Het derde concert van Film Music Prague was vrij speciaal en uniek. Op het programma stond alleen symfonische muziek van films gecomponeerd door Clint Mansell. Zoals met het Goosebumps! concert, kon de hoofdgast van de avond niet komen. Gelukkig waren er andere gasten, waar Mansell mee samenwerkt, wel aanwezig. De belangrijkste gast was Matt Dunkley, die vaak voor Mansell orchestreert en de suites voor deze avond ook heeft gearrangeerd. Ook was componist Carly Paradis aanwezig met wie Mansell in het verleden ook heeft samengewerkt.
De muziek van Clint Mansell is niet echt traditioneel filmmuziek. Zijn werk bevat veel minimalistische melodieën in combinatie met repetitieve patronen. In de eerste helft van het concert konden we luisteren naar muziek van Noah, Moon, Loving Vincent en Black Swan. Noah was een goede introductie voor de muziek van Mansell. Ik kende de muziek en de film niet, maar ik vond de suite leuk om te horen. Het had prachtige melodieën en het bevatte ook een geweldig partij voor het koor, terwijl je daarnaast ook veel herhalende patronen kon blijven horen. Ik ben erg dol op de muziek van Moon. Ik heb vooral genoten van de pianopartijen, die oorspronkelijk door Carly Paradis waren gearrangeerd. Dit stuk heeft wat ongemak in de herhalende pianopatronen en in lange lijnen, die daar bovenop liggen. De muziek transformeert langzaam van het onbehagen naar meer melodieën wanneer meer leden van het orkest gingen meedoen. Soms kwam het onbehagen terug, maar de prachtige piano van deze soundtrack bleef als een anker. Na een aangename Loving Vincent – met een solide samenwerking tussen koor en orkest en later met mooie melodieën – konden we luisteren naar mijn hoogtepunt van de eerste helft met Black Swan. Ik vond Mansell’s aanpassing van Tsjaikovski’s Zwanenmeer fantastisch. De beroemde melodieën waren te horen in dit stuk, maar je kon ook Mansell’s eigen visie erin horen. Hierdoor was deze suite een plezier om naar te luisteren. De mix tussen klassieke en moderne muziek was zeer goed gedaan. Hoewel we vooral de strijkers in de vorige suites konden horen, mocht dit keer het volledige orkest meedoen. Het stuk had ook minder repetitieve patronen, waardoor het een genoegen was om naar te luisteren.
De tweede helft begon met een suite van mijn favoriete Mansell-soundtrack The Fountain. Ik ken de muziek redelijk goed, en ik kon heel goed horen hoe deze was aangepast aan een volledig orkest voor het concert van deze avond. De prachtige pianopartijen in deze suite hadden volledige ondersteuning van de strijkers, terwijl de suite meer vorderde, konden meer instrumenten worden gehoord tot het de grote finale van deze suite bereikt werd met “Death is the Road to Awe” waar het orkest los kon gaan. Het programma ging verder met een mooie en elegante suite met muziek van de onlangs uitgekomen film Mute en met een vrolijkere suite uit de film High Rise. De avond werd afgesloten met waarschijnlijk het meest beroemde werk van Mansell: Requiem for a Dream. Oorspronkelijk was dit werk geschreven voor slechts vier instrumenten – gespeeld door het Kronos Quartet – en een piano, maar was nu uitgebreid voor alle strijkers die de gekke melodieën uit deze suite moesten spelen. De finale van de suite was natuurlijk “Lux Aeterna” waar we konden genieten van de magnifieke opbouw van alleen piano en strijkers tot volledig orkest en koor. Het was zo goed uitgevoerd, dat ze het opnieuw mochten uitvoeren als toegift.
Net als vorig jaar met het Alien-concert, nam Film Music Prague een moedig besluit om een concert te organiseren met niet zo traditionele filmmuziek, die niet gemakkelijk is om naar te luisteren. Voor het orkest moet het ook een hele uitdaging zijn geweest om al deze lange lijnen en herhalende patronen te blijven spelen. Ik vind dat ze trots op zichzelf mogen zijn om dit zo uit te voeren. Zoals ik al aangaf met het Goosebumps-concert, is het jammer dat de hoofdgast niet aanwezig kon zijn. Het zou geweldig zijn geweest als hij getuige was van zijn eigen werk die aangepast was voor een volledig orkest. Het was echter verdiend om Matt Dunkley in het zonnetje te zetten voor zijn fantastische taak om al Mansell’s muziek te orkestreren voor dit concert. Ook moet ik Nikiforos Chrysoloras even noemen die op het laatste moment alle muziekpapier voor de muzikanten had voorbereid. Over het algemeen was het een zeer aangenaam concert en zeer verfrissend om naar te luisteren. Ik vind de gedurfde keuzes die Film Music Prague maakt met zijn concerten geweldig, en daar mogen ze trots op zijn.
Concert information
Waar en wanneer: Praag, Tsjechië – 21 april 2017 tijdens het filmmuziekfestival
Orkest: Praags Filharmonisch Orkest onder leiding van Miriam Nemcova
Koor: Charles University Choir
Gasten: Matt Dunkley, Carly Paradis en Nikiforos Chrysoloras
Programma
- Noah – Suite voor koor en symfonieorkest
- Moon – Suite voor symfonieorkest
- Loving Vincent – Suite voor koor en symfonieorkest
- Black Swan – Suite voor symfonieorkest
Pauze
- The Fountain – Suite voor piano en symfonieorkest
- Mute – Suite voor symfonieorkest
- High Rise – Suite voor symfonieorkest
- Requiem for a Dream – Suite voor koor en symfonieorkest
- “Lux Aeterna” from Requiem for a Dream (toegift)
