The Dark Crystal is een film waar ik veel over gehoord heb, maar waar ik nog nooit de tijd voor heb genomen om daadwerkelijk te zien. Ik ken de muziek, geschreven door Trevor Jones, heel goed, met name het melodische en mooie hoofdthema. Tot mijn grote verrassing werd er een prequel tv-serie op Netflix aangekondigd, getiteld: The Dark Crystal: Age of Resistance. Het eerste waar ik aan dacht was een sprankje hoop dat Trevor Jones de muziek hiervoor weer zou componeren, maar toen ik erachter kwam dat de opdracht aan Daniel Pemberton was gegeven, was ik zeker niet teleurgesteld, omdat ik Pemberton’s vaardigheid en reputatie van de afgelopen jaren heb leren kennen. Ik heb Trevor Jones en Daniel Pemberton ontmoet en gesproken tijdens dezelfde editie van Fimucité en ik vroeg me af of ze beiden op dat moment op de hoogte waren van de nieuwe serie, of ze van elkaar wisten wie de muziek zou gaan doen en of ze er met elkaar over hadden gesproken. Het zou een geweldige interviewvraag zijn geweest.
Er zijn twee digitale albums uitgebracht met de muziek voor de nieuwe serie, namelijk volume 1, dat alleen muziek van Pemberton bevat, en volume 2 met extra muziek gecomponeerd door Daniel Pemberton, maar ook door Samuel Sim. Ik zal alleen ingaan op het eerste volume. Als je mijn recensie hebt gelezen en zelf naar het album luistert, moet je zelf een goed oordeel kunnen vormen of je het tweede volume wilt verkennen.
Toen de serie beschikbaar werd op Netflix, was het tijd om eindelijk de film te bekijken, de serie te bingen en aandacht te besteden aan de soundtrack. Het eerste wat me opviel waren de overeenkomsten tussen de film en de afleveringen van de televisieserie. Voor de nieuw geproduceerde show verwachtte ik computeranimaties van hoge kwaliteit, maar het had hetzelfde verbazingwekkende poppenspel als wat ze in de film hadden gebruikt. Een andere gelijkenis was de sterke muzikale focus op een muzikaal hoofdthema, dat volledig te horen is in het eerste nummer “The Dark Crystal: Age of Resistance”. Het thema is vrij lang en kan in twee lagen worden verdeeld. De eerste is de funderingslaag die direct aan het begin van dit nummer te horen is, met een patroon dat op en neer gaat, uitgevoerd door middeleeuwse instrumenten. Vooral de fluit viel me op, die elke sprong in het patroon benadrukte. Na enige ontwikkeling van de funderingslaag komt de tweede laag met de melodie bovenop deze fundering te liggen. Die melodie bestaat uit prachtige, lange lijnen die me terugbrengen naar Pemberton’s King Arthur muziek, maar dan zonder het gegrom en geschreeuw. Naast deze prachtige lijnen heeft Pemberton een patroon toegevoegd, gespeeld door de strijkers, dat heel snel op en neer gaat en wat perfect aansluit op de rest van het thema.Het thema blijft in een of andere vorm terugkomen in bijna elk nummer op het album en bestaat uit verschillende delen en deze kunnen dus allemaal in combinatie met elkaar gebruikt worden of afzonderlijk gespeeld worden. In “Rian + Mira Dreamfast” is de fluit zeer prominent aanwezig in de funderingslaag en duurt het lang voordat we de hoofdmelodie kunnen horen.
De serie kent veel duistere momenten, zoals te horen is in nummers als “The Crystal Chamber” en “Essence Draining” en hoewel het thema op zich niet erg donker klinkt, is het mogelijk om het aan te passen om het griezelig en sinister te laten klinken. Dit is te horen in het geweldige nummer “What Lies At The Dream’s End”, waar de funderingslaag bestaat uit een donker, sinister ritme van akkoorden terwijl de melodie er overheen wordt gelegd en wanneer de blazerssectie er bij komt, is de wanhoop in de muziek goed te horen. Daarentegen hoor je hetzelfde thema in het volgende nummer “Together We Fight”, waar het meer klinkt als het oorspronkelijke thema, maar met de toevoeging van percussie, waardoor het nummer een gevoel van “we moeten doorgaan” krijgt en ik meer heroïsme en hoop in de muziek hoor. Dit zijn een paar voorbeelden van hoe het hoofdthema in deze score wordt gebruikt en als je goed naar het album luistert vind je nog meer verbazingwekkende bewerkingen ervan terug.
