Alita: Battle Angel – Tom Holkenborg

Als ik een nieuwe soundtrack wil recenseren, moet ik echt diep in de muziek duiken om erachter te komen wat voor soort thema’s er zijn, wat ze vertegenwoordigen en hoe ze worden gebruikt. Bij het recenseren van de filmmuziek van Tom Holkenborg is dat soms niet nodig: Holkenborg doet al het werk voor je in zijn YouTube-show “Studio Time”, wat ook het geval was voor Alita: Battle Angel. Als ik eerlijk ben, toen ik de film in de bioscoop had gezien, was ik niet onder de indruk van de muziek. Na het kijken van de “Studio Time” afleveringen waarin te zien was hoeveel aandacht hij besteedt aan het maken van de muziek voor de film, raakte ik gefascineerd en ik besloot om toch zelf eens goed naar deze muziek te kijken.

Een van de dingen die ik uit de “Studio Time” afleveringen heb gehaald, is dat Holkenborg, naast het maken van melodieën voor een thema of een patroon, ook veel aandacht besteedt aan hoe de melodieën moeten klinken. Hij is in staat om een paar noten om te zetten in een sterk en krachtig thema. Een goed voorbeeld hiervan is het slechterikenthema dat direct aan het begin van de film en het album in het nummer “Discovery” te horen is. Het thema is slechts een paar eenvoudige tonen en is eigenlijk meer een motief. Dat motief wordt in de hele soundtrack in allerlei verschillende klanken en variaties herhaald. In “Nova’s Orders” is het halverwege het nummer te horen, gespeeld door de lage strijkers en de lage houtblazers. De manier waarop deze instrumenten het thema laten klinken, maakt het thema duister. Om dit te contrasteren is hetzelfde motief te horen in “You Just Lost a Puppet”, waarin het wordt uitgevoerd door violen met de steun van een vrouwenkoor, waardoor het thema een totaal andere vibe krijgt. De eenvoud en korte duur van het thema maken het heel simpel om het, overal waar de antagonisten de aandacht nodig hebben, te gebruiken.

Alita heeft niet één thema, ze heeft er zelfs drie. Het eerste is haar hoofdthema, dat voor het eerst te horen is in “I Don’t Even Know My Own Name”, waarin het klinkt als een melodie op kleine klokjes. Het is eenvoudig en gevoelig en vertegenwoordigt echt het tienermeisje, dat verdrietig of juist vastbesloten kan zijn, zoals bijvoorbeeld in het laatste deel van “In the Clouds”, waarin het thema door heel het orkest en koor wordt gespeeld. De melodie is niet moeilijk en is juist erg geschikt om op allerlei manieren te gebruiken. Volgens Holkenborg is haar tweede thema meer een motief van vijf noten, die haar mysterieuze verleden weergeven. Het beste nummer om het motief te horen is in “Unlocking the Past” en in “Whose Body Is This?” Het laatste thema van Alita is haar heldhaftige thema, dat te horen is in “Raising the Sword” als afsluiting van de film.

Voor dit album kon Holkenborg ook terugkeren naar zijn Junkie XL roots met het nummer “Motorball”; een nummer met veel elektronica en een zware beat, maar ook met orkest- en koorklanken in het middendeel. Tot slot is er nog één deel in de hele filmmuziek dat ik moet noemen: Het is in “Double Identity”, waarin de tweede helft een prachtige melodie van de houtblazers zit, waar ik erg van kan genieten.

De rest van de soundtrack is gevuld met ondersteunende muziek, meestal uitgevoerd door het orkest en met minder slagwerk dan ik van Holkenborg gewend ben. Actiescènes en emotionele scènes kunnen makkelijk worden herkend in de filmmuziek en soms zal een hint of een volledige versie van een thema van zich laten horen in de muziek. Ik kan gelukkig zeggen dat er geen saai moment op het album te vinden is: elke minuut is gevuld met een melodie of anders een ritmisch patroon.

Zoals ik aan het begin van deze recensie al zei, heeft de filmmuziek mij in eerste instantie niet gegrepen bij het kijken van de film, maar er is wel degelijk iets aanwezig na een betere analyse van de soundtrack. Ik heb in de loop der jaren naar zijn filmmuziek geluisterd en ik zie echt groei. Helaas zal ik na deze recensie waarschijnlijk niet veel aandacht meer besteden aan deze soundtrack en het irriteert mij enorm dat ik niet echt een reden kan aanwijzen waarom dat zo is. De melodieën en thema’s zijn in de muziek aanwezig, maar ze raken mij gewoon niet. Ik denk wel dat Holkenborg op de goede weg is en ik ben heel benieuwd wat voor soort klanken en thema’s hij voor zijn volgende project zal bedenken.

Luisteren of kopen

Luist van nummers

De hoogtepunten zijn vetgedrukt

  1. Discovery (3:13)
  2. I Don’t Even Know My Own Name (5:44)
  3. What’s Your Dream? (3:16)
  4. Double Identity (1:54)
  5. The Warrior Within (3:31)
  6. A Dark Past (1:29)
  7. In Time You’ll Remember (0:58)
  8. Nova’s Orders (2:28)
  9. Jackers Mission (2:36)
  10. Unlocking the Past (3:52)
  11. Whose Body Is This? (2:06)
  12. Grewishka’s Revenge (4:23)
  13. Broken Doll (2:34)
  14. With Me (5:41)
  15. I’d Give You My Heart (3:07)
  16. You Just Lost a Puppet (2:30)
  17. What Did You Do? (3:41)
  18. In the Clouds (3:56)
  19. Raising the Sword (1:43)
  20. Motorball (5:14)

Totale lengte: 1 uur en 4 minuten
Milan Records (2019)

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *