Een van de meest succesvolle filmmuziekcomponisten in Hollywood moet Hans Zimmer wel zijn. Voor zijn fans maakt hij gelukkig ook tijd om met zijn muziek op tournee te gaan. Voordat ik Soundtrackwereld had opgericht, heb ik Zimmer zien optreden in Gent in België, in de Poolse stad Krakau en ik heb zijn eerste Hans Zimmer Live show gezien in Hamburg in 2016. Na een door corona vertraging van een jaar kon ik Zimmer eindelijk weer zien optreden in Amsterdam met de nieuwe Hans Zimmer Live show.
Ik had geen idee hoe deze nieuwe show zou zijn: was het dezelfde als die ik in 2016 zag met wat nieuw materiaal, of zou het compleet anders worden? Binnen de eerste seconden wist ik dat mijn avond totaal anders zou gaan dan vijf jaar geleden. De show begon met prachtige gezang van Loire Cotler en de muziek uit Dune. Dit vredige moment ging over in het massief klinkende “House of Atreides” uit dezelfde film, waarmee het publiek wist dat dit concert van Zimmer een sterke focus zou hebben op zijn grootse klanken, uitgevoerd door hemzelf op gitaren en toetsen, een band van getalenteerde muzikanten met wie hij heeft samengewerkt en een klein orkestensemble. Als bevestiging van de grootsheid in de muziek ging het stuk over in “Mombasa” uit Inception, waarin twee vrouwen achter drumstellen mochten schitteren, samen met nog twee percussionisten.
Voordat we naar het volgende stuk konden luisteren, nam Zimmer het woord om iets te zeggen over de oorlog in Oekraïne, aangezien het orkest afkomstig was uit de Oekraïense stad Odessa. Zimmer was zelfs voor de gelegenheid gekleed in een blauw jasje en een gele broek. De muzikanten uit de stad die in staat waren om aanwezig te zijn, kregen een staande ovatie vanuit het publiek. Dit was natuurlijk maar een klein gebaar dat we konden doen, maar het was eerlijk en oprecht. Tijdens het volgende stuk, dat Wonder Woman 1984 was, konden we enkele Oekraïense beelden op het scherm zien als een eerbetoon aan hen die vechten en lijden.
Een van de musici mee op deze tournee is de elektrische celliste Tina Guo en voor mij is zij de definitie van de muziek voor Wonder Woman, aangezien zij de originele uitvoerster is van het krachtige thema voor deze superheldin. Jammer genoeg liet ze het thema alleen in het begin doorschemeren, voordat de band begon met de meer orkestrale muziek uit Wonder Woman 1984. Dit was natuurlijk nog steeds heerlijk om naar te luisteren. Na een tijdje zag ik Guo haar elektrische cello weer naar het midden van het podium slepen en tot mijn genoegen was het haar beurt om in de finale te schitteren, samen met de percussie en een van de zangeressen.
De suite uit Man of Steel was nogal een contrast na al die magnifieke luidheid, met Zimmer die alleen op de piano begon om het hoofdthema te spelen. De suite had een mooie opbouw waarin gitarist Guthrie Govan de hoofdrol had met uitstekende solo’s op zijn gitaar. De suite was een goed voorbeeld van hoe elke suite voor dit concert aangepakt wordt: in elke suite mogen enkele bandleden hun vaardigheden tonen. Voor de volgende suite, met muziek uit Gladiator, viel de eer te beurt aan Pedro Eustache op etnische houtblaasinstrumenten en aan Loire Cotler die deze rol van Lisa Gerrard heeft overgenomen, die de tournee vroegtijdig moest verlaten. Ik ken Eustache’s optreden heel goed en ze zijn altijd briljant, maar ik was vooral verrast door Cutler’s stem. Ook al concentreert ze zich meestal op ritmische geluiden en kreten, was haar stem net zo rustgevend als die van Gerrard in dit stuk.
Als er één muziekstuk is dat op een Zimmer-concert gespeeld moet worden, dan moet het wel de muziek uit Pirates of the Caribbean zijn. Terwijl vijf jaar geleden veel melodieën werden uitgevoerd op gitaren, werden de meeste van die melodieën deze keer uitgevoerd door Guo en de drie violisten uit de band en het geeft het stuk een meer organisch gevoel dat geschikt is voor piratenmuziek.
De tweede helft begon wat luchtiger, met vrolijke en heerlijke muziek uit Rango en Sherlock, waarin je de bandleden heel goed met het orkest ziet samenwerken. Ook de muziek uit The Last Samurai was fantastisch, waarin Eustache, Guo en de violisten de emotionele lijnen prachtig vertolkten. In het laatste deel van dit werk werd ik betoverd door de heerlijke stem van een van de vocalisten.
Na deze muzikale momenten van blijdschap en rust, was het weer tijd voor meer massieve en hardere klanksferen, te beginnen met de muziek uit The Dark Knight. Ik hield vooral van het deel waar bassist Snow Owl alles gaf met ritmische basloopjes. De zware klanken gingen verder met muziek uit Dark Phoenix, wat het enige stuk op het programma was dat ik niet herkende. Dit komt omdat ik na het schrijven van mijn recensie nooit meer naar die muziek ben teruggekeerd. Ik was nogal verbijsterd door wat Loire Cutler in dat stuk met haar stem kon doen. Ik moet zeker nog eens naar Zimmer’s Experiments from Dark Phoenix album luisteren, want de muziek in dit concertstuk was behoorlijk indrukwekkend.
