Dit verslag is de eerste in een reeks van verslagen over het filmmuziekfestival in de Poolse stad Krakau. Ik bezoek dit festival al sinds 2011 en elk jaar wordt er één of meer keer een film getoond met een orkest die de muziek live verzorgt. Vorig jaar was het Raiders of the Lost Ark en dit jaar doen ze twee films, namelijk: The Neverending Story en Titanic.
The Neverending Story
Voor veel mensen is dit een film die ze nog uit hun kinder- of jeugdtijd kennen: The Neverending Story met muziek van Klaus Doldinger. Als je een beetje kennis hebt over deze film en zijn muziek, dan is het eerst wat bij je opkomt: “Heeft Giorgio Moroder ook niet een groot deel van de muziek geschreven?” Dat heeft hij inderdaad voor de Amerikaanse versie van de film gedaan, maar wij kregen een wereldpremière: de Duitse versie op het scherm met alleen de muziek van Doldinger gespeeld door een orkest.
Het concert werd in een redelijk grote zaal gegeven, namelijk het congrescentrum van Krakau. Op het podium bevond zich het orkest vergezeld met een klein koor en werd gedirigeerd door Christian Schumann, die al vaker voor dit festival gedirigeerd heeft. Zoals ik al eerder van hem gezien heb, dirigeerde hij het orkest zakelijk en heel strak. De beelden van de film kwamen uit de jaren ’80, maar ik was zeer verbaasd hoe goed de visuele effecten uit die tijd waren. De muziek dat het orkest speelde was ook wonderschoon, het klopte gewoon precies. Eén van mijn hoogtepunten was de melodie op een panfluit die tijdens de moerasscène werd gespeeld. Ik kan het gewoon niet begrijpen dat deze melodie niet in de Amerikaanse film zit, het is tegelijkertijd heel mooi en verdrietig. Er is maar één stukje muziek die dit kon overtreffen, en dat is natuurlijk “Flug auf dem Glucksdrachen” met volledig orkest, koor, slagwerk en basgitaar.
Tijdens de aftiteling kwam Klaus Doldinger op het podium met een geleende zilveren saxofoon en begon nogmaals “Flug auf dem Glucksdrachen” met het orkest mee te spelen tot grote vreugde van het publiek. Meeste films met live muziek hebben meestal geen toegift, maar voor Doldinger was het geen probleem om nog even op zijn sax los te gaan. Om de avond af te sluiten, greep hij nog even de microfoon om het publiek en de muzikanten te bedanken voor de fantastische ervaring.
Over het algemeen is deze filmvoorstelling heel goed uitgevoerd. Het scherm was goed, en het orkest en het koor hebben hun werk prima gedaan. De uitvoering aan het einde met Doldinger op het podium zal nog lang in mijn geheugen gegrift blijven.
Waar en wanneer: Krakau, Polen – 18 mei 2017 tijdens het filmmuziekfestival
Orkest: Sinfonietta Cracovia onder leiding van Christian Schumann
Koor: Cracow Singers
Gast: Klaus Doldinger
Titanic
De tweede film werd op een iets grotere schaal uitgevoerd. Het was de vertoning van de film Titanic in de Tauron Arena: een sportcomplex dat meer dan 12.000 mensen kan huisvesten. Componist James Horner zou de eregast van deze avond zijn, maar hij is helaas niet meer onder ons. De muziek van zijn films zal wel altijd bij ons blijven, zoals in dit geval Titanic in een volledig gevulde arena. De dirigent van deze avond was Ludwig Wicki die een expert is in het dirigeren van dit soort filmvoorstellingen. Het is altijd weer een genot om zijn energieke manier van dirigeren te aanschouwen. Het orkest werd bijgestaan door een kinderkoor, een uilleann piper, een sopraanzangeres en een aantal Ierse muzikanten voor het Iers feestje in de film.
Het was echt een genot om deze film voor de eerste keer op deze manier te bekijken. Ik werd niet afgeleid door de muziek tijdens het volgen van de beelden. Dit gebeurt meestal als er in het orkest een paar kleine foutjes plaatsvinden, en dat is tijdens deze vertoning niet gebeurd. Ik keek eigenlijk alleen naar het orkest als de zangeres en het koor aan het zingen waren met hun mooie stemmen en ook wanneer de twee hoofdviolisten zich bij de de Ierse muzikanten voegden voor een hele enthousiaste en vrolijke uitvoering. Later werd mij ook verteld dat het laatste liedje van het strijkersensemble uit de film door muzikanten uit het orkest werd gedaan in plaats van de geluidsband. Ik heb dit verschil niet gehoord. Aan het eind van deze trieste film kwam de beroemde Poolse zangeres Edyta Górniak op het podium voor een hele goede versie van “My Heart Will Go On”.
Twintig jaar geleden heb ik mijn toenmalige huisgenoot beloofd om Titanic nooit van mijn leven te gaan kijken. Maar voor deze filmvoorstelling, met dit orkest en dirigent, heb ik graag deze belofte verbroken.
Waar en wanneer: Krakau, Polen – 21 mei 2017 tijdens het filmmuziekfestival
Orkest: Sinfonietta Cracovia onder leiding van Ludwig Wicki
Koor: Jongenskoor van het Krakaus Filharmonisch orkest
Sorpraan: Karolina Gorgol-Zaborniak
Singer: Edyta Górniak
