Toen corona de wereld begon over te nemen, was een van de eerste filmgerelateerde nieuwsberichten het uitstel van de nieuwste James Bond-film No Time To Die. Hij had in april 2020 in de bioscoop moeten verschijnen, terwijl alles in de westerse landen werd stilgelegd. Er was nog meer nieuws in verband met de film. Niet alleen zou het de laatste film zijn met Daniel Craig als de iconische spion en daarmee zijn verhaal afrondt, maar ook werd componist Dan Romer helaas vervangen in de laatste fase van productie. De componist die hem zou vervangen was niet Thomas Newman of David Arnold, die beiden al eerder James Bond muziek hebben geschreven in het Daniel Craig tijdperk, maar niemand minder dan Hans Zimmer, die hiermee zijn debuut maakte in de James Bond franchise.
Als ik over de muziek nadenk die Hans Zimmer gedurende zijn carrière heeft geschreven, kan ik geen bepaalde soundtrack bedenken die in de buurt komt van de stijl van John Barry, die de meeste muziek voor de Bond-films heeft geschreven. In het eerste nummer “Gun Barrel” wordt duidelijk dat originele Bond thema’s zijn gebruikt, maar tot mijn vreugde tilt Zimmer deze naar een nog hoger niveau met zijn creativiteit. Het merendeel van de muziek is een perfecte eerbetoon aan John Barry, met de lange emotionele lijnen door de violen in de romantische scènes en een prominente rol voor de trompetten en hoorns wanneer Bond zijn actiemoves als spion uitvoert.
Zimmer hergebruikte niet alleen enkele oudere thema’s uit Bondfilms, zoals het beroemde James Bond-thema van Monty Norman in “Back to MI6”, hij citeerde ook originele stukken uit John Barry’s On Her Majesty’s Secret Service. De eerste is te vinden in Zimmers nummer “Matera”, waarin de instrumentale versie te horen is van “We Have All The Time In The World” uit Barry’s score. Het past perfect in die scène, zeker als je bekend bent met andere Bond-films. Het is niet de enige plek waar deze melodie te horen is, want het nummer zelf, uitgevoerd door Louis Armstrong, wordt ook gebruikt als nummer tijdens de aftiteling. Het andere prachtige Barry werk “On Her Majesty’s Secret Service” is te horen op het No Time To Die album in het nummer “Good to Have You Back”, dat ook perfect past bij de betreffende scène.
Zoals bij alle Bond-films zijn er ook in de nieuwste veel actiescènes te vinden. Zimmer is natuurlijk gewend om muziek te schrijven voor dat soort scènes en voor deze film zijn ze heel aangenaam om naar te luisteren. “Norway Chase” is een goed voorbeeld van het orkest dat over een fundering van allerlei percussiegeluiden speelt en “Cuba Chase” is zelfs nog beter. Dat specifieke nummer is een speelse mix van Cubaanse invloeden – met gebruik van percussie-instrumenten, gitaren en melodische uitlatingen op de trompetten – met de kenmerkende Bond-klanken. Het was heel interessant om te horen hoe de twee heel verschillende trompetstijlen samenwerkten in hetzelfde nummer.
Voordat ik overga naar een ander belangrijk aspect van de filmmuziek, wil ik kort de aandacht vestigen op enkele nummers die interessante elementen bevatten die het vermelden waard zijn. Het eerste is het thema voor de slechterik in deze film en het heeft een onheilspellend klinkend patroon van een handvol tonen. In “Poison Garden” hoor je een goed uitgevoerde variant van deze tonen. Het andere element dat ik wil uitlichten is in ” The Factory” en “I’ll Be Right Back” te vinden, omdat ze me allebei erg doen denken aan de muziek die Hans Zimmer heeft geschreven voor zijn The Dark Knight trilogie.