Het concert begon met muziek uit Dune, maar omdat dat eerste stuk korter was dan de andere werken op het programma, konden we genieten van nog een stuk uit die film, opnieuw met een sterke focus op Loire Cutler en deze keer met haar geweldige en angstaanjagende kreten. De intieme start van de volgende suite uit Interstellar was daardoor een groot contrast. De volledige band en het orkest kwamen er na een tijdje bij om de muziek meer body te geven en tot mijn vreugde met veel orgelklanken.
Aangezien ik al wist dat Lebo M aanwezig zou zijn, was ik niet verbaasd dat het laatste nummer op het programma muziek uit Lion King zou zijn. Wat wel verrassend was dat Lebo M “He Lives in You” zong in plaats van “Circle of Life”. Ik heb “Circle of Life” vaak gehoord, dus ik was wel blij met de aanpassing. “King of Pride Rock” werd echter wel gespeeld in beide Hans Zimmer Live concerten. Maar dat vond ik niet erg, want het is een fantastisch stuk.
Na meer dan twee uur aan muziek, konden we nog steeds genieten van twee toegiften. De eerste was muziek uit No Time To Die, waarbij, hoewel de band twee gitaristen had, de eer voor het spelen van het hoofdthema werd gegeven aan Snow Owl op basgitaar. In het “Cuba Chase” gedeelte kon de hele band helemaal los gaan op hun instrumenten met the Zuid-Amerikaanse melodieën. De laatste toegift van de avond was dezelfde als van de voorgaande The World of Hans Zimmer concerten: “Time” uit Inception. Het nummer is een perfecte toegift voor zo’n concert. Niet alleen begint en eindigt het met Hans Zimmer op de piano, maar ook de afsluiting ervan is ideaal, omdat er geen duidelijk einde aan het nummer is, want in de laatste fractie van een seconde suggereert het aan de luisteraar dat er eigenlijk nog meer te horen is, waardoor ik weet dat dit waarschijnlijk niet het laatste concert van Zimmer zal zijn dat ik zal gaan bijwonen.
Wat ik zo mooi vind aan de muziek van Hans Zimmer is dat hij in staat is om schitterende soundscapes te creëren die geschikt zijn voor films. Een van zijn andere sterke punten is het herkennen van muzikaal talent en het opbouwen van goede relaties met de muzikanten en hun volledige muzikale potentieel te gebruiken in zijn filmmuziek. Wat je op het podium ziet, is het resultaat van deze samenwerking, waardoor de show een fantastische unieke ervaring wordt met briljant uitgevoerde muziek. Ik was behoorlijk onder de indruk van Hans Zimmer Live in 2016 en ik vond The World of Hans Zimmer concerten geweldig, wat een ander opzet is van zijn muziek, maar deze nieuwe show legde de lat nog hoger. De muziekkeuze was perfect, de beelden en choreografie uitstekend en de optredens meesterlijk en amusant. Het enige bezwaar dat ik tegen Zimmer’s concerten heb, is dat oordopjes verplicht zouden moeten zijn. Het geluid was gelukkig niet zo hard als vijf jaar geleden, maar ik denk wel dat oorbeschadiging mogelijk was tijdens de show in Amsterdam. Maar dat gezegd hebbende, denk ik wel dat Hans Zimmer een van de beste is die filmmuziek maakt en hij weet daarnaast ook hoe hij een show moet geven. Zijn muziek is echt Oscar-waardig. Na Lion King kreeg hij diezelfde avond namelijk ook nog zijn tweede Oscar voor Dune – in zijn badjas in de hotellobby.
Concertinformatie
Waar: Ziggo Dome in Amsterdam
Wanneer: 27 maart 2022
Bandleden: Hans Zimmer, Lebohang ‘Lebo M’ Morake, Tina Guo, Nick Glennie-Smith, Juan ‘Snow Owl’ Garcia-Herreros, Rusanda Panfili, Pedro Eustache, Guthrie Govan, Aleksandra Šuklar, Loire Cotler, Nile Marr, Andy Pask, Leah Zeger, Holly Madge, Aicha DjidJelli, Refilwe ‘Refi Sings’ Morake, Andrew John Kawczynski, Molly Rogers en Steven Peter Doar
Orkest: Odessa Opera Orchestra
Programma
- “House Atreides” uit Dune
- “Mombasa” uit Inception
- Suite uit Wonder Woman 1984
- Suite uit Man of Steel
- Suite uit Gladiator
- Suite uit Pirates of the Caribbean
Pauze
- Suite uit Rango
- “Discombobulate” uit Sherlock
- “A Way of Life” uit The Last Samurai
- Suite uit The Dark Knight
- “X-DMP” from Experiments from Dark Phoenix
- Inclusief “Supermarine” uit Dunkirk.
- “Paul’s Dream” uit The Dune Sketchbook
- Suite uit Interstellar
- Suite uit The Lion King
- Including “He Lives in You”
- Suite uit No Time To Die (toegift)
- “Time” uit Inception (toegift)
