Two Steps from Hell is de naam van het componistenduo Thomas Bergersen en Nick Phoenix, die voornamelijk muziek componeren voor trailers van bioscoopfilms. De meeste van hun stukken zijn sterk gericht op een groots klinkend koor en veel percussie. Ik was zeer verrast en blij toen Film Music Prague een Two Steps from Hell-concert aankondigde waarbij beide componisten als gasten aanwezig zouden zijn. Helaas werd later duidelijk dat Nick Phoenix niet kon komen, maar gelukkig gold dat niet voor Thomas Bergersen. De fans leken het niet erg te vinden, aangezien het eerste concert heel snel uitverkocht was en toen het middagconcert werd aangekondigd, volgde deze al snel.
Toen ik op de locatie aankwam, wist ik dat het een speciale avond ging worden. Er waren veel mensen aanwezig met een grote glimlach op hun gezicht. Afgaande op hun conversaties, hadden sommigen elkaar zelfs nog nooit in het echt ontmoet, maar hebben ze alleen op internet met elkaar gesproken. In de zaal zelf werd ook duidelijk wat je van dit concert kon verwachten. De trailer-muziek die Two Steps from Hell maakt, is meestal erg bombastisch en luid. Het was geen verrassing dat het gedeelte waar de percussie zich bevond, was omringd door transparante wanden om het geluidsniveau voor de andere muzikanten te reduceren.
Het eerste stuk van de avond gaf volledig bloot wat deze avond te verwachten was: Petr Pololáník, die dit concert dirigeerde, droeg een koptelefoon en ik kon een geluidsband horen met extra muziek die de massieve muur van geluid ondersteunde die onze kant op kwam. Je kon duidelijk zien dat het publiek er gek op was. Het gejuich werd nog luider toen Thomas Bergersen met zijn elektrische viool het podium betrad. Met dit instrument hielp hij de andere violen “Heart of Courage” te spelen. Voor het stuk erna schakelde hij over naar de piano. Na een aantal stukken en na iets meer dan een half uur was de eerste helft van het concert klaar.
Na de pauze ging het concert in hetzelfde tempo door als de eerste helft. Elk stuk duurde maar een paar minuten en persoonlijk denk ik dat ze allemaal op een gegeven moment hetzelfde gingen klinken. Gelukkig waren er twee zangeressen aanwezig om de muziek een beetje meer variatie te geven. Het programma eindigde met één van mijn persoonlijke favorieten: “To Glory”. De tweede helft was gelukkig iets langer dan de eerste en de menigte liet Bergersen niet zo gemakkelijk vertrekken: hij moest een toegift spelen. In plaats van een ander bombastisch en episch nummer, zat hij achter de piano met Merethe Soltvedt, met wie hij veel samenwerkt, zittend op een stoel en samen brachten ze het prachtige werk “Remember Me” ten gehore van zijn soloalbum Illusions. Toen de show voorbij was, verscheen Bergersen nog even op het podium om zijn viool op te halen. Hij verontschuldigde zich dat de show voorbij was en dat dit alles was wat ze hadden voorbereid. Maar hij zei daarentegen ook dat hij graag terug zou willen komen en Nick Phoenix mee zal nemen, wat resulteerde in veel gejuich vanuit het publiek. Na een concert blijf ik meestal met mijn vrienden bij de locatie hangen, terwijl ze wachten op de artiest, in de hoop een handtekening of foto te bemachtigen. We waren niet de enige met hetzelfde idee en toen Bergersen naar buiten kwam, werd hij als een rockster behandeld, wat behoorlijk vermakelijk was om te zien.
Two Steps from Hell’s muziek is voor mij zoals actiefilms zijn. Veel van die films hebben een heel simpel verhaal en het acteren laat meestal te wensen over. Tijdens het kijken van de film word je echter vermaakt en is het toch een leuke ervaring. Dat is hoe ik over Two Steps from Hell’s muziek en dit concert denk. Ik keek er enorm naar uit en werd op mijn wenken bediend. Hun muziek is erg gericht op studiowerk en is meer bedoeld om als album verkocht te worden dan om live uitgevoerd te worden. Je kon dit horen in de uitvoering door onder andere de geluidsband die op de achtergrond werd afgespeeld, maar ook sommige instrumenten konden soms niet over de muur van geluid worden gehoord. Een aantal nummers hadden een beetje een vals einde: na het hoogtepunt van het nummer begon het publiek te applaudisseren, maar er moesten nog steeds een paar seconden van het nummer gespeeld worden, wat enige verwarring veroorzaakte. Wat ik het leukste aan dit concert vond, was het publiek. Ze kwamen van over de hele wereld om hun idolen te ontmoeten. Er waren zelfs mensen uit Brazilië, en er was ook publiek die de show voor de tweede keer die dag bezocht. Ten slotte sprak ik tijdens de pauze een vrouw die speciaal voor dit concert uit Denemarken was gekomen met haar zoon, gecombineerd met een weekendje Praag. Film Music Prague heeft heel veel mensen die dag blij gemaakt. Ze introduceerden uitvoeringen van een live orkest voor een publiek waarvan de meesten er nog nooit één hadden meegemaakt, en daar mogen ze trots op zijn. Ze hebben mijn favoriete nummer “Invincible” echter niet gespeeld: een goede reden om nogmaals één van hun concerten bij te wonen.
Concertinformatie
Waar en wanneer: Praag, Tsjechië – 20 april 2018 tijdens het filmmuziekfestival
Orkest: Praga Sinfonietta onder leiding van Petr Pololanik
Koor: Kühn Choir onder leiding van Lenka Navrátilová
Zangeressen: Kamila Nývltová en Merethe Soltvedt
Gast: Thomas Bergersen
Programma
- Thomas Bergersen – Strength of 1000 men (met Merethe Soltvedt)
- Nick Phoenix – Fill My Heart (met Kamila Nývltová)
- Thomas Bergersen – Protectors of Earth
- Nick Phoenix – Everlasting
- Thomas Bergersen – Heart of Courage
- Nick Phoenix – Fire Nation
- Thomas Bergersen – Ocean Princess (met Merethe Soltvedt)
- Nick Phoenix – Master of Shadows
- Thomas Bergersen – Flight of the Silverbird
Pauze
- Nick Phoenix – Blackout (met Kamila Nývltová)
- Thomas Bergersen – Winterspell
- Nick Phoenix – Stormkeeper
- Thomas Bergersen – Evergreen
- Nick Phoenix – Neverdark
- Thomas Bergersen – Victory (met Merethe Soltvedt)
- Nick Phoenix – Fall of the Fountain World (met Kamila Nývltová)
- Thomas Bergersen – To Glory
- Thomas Bergersen – Remember me (met Merethe Soltvedt) – Toegift
