Voor filmmuziekconcerten vlieg ik de hele wereld af, maar voor dit concert was dat absoluut niet nodig: het concert was maar 10 minuten fietsen van mijn huis vandaan, het was namelijk een openluchtconcert in mijn woonplaats. Het orkest van de avond was het Noord Nederlands Orkest (NNO) onder leiding van Christian Schumann. Schumann is geen nieuwkomer op het gebied van filmmuziek: hij dirigeert regelmatig concerten op filmmuziekfestivals in Krakau en Tenerife. NNO heeft dit concert de dag van te voren ook uitgevoerd in Amsterdam in één van de beste concertzalen die ons land te bieden heeft, en daarnaast deden ze een verkorte versie van het programma op de Vismarkt in Groningen.
Aangezien de gelegenheid voor dit concert een plaatselijke feestdag was, begon het concert met het “Grunnings Laid”: het volkslied van Groningen. Het was voor mij best grappig om de Duitser Schumann dit lied deftig maar met flair te zien dirigeren. De spreker van de avond was de acteur Harry Piekema, die het publiek vertelde dat veel klassieke muziek gebruikt wordt als muziek in films. Als voorbeeld werd “Danse Macabre” gegeven, wat onder andere gebruikt werd in Shrek the Third. Ik ben niet echt dol op klassieke muziek, maar dit werk is wel één van de uitzonderingen. Het werd goed uitgevoerd en de belangrijke vioolpartij werd prima gespeeld.
De volgende twee werken waren van twee bekende televisieseries. Het eerste was het thema uit House of Cards. Dit was een beetje aan de korte kant en de trompet mocht wel iets meer op de voorgrond. Het andere werk was muziek uit Game of Thrones. Ik heb al een aantal versies van dit thema gehoord en vaak mist er elke keer iets aan: de cellosolo aan het begin was in deze uitvoering niet goed te horen. Nadien was het tijd voor iets heel anders, er werden namelijk twee nummers gespeeld uit Pulp Fiction, geschreven door Rick Dale. Voor “Surf rider” was niet heel veel dirigeerwerk nodig, de drummer had het orkest prima in toom. Ik kon helaas die gitaarspeler niet zien vanaf mijn positie, maar de saxofonist daarentegen was zeker aanwezig met haar ruwe klanken op haar instrument. Het was ook grappig om alle violisten te zien tokkelen op hun instrument alsof het een gitaar was. Het beroemde “Misirlou” uit dezelfde film moest natuurlijk ook gespeeld worden. Het gitaarspel was snel en luid, de saxofoon was weer aan het schreeuwen, en de strijkers speelden er lustig op los, maar helaas waren zij in al het andere geweld niet goed te horen. Het roepen en klappen van de muzikanten daarentegen was wel goed te horen, de cellist op de voorste rij probeerde het publiek mee te krijgen (dat lukte maar gedeeltelijk).
“Also sprach Zarathustra” was het volgende werk op het programma. Ik vond in dit werk de paukenist het beste, hij speelde zijn partij heel gepassioneerd. Daarna was het de beurt aan twee stukken van John Williams. Het eerste was muziek uit Hook, wat Schumann op zijn bok deed dansen. Ik vond dit werk heel mooi uitgevoerd, en blijkbaar was iemand anders in het publiek ook, want hij floot het thema nog door terwijl het stuk al afgelopen was, tot grote vreugde van Schumann. Het andere Williams werk was “Flying Theme” uit E.T. wat tijdens het spelen emoties bij mij opwekte. Ik was hier zeer verbaasd over, aangezien het een openlucht concert was en het geluid daar meestal niet zo goed is als een concert binnen. Dit werd nog even bevestigd door een hond die precies in het stilte moment voordat de fluit met haar solo begon te blaffen. Het volgende werk op het programma is één van mijn favorieten, het was muziek uit How to Train Your Dragon. De suite was degelijk uitgevoerd, maar ik mistte het koor wel een beetje. Muziek uit Amelie werd erna gespeeld en dit was een goed contrast, want terwijl ook dit werk heel speels is, is het meer timide. Tot slot waren de laatste twee werken op het programma van de componist Danny Elfman. Men in Black moest even op gang komen maar dat was snel opgelost. Het laatste officiële werk op het programma was een suite van Batman. Ik had dit werk nog nooit live gehoord en het was een aangename verrassing om deze in mijn eigen stad te mogen horen. Natuurlijk was er nog een toegift: Piekema had voor Schumann een lightsaber meegenomen waarmee hij de “Imperial March”, soms met twee handen, kon dirigeren.
NNO is een orkest dat filmmuziek aan heel erg het promoten is. Ik heb een aantal van hun concerten bijgewoond en zij combineren altijd klassieke muziek die in films gebruikt wordt met originele filmmuziek. Elke keer voeren zij het klassieke gedeelte het beste uit, maar een filmmuziekveteraan als Christian Schumann als dirigent helpt hen echt om er beter in te worden. Vooral de werken van John Williams klonken heel goed. Ik was ook verbaasd over de geluidskwaliteit van dit openluchtconcert en hoe stil het publiek wel niet was, aangezien het een gratis concert was. Meestal trekt dit een publiek aan dat iets minder geïnteresseerd is. Toen het concert over was hoorde ik een man tegen zijn vrouw zeggen: “Dat was wel de moeite waard”, en daar ben ik het mee eens.
Concertinformatie
Waar en wanneer: Groningen – 27 augustus 2017
Orkest: Noord Nederlands Orkest onder leiding van Christian Schumann
Saxofoon: Femke IJlstra
Spreker: Harry Piekema
Progamma
- Jerry Goldsmith – Universal Studios Theme
- Camille Saint-Saëns – Danse macabre
- Jeff Beal – House of Cards
- Ramin Djawadi – Game of Thrones
- Rick Dale – Surf Rider (uit Pulp Fiction)
- Rick Dale – Misirlou (uit Pulp Fiction)
- Richard Strauss – Also sprach Zarathustra
- John Williams – Hook
- John Williams – Flying theme (uit E.T. The Extra-Terrestrial)
- John Powell – How to Train Your Dragon
- Yann Tiersen – Amélie
- Danny Elfman – Main Theme (uit Men in Black)
- Danny Elfman – Batman Suite
- John Williams – Imperial March (toegift)
Video
Foto’s