Naast veel actiescènes, met volops chietpartijen, autoachtervolgingen, explosies en het gebruik van typische Bond-gadgets, wordt Bond ook geportretteerd als een mens met veel negatieve emotionele gevoelens en dit aspect is veel in de muziek terug te horen. De basis voor deze emotionele delen is te vinden in het Bond-lied voor deze film: “No Time To Die,” dat door Billie Eilish wordt uitgevoerd. Niet alleen de tekst en de stem van Eilish zijn zeer emotioneel en persoonlijk, dat geldt ook voor de melodieën in het nummer zelf. Het thema, dat kan worden beschouwd als het hoofdthema voor de film, vertegenwoordigt een zeer belangrijk aspect. Ik zal dat aspect hier niet verklappen, maar het feit dat het hoofdthema van een Bondfilm een emotioneel thema is en geen snel en heroïsch muziekstuk, zou je moeten vertellen dat No Time To Die een andere richting uitgaat dan de mensen gewend zijn van een Bondfilm. In “Not What I Expected” hoor je een vleugje van de melodie uitgevoerd door een fluit. In “Lovely to See You Again” hoor je de basis van het lied op de piano in een langzamere en nog emotionelere versie, voordat het overgaat in een volledig orkestraal muziekstuk. In “Home” wordt het thema prachtig vertolkt door een zangeres.
Twee andere emotionele stukken wil ik nog benoemen. Het eerste is een prachtige cellosolo die te vinden is in de tweede helft van “Square Escape” en het tweede is “Final Ascent,” wat een prachtig nummer is met prachtige emotionele lijnen. Deze laatste is voor mij een hoogtepunt. Het nummer begint met een cellosolo en langzamerhand komen er meer instrumenten bij om een groter geheel te creëren. De opbouw stopt even voor een gevoelige versie van het hoofdthema op een piano, om daarna de opbouw weer voort te zetten naar een massieve orkestrale finale. Dit soort opbouwende muziekstukken zijn naar mijn mening één van Zimmers beste muzikale vaardigheden en het is een perfecte afsluiting van Daniel Craig’s laatste James Bond film.
Hans Zimmer heeft in zijn carrière heel wat verbluffende filmmuziek geschreven, maar ik kan me geen voorbeeld indenken waarbij hij zich min of moest beperken tot een bepaalde muziekstijl. Zimmer staat er altijd om bekend om dat hij zijn eigen ding doet, maar om de muziek te schrijven voor een James Bond-film die niet klinkt als een James Bond-film zou waarschijnlijk veel James Bond-liefhebbers irriteren. Ik was heel benieuwd wat hij in zo’n situatie zou schrijven, maar Zimmer laat zien dat hij heel goed in staat is om een uitstekende soundtrack te schrijven als hij zich aan een aantal muzikale regels moet houden. Het hergebruik van John Barry’s materiaal was onverwacht en voor mij een genot om te ontdekken, maar ook de emotionele delen waren prachtig en tilden de emoties in de scène naar een hoger niveau.
No Time To Die is de eerste soundtrack van een James Bond-film die ik heb gerecenseerd en de lat ligt hoog voor de volgende Bond-score. Het tijdperk van Daniel Craig is ten einde gekomen, maar de franchise zal worden voortgezet met daarbij meer James Bond-filmmuziek en ik zou nog een soundtrack van Hans Zimmer niet erg vinden. Zijn debuut voor de Bond-franchise is subliem.
Luisteren of kopen
- Koop deze soundtrack op Amazon.com of Apple Music
- Luister naar deze soundtrack op Spotify
Lijst van de nummers
De hoogtepunten zijn vetgedrukt.
- Gun Barrel (0:55)
- Matera (1:59)
- Message From an Old Friend (6:35)
- Square Escape (2:06)
- Someone Was Here (2:56)
- Not What I Expected (1:24)
- What Have You Done? (2:14)
- Shouldn’t We Get to Know Each Other First (1:21)
- Cuba Chase (5:40)
- Back to MI6 (1:30)
- Good to Have You Back (1:17)
- Lovely to See You Again (1:25)
- Home (3:45)
- Norway Chase (5:06)
- Gearing Up (2:53)
- Poison Garden (3:58)
- The Factory (6:42)
- I’ll Be Right Back (4:59)
- Opening the Doors (2:44)
- Final Ascent (7:25)
- No Time to Die (4:04)
Duur: 1 uur en 11 minuten
Decca Records (2021)