Naast het hoofdthema is er nog een prachtige melodie op het album aanwezig, die ik het Aughra thema noem. Deze is te horen in “Aughra Awakes,” waar de melodie eerst fantastisch gespeeld wordt door een fluit met ondersteuning van een harp, waarna het hele orkest erbij komt om daarna toch weer alleen af te sluiten met de fluit en de harp. Je kan deze melodie ook horen in onder andere “Another World, Another Time” en in “Aughra Returns / Peeper Beetle Ceremony”.
Tijdens het verkennen van de soundtrack vond ik nog een extra thema, dat ik het Thra-thema zal noemen. De prachtige melodie van dit thema is te horen in “Thra is Calling”, waarin het wordt gespeeld op een fluit, maar het is duidelijker te horen in “Speak For The Dead”, waar het wordt uitgevoerd door allerlei middeleeuwse instrumenten die of de hoofdmelodie spelen of ondersteunen, ofwel tegenmelodieën spelen, waardoor een prachtige muzikale dans ontstaat. In de serie wordt dit nummer gebruikt als ondersteuningsmuziek voor een lied dat de hoofdpersonen samen zingen. Helaas is het lied zelf niet terug te vinden op de twee volumes, wat een mooie aanvulling zou zijn geweest. Wat wel een mooie toevoeging is, is “Dzenpo!”, een nummer op het album dat echt op zichzelf staat. Het is leuke, middeleeuws klinkende achtergrondmuziek voor een herberg of een kroeg. Als ik ernaar luister, stel ik me kleine poppen voor die drinken, dansen en plezier hebben.
Wat ik nog niet besproken heb, is het oude thema uit de film. Hoewel de soundtrack van de serie vooral nieuwe muziek is, heeft het een handvol hints naar het thema van Trevor Jones, zoals te horen is in “Story of The Dark Crystal”, te midden van allerlei griezelige geluiden. De mooiste uitvoering van het thema is te horen in het laatste nummer, “The Dark Crystal: The Age of Hope,” dat gevuld is met allerlei variaties op Pemberton’s thema. In de laatste paar seconden gaat de muziek echter over in een hint van het oude thema van Jones, wat ons vertelt dat het verhaal verder zal gaan in de film, wat ik een briljante zet vind en een prachtig gebaar naar de oude film met zijn muziek.
Het meest verbazingwekkende aan deze soundtrack is hoe goed de uitvoering is gedaan door veel nadruk op het hoofdthema te leggen. Omdat het kan worden opgedeeld in meerdere delen, zijn de mogelijkheden eindeloos. Bovendien kan elk deel worden aangepast aan de gebeurtenissen op het scherm. Soms moet de muziek subtiel en gevoelig zijn, waarbij je maar één instrument de melodie hoort spelen, andere keren heb je een heel sterke sound nodig en in dat geval wordt dezelfde melodie door veel muzikanten of zelfs een volledig orkest gespeeld om gewicht toe te voegen aan een scène die de emotionele impact nodig heeft. Bovendien kunnen delen van het thema ook worden aangepast om het op de ene plaats vrolijk te laten klinken, maar op een andere plaats juist weer erg triest en donker. Met behulp van deze techniek is Daniel Pemberton in staat om een sterke muzikale identiteit voor de serie te creëren, net zoals Trevor Jones dat deed voor de film. Ik hoop in ieder geval dat Daniel Pemberton’s thema, net als het thema van de film, nog vele tientallen jaren in herinnering zal blijven, wat naar mijn mening zeker zo zou moeten zijn.
Luisteren of kopen
- Koop deze soundtrack digitaal op Amazon.com of iTunes
- Luister naar deze soundtrack op Spotify
Lijst van de nummers
De hoogtepunten zijn vetgedrukt.
- The Dark Crystal: The Age of Resistance (3:42)
- Another World, Another Time (3:26)
- Story of the Dark Crystal (3:11)
- Rian + Mira Dreamfast (4:15)
- Aughra Awakes (2:04)
- The Crystal Chamber (3:16)
- Essence Draining (2:46)
- Into the Catacombs (2:09)
- Deet Enters Thra (2:07)
- Dzenpo! (2:55)
- Her Light Faded (2:37)
- What Lies at the Dream’s End (3:18)
- Together We Fight (4:49)
- The Blue Flames Part I (3:52)
- Thra Is Calling (1:41)
- Outcast (1:49)
- The Journey (2:05)
- The Hunter + The Storm (2:34)
- Dreamspace (2:40)
- Speak for the Dead (2:45)
- Aughra Returns / Peeper Beetle Ceremony (2:47)
- The Dark Crystal: The Age of Hope (5:35)
Totale lengte: 1 uur and 6 minuten
Varèse Sarabande (2019)
