“The 60 Years Of Music World Tour”
De Italiaanse componist Ennio Morricone is niet zomaar een filmmuziekcomponist. Met zijn 89 jaar lijkt hij meer op een legende. Ik heb het geluk gehad om hem al live te zien in België in 2012 en ik dacht dat dit mijn eerste en tegelijkertijd laatste keer zou zijn dat ik hem een orkest zou zien dirigeren. Ik had een lang weekend in het vooruitzicht en ik was erg verheugd dat hij op dat moment in zijn eigen land in de stad Florence ging optreden. De locatie was een grote sportarena die meer dan 7000 mensen kon huisvesten en was volledig uitverkocht. Het podium zelf was heel eenvoudig neergezet. Er waren meerdere niveaus voor het orkest om te zitten, waarbij het koor bovenaan te zien was. De reden hiervoor werd duidelijk toen Morricone onder groot applaus het podium betrad, waar hij op een stoel ging zitten om de muzikanten te dirigeren en door deze opzet kon iedereen hem duidelijk zien.
De muziek voor dit concert was opgedeeld in verschillende suites, bestaande uit stukken die heel goed samen pasten qua klanken of tot hetzelfde thema behoorden. De eerste suite was niet wat ik verwachtte. Het was muziek uit de film The Bible: In the Beginning …: een film uit de jaren 60. De muziek was erg verontrustend met vreemde muzikale patronen in zowel het orkest als in het koor. Het bevatte daarnaast ook enkele prachtige trompetsolo’s en apart geroep in het koor. De tweede suite was mij ook onbekend. De muziek was afkomstig uit allerlei films uit verschillende fases uit de carrière van Morricone. Het bevatte muziek uit Bugsy, H2S, Metti Una Sera a Cena en Baaria. Het bevatte echter ook prachtige melodieën, die ik als muziek van Morricone herkende, maar die toch nog nieuw voor mij waren. Vooral het pianodeel van H2S samen met het orkest was prachtig. De suite eindigde met “The Ribellione” uit Baaria of “Rabbia e Tarantella” uit Allonsanfàn. Het hangt namelijk af met welke film je deze muziek associeert, omdat Morricone dezelfde muziek in beide films heeft gebruikt.
Klanken van vreugde waren te horen uit het publiek toen de eerste mondharmonica-geluiden te horen waren uit het eerste deel van de Western suite van het herkenbare “The Man with the Harmonica.” Dit was het enige stuk uit Once upon a Time in the West. De andere drie stukken in deze suite waren van The Good, the Bad, and the Ugly, inclusief het fantastische “The Ecstacy of Gold,” gezongen door de sopraan Susanna Rigacci, die al vele jaren met Morricone samen optreed. Morricone’s muziek uit de westerns behoren nog steeds tot mijn favoriete filmmuziek. Het feit dat ik dit live kon horen in zijn aanwezigheid, zal ik nog lang koesteren. De eerste helft eindigde met drie stukken uit Nostromo die prima werden uitgevoerd.
In de tweede helft werden we getrakteerd op muziek uit The Hateful Eight, waarvoor Morricone een Oscar heeft gewonnen. De suite bestond uit twee werken, waarvan de laatste nog een voorbeeld was van een hergebruikt nummer: “Bestiality” uit The Hateful Eight was namelijk al geschreven voor de film The Thing. Het was interessant om te horen dat hij na 60 jaar nog steeds in staat was om nieuwe en frisse muziek te schrijven, maar daarbij toch zijn eigen stijl behouden bleef. Na de muziek uit Nuovo Cinema Paradiso konden we genieten van een langere suite met muziek uit allerlei verschillende films, inclusief mijn favoriet Casualties of War met daarin het prachtige koorgedeelte. Het officiële programma werd afgesloten met een suite uit The Mission. Ik kon me geen betere afsluiting voorstellen van een Ennio Morricone concert. Ik heb alle drie de werken, namelijk “Gabriel’s Oboe”, “Falls” en “On Earth as it in Heaven”, zeer hoog op mijn favorietenlijst staan en alles werd prachtig uitgevoerd. Je kon zelfs vanaf onze afstand zien dat de hobospeler, terwijl hij aan het spelen was, er plezier in had. We konden door middel van drie toegiften afscheid nemen van Morricone. Het waren werken die we al eerder konden horen op de avond: “The Ribellione,” “The Ecstasy of Gold”, waar Susanna Rigacci kon worden bedankt en “On Earth as it in Heaven” om het op een hoog niveau af te sluiten met het volledige orkest en koor.
