Bumblebee – Dario Marianelli

Een van de dingen waar ik spijt van heb, met betrekking tot filmmuziek, is dat ik nooit de CD heb gekocht van de muziek van de eerste door Michael Bay geregisseerde Transformers-film, gecomponeerd door Steve Jablonsky. Ik hou echt van de muziek van deze film, maar ik heb alleen een digitale versie en had graag ook ook een fysieke versie van willen hebben, waar je tegenwoordig een fortuin voor moet betalen op eBay. Na de eerste film gingen de opvolgers van kwaad tot erger naar vreselijk, maar de muziek, allemaal door Jablonsky geschreven, was nog steeds beter dan de beelden op het scherm en het verhaal. Dit is allemaal te lezen in mijn recensie van de laatste Transformers-film die door Michael Bay geregisseerd is. Toen de aankondiging kwam voor de film Bumblebee, die een soort voorloper voor de andere films moest zijn, hoopte ik op een positieve verandering in de franchise. Mijn nieuwsgierigheid werd nog verstevigd toen ik hoorde dat componist Dario Marianelli de muziek ging schrijven. Hij staat namelijk niet bekend om het schrijven van muziek voor blockbuster-actiefilms.

Het hoofdonderwerp van de film is niet de oorlog tussen twee buitenaardse facties, maar gaat vooral over de relatie tussen het meisje Charlie en een verloren krijger, die zich in een vreemde wereld bevindt waar hij zich volledig verloren voelt. Ik denk dat hun relatie heel goed te horen is in het nummer “Charlie”, wat het hoofdthema van de soundtrack is. Het thema, een mooie combinatie van gevoelige piano en akoestische gitaar en het gevoel van verloren te zijn, is goed in deze muziek te horen. Als hoofdthema komt het van tijd tot tijd terug op het album, zoals te horen is aan het einde van “Meeting Bumblebee” en “Saying Goodbye”. Het komt ook af en toe even kort voorbij in andere nummers, zoals bijvoorbeeld in “Kitchen Chaos”. Een meer volwassen versie van het thema is te horen in “Charlie Sneaks Out”, door gebruik te maken van elektrische gitaren. De film heeft ook enkele komische momenten, die te horen zijn in “Chasing Mum”, “Pranking Tina” en “Bee in the Kitchen”.

Een Transformers-film heeft de Decepticons nodig als de slechteriken en Marianelli portretteert ze door gebruik te maken van elektrische gitaren als de basis voor de muziek, zoals te horen is in “Dropkick & Shatter Arrive”, “Dessert Council” en “Army Meeting”, waar de gitaren worden gebruikt in marsmuziek. De rest van de score is helaas niet erg gedenkwaardig. Het is nog steeds muziek, met veel muzikale patronen, uitbarstingen van koperblazers, luid spelende hoorns, elektronica vermengd met de muziek en af ​​en toe een koor die zingt. Het klinkt goed, maar het mist een identiteit die andere Transformers films wel hebben. Als je naar een willekeurig nummer op een Transformers-album luistert, kun je herkennen dat het bij die films hoort. Ik bedoel niet dat de muziek hetzelfde moet klinken als die films, maar ik mis een identiteit over het hele album heen.

Omdat de film zich in de jaren 80 afspeelt, heeft de film ook veel liedjes uit die tijd. Dit is ook de reden waarom de score niet zo lang is voor een twee uur durende film. De nummers passen heel goed en twee nummers daarvan waren vooral geweldig. De eerste twee seconden van Rick Astley’s “Never Gonna Give You Up” waren buitengewoon grappig en werden goed gebruikt in de film. Ook het gebruik van “The Touch” van Stan Bush, dat werd gebruikt in de geanimeerde Transformers-film uit de jaren 80, was een aangename verrassing.

Deze filmmuziek is een goed voorbeeld van het goed implementeren van achtergrondmuziek voor een film. Het helpt met het verbeteren van de emoties die in elke scène voorkomt, maar om ernaar te luisteren als een op zichzelf staand album is het gewoon niet zo interessant – met uitzondering van het “Charlie”-thema. Het thema zelf is mooi, maar kan de rest van het album niet in zijn eentje dragen. Terwijl de muziek goed is voor de film, hoopte ik gewoon op iets dat ook leuk zou zijn geweest om buiten de film te beluisteren.

Luisteren of kopen

Lijst van nummers

De hoogtepunten zijn vetgedrukt.

  1. Cybertron Falls (1:53)
  2. Bee on the Run (2:18)
  3. Shutdown (3:45)
  4. Charlie (3:07)
  5. Meeting Bumblebee (4:07)
  6. Dropkick & Shatter Arrive (1:38)
  7. Chasing Mum (1:56)
  8. Optimus Prime’s Message (2:05)
  9. Desert Council (2:08)
  10. Dad’s Old Videotapes (1:09)
  11. Army Meeting (2:37)
  12. A Diving Volunteer (1:32)
  13. Pranking Tina (2:13)
  14. Bee in the Kitchen (2:33)
  15. Kitchen Chaos (1:45)
  16. Double Ambush (2:21)
  17. Charlie Sneaks Out (0:59)
  18. Death and Resurrection (2:27)
  19. Bee’s Had Enough (5:15)
  20. Ron’s Driving (1:42)
  21. Marina Tower (2:55)
  22. Charlie Dives In (2:38)
  23. Saying Goodbye (2:26)
  24. Not Quite There (1:48)

Totale lengte: 57 minuten

Paramount Music (2018)

Author

  • Anton Smit

    Anton is de hoofdredacteur en oprichter van Soundtrackwereld. Nadat hij een tijdje af en toe over filmmuziek had geschreven, vond hij het tijd worden om een eigen site te creëren om muziek uit film, maar ook uit andere media, te promoten. Naast tijd te besteden aan deze website is Anton lid van de International Film Music Critics Association, werkt Anton in de IT en speelt hij tuba in een lokaal orkest.

    Bekijk Berichten

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *