branded by the Demon (2:42)
- Burning Cross (1:01)
- They’re All Gone (1:50)
- Handmaid of God (3:14)
- Into the Abyss (3:09)
- Possessed (1:42)
- Deliver Us from Evil (3:06)
- ‘Cause I Have Faith (3:32)
Totale lengte: 45 minuten
Warner Bros. Entertainment Inc. / WaterTower Music (2018)