Het was een hele ervaring om een Ennio Morricone in zijn thuisland bij te mogen wonen. De locatie was uitverkocht en we konden ervaren hoe de Italianen konden genieten van een concert als dit. Helaas hoort hier blijkbaar ook praten bij onder de muziek. Op het moment dat een populair nummer begon, ging er een zee aan mobiele telefoons de lucht in om dit vast te leggen wat wel een leuk gezicht gaf. Ik was een beetje teleurgesteld dat we in de toegift niet een aantal geweldige klassiekers zoals Malena of Once Upon a Time in America te horen kregen. Ik zou wat extra muziek leuk gevonden hebben in plaats van de hoogtepunten van het concert te herhalen. Wat ik ook leuk vond aan dit concert was de eenvoud. Er was een mooi podium waar de muzikanten zaten terwijl Morricone voor hen op een stoel zat. Hij had een wit spotlicht op hem, terwijl de andere muzikanten in het oranje werden belicht. Er waren geen lichteffecten, beelden van de films en er werd ook geen woord gesproken op het podium, waardoor het bijna op een huiskamerconcert leek. Telkens als Morricone over het podium liep of wanneer hij opstond om het publiek te aanschouwen, zag hij er best oud uit, maar toen hij zat en aan het dirigeren was, kon je dat niet aan hem zien. Hij had namelijk een mooie grote slag die de muzikanten konden volgen. Om eerlijk te zijn had ik geen plannen om naar een concert van Morricone’s tour te gaan, maar ik ben heel blij dat ik toch geweest ben.
Concert Informatie
Waar en wanneer: Florence, Italië op 2 maart 2018
Orkest: Roma Sinfonietta Orchestra onder leiding van Ennio Morricone
Koren: Nuovo Coro Lirico Sinfonico Romano en Coro Claudio Casini dell’Università di Roma Tor Vergata
Sopraan: Susanna Rigacci
Programma
The Bible
- “The Creation”
- “The Tower of Babel”
Scattered Sheets
- “Bugsy” uit Bugsy
- “H2S” uit H2S
- “Uno che Grida Amore” uit Metti, Una Sera a Cena
- “Baaria” uit Baaria
- “The Ribellione” uit Baaria (or “Tarantella” uit Allonsanfàn)
The Modernity of the Myth in Sergio Leone’s Cinema
- “The Man with the Harmonica” uit Once Upon a Time in the West
- “The Strong” uit The Good, the Bad and the Ugly
- “The Good, the Bad and the Ugly uit The Good, the Bad and the Ugly
- “The Ecstasy of Gold” uit The Good, the Bad and the Ugly
Nostromo
- “Nostromo”
- “Tropical Variation”
- “Silver of the Mine”
PAUZE
The Hateful Eight
- “Stage Coach to Red Rock”
- “Bestiality”
Nuovo Cinema Paradiso
- “Nuovo Cinema Paradiso”
Social Cinema
- “The Battle of Algiers uit The Battle of Algiers
- “Investigation of a Citizen Above Suspicion” uit Investigation of a Citizen Above Suspicion
- “Sostiene Pereira” uit Sostiene Pereira
- “The Working Class goes to Heaven” uit The Working Class goes to Heaven
- “Casualties of War” uit Casualties of War
- “Abolição” uit Burn!
The Mission
- “Gabriel’s Oboe”
- “Falls”
- “On Earth as it is in Heaven”
Toegiften
- “The Ribellione” uit Baaria (or “Tarantella” uit Allonsanfàn)
- “The Ecstasy of Gold” uit The Good, the Bad and the Ugly
- “On Earth as it is in Heaven” uit The Mission
