Read the article in English.

In juli en augustus vinden er bijna dagelijks concerten plaats in Het Concertgebouw in Amsterdam, een van de beste concertzalen die we in Nederland hebben, zoals ik al vele malen heb gezegd. Deze uitvoeringen zijn bedoeld voor een breed scala aan mensen, die van allerlei soorten concerten houden, zoals jazz, klassiek, musicals, soloartiesten en natuurlijk filmmuziek. De hoofdsponsor voor deze concerten is de BankGiro Loterij. Mensen met een lidmaatschap bij deze loterij krijgen 50 procent korting op alle concertkaarten, wat het erg interessant maakt voor een grote groep mensen die normaal gesproken niet naar dit soort evenementen zouden gaan.

Dit jaar had ik niet zoveel geluk, want er waren weinig concerten met filmmuziek, maar toch er stonden vier concerten op het programma die mij opvielen. Van deze vier concerten wil ik hier over twee schrijven, namelijk Star Wars: The Empire Strikes Back – Live in Concert en Met André Kuipers naar de Maan. Helaas was ik niet in staat om Final Symphony II met muziek uit de Final Fantasy games bij te wonen vanwege de verplichtingen van mijn reguliere baan. Het laatste concert is Film- en TV-klassiekers met Eric Corton, dat op 25 augustus plaatsvindt. Aangezien hetzelfde concert later die week naar mijn eigen woonplaats zal komen, kun je een verslag van dat concert tegen die tijd verwachten.

Star Wars: The Empire Strikes Back – Live in Concert

Vertoningen van de Star Wars films met live muziek zijn op dit moment erg populair. Na het zien van een Duitse versie van Star Wars: A New Hope in München, kon ik nu genieten van Star Wars: The Empire Strikes Back tijdens de BankGiro Loterij concerten. Ik ben erg blij dat ze in Nederland niet aan nasynchronisatie van films doen, maar ze Nederlands ondertitelen en dat was ook het geval voor deze film. Ik keek vooral uit naar de terugkeer van filmmuziekveteraan Dirk Brossé. Deze keer dirigeerde hij het Residentie Orkest, een orkest waarover ik veel gehoord heb, maar ik ben nog niet eerder in staat geweest om een van hun concerten bij te wonen.

Het concert was precies wat je zou verwachten van een Star Wars film met daarbij livemuziek. Wat ik zo leuk vind aan deze film is de introductie van zoveel iconische nieuwe thema’s, zoals “The Imperial March” en “Yoda’s Theme”, en het is ook een plezier om stukken als “The Asteroid Field” en de thema’s uit de prequel te horen.

Het was voor mij onwennig om microfoons op het podium te zien, omdat deze niet nodig zijn voor reguliere concerten met een orkest in deze zaal. Ik heb inmiddels echter geleerd dat versterking altijd nodig is als de muziek samen met een film wordt gespeeld en ik moet toegeven dat de geluidstechnici een geweldige prestatie hebben geleverd, aangezien de versterking totaal niet merkbaar was. 

Het was ook heel interessant om Dirk Brossé te zien dirigeren terwijl hij tijdens de film op een kruk zat, iets wat ik niet had verwacht van zo’n energieke dirigent, maar wat volkomen begrijpelijk is voor een lange film als deze. Hij begeleidde het orkest prachtig door de hele film. Als toegift konden we naar een suite met muziek uit de film luisteren en het was een aangename beleving om Brossé het orkest te zien dirigeren zonder dat hij last had van enige beperkingen, zoals bijpassende beelden op een scherm, verplichte tijdsnotificaties op zijn monitor of zijn kruk. 

Al met al een prachtige ervaring van een geweldige film met fantastische filmmuziek van John Williams, die door het Residentie Orkest onder leiding van Dirk Brossé zeer goed werd uitgevoerd. Ik hoop altijd dat een dergelijk kwalitatief hoogstaand concert een mooi opstapje is voor publiek om meer filmmuziekconcerten te bezoeken.

Met André Kuipers naar de Maan

Dit concert stond in het teken van de 50e verjaardag van de eerste maanlanding. In Nederland is er niemand beter geschikt om een presentatie over deze gebeurtenis te houden dan de Nederlandse astronaut André Kuipers, die maar liefst 204 dagen in de ruimte heeft doorgebracht, verspreid over twee reizen. Hij vertelde het publiek de volledige geschiedenis van de maanlandingen aan de hand van vele foto’s, filmfragmenten en andere beelden. Dit ging van de Russen die met de Spoetnik de race naar de ruimte wonnen, tot een gedetailleerde beschrijving van de maanlanding en de daaropvolgende Apollo-vluchten. De presentatie werd afgesloten met een blik in de nabije toekomst en wat informatie over nieuwe projecten om de maan te bezoeken. 

Als overgang tussen de verschillende onderwerpen van Kuipers’ presentatie speelde het Vlaams Symfonisch Orkest onder leiding van hun chef-dirigent Kristiina Poska enkele klassieke stukken. Terwijl het orkest aan het spelen was, werden meer beelden op het grote scherm getoond maar ook op verschillende televisies, bedoeld voor publiek dat geen duidelijk zicht op het podium had.

Een tijdje geleden werd mij verteld dat dit concert filmmuziek zou bevatten, maar helaas werden er slechts drie stukken filmmuziek uitgevoerd, naast een groot aantal prachtige klassieke werken, en die waren ook nog eens vrij kort. We konden luisteren naar het thema uit Apollo 13 van James Horner, naar John Williams’ “Flying Theme” uit E.T.: The Extra-Terrestrial en naar “Hedwig’s Theme” uit Harry Potter and the Philosopher’s Stone.

Afgezien van enkele kleine technische problemen met Kuipers’ presentatie, die hij prachtig oploste, werd de avond perfect uitgevoerd. Je kunt duidelijk zien dat Kuipers een zeer ervaren spreker is en zijn presentatie was zeer interessant om naar te luisteren. Het orkest speelde hun stukken ook verbazingwekkend goed, waardoor het voor het publiek een avond om nooit te vergeten was. Maar ik heb een klein probleempje als ik naar klassieke concerten ga: ik ben namelijk niet bepaald verzot op klassieke muziek. Ik kan de muziek en de grootsheid van de componisten, die deze prachtige stukken hebben geschreven, zeker waarderen. Het doet mij alleen emotioneel niet zoveel als filmmuziek, wat ik duidelijk merkte toen de filmthema’s werden uitgevoerd. Ik vind het niet erg dat klassieke muziek tijdens filmmuziekconcerten wordt gespeeld, maar de nadruk van dit concert lag op klassieke stukken, wat absoluut niet de schuld van de organisatie is, maar duidelijk mijn fout is, omdat ik mijn onderzoek niet goed heb gedaan.

Het was ook een heel lang concert van meer dan drie uur met de presentatie, muziek en een pauze, maar het merendeel van het publiek beleefde een geweldige avond. Ze kregen de kans om naar mooie muziek te luisteren, hoorden een interessant verhaal van een geweldige spreker en kregen de kans om iets te leren over een aantal zeer belangrijke momenten uit onze geschiedenis. Dit concert was gewoon niet voor mij en het is iets waar ik rekening mee moet houden als ik overweeg om in de toekomst een klassiek concert bij te wonen.