Als je mij een jaar geleden had gevraagd wat de beste Spider-Man film is, zou ik in een oogwenk Spider-Man: Into the Spider-Verse hebben gezegd. Ik heb veel live-action en geanimeerde superheldenfilms gezien, maar naar mijn mening overtreft Into the Spider-Verse ze allemaal. Deze animatiefilm gaat over de Spider-Verse, het concept dat er vele parallelle universums zijn die allemaal een held hebben met spiderkrachten. Deze helden kunnen Spider-mannen zijn, geportretteerd door Peter Parker of iemand anders, maar ze kunnen ook vrouwen, klonen, beesten, robots enzovoort zijn, wat hen ideaal voor animatie maakt. De verschillende animatiestijlen voor alle Spider-figuren, het opmerkelijke verhaal waarin de nieuwe Spider-Man Miles Morales centraal staat, de briljante geanimeerde scènes en vooral de grandioze filmmuziek van Daniel Pemberton maakten dit mijn nummer één Spider-Man film. De grote vraag is nu natuurlijk, zal het vervolg Spider-Man: Across the Spider-Verse, met Pemberton als terugkerende componist, zijn voorganger kunnen evenaren?
Wat de muziek voor de eerste film zo geweldig maakte, is hoe vernieuwend ze was. Alleen een componist die zo veelzijdig is als Pemberton zou op het idee komen om een orkest op te nemen, die muziek op vinyl te zetten en een DJ met die plaat te laten scratchen, wat vervolgens in de soundtrack wordt gebruikt. Deze scratches vermengen zich perfect met traditionele orkestklanken, verschillende andere instrumenten en vele fantastische en unieke synthesizergeluiden. Na het beluisteren van een paar nummers uit Across the Spider-Verse werd ik heel enthousiast, want Pemberton zette deze trend voort door dezelfde elementen te gebruiken voor de muziek in het vervolg. De soundtrack is leuk, vernieuwend, uniek en goed uitgevoerd.
Het eerste dat besproken moet worden zijn de thema’s. Natuurlijk keert het epische thema voor Miles Morales terug in het vervolg, met het nummer “My Name Is… Miles Morales” als perfect voorbeeld, met niet alleen de iconische scratches maar ook met Latijns-Amerikaanse percussie en ritmes aan de mix toegevoegd. Het andere belangrijke thema in Across the Spider-Verse is voor Spider-Woman Gwen Stacy, die ook al geïntroduceerd werd in Into the Spider-Verse, maar een prominentere rol heeft in dit vervolg. Haar thema wordt uiteengezet in “Spider-Woman (Gwen Stacy)”. Het nummer begint met emotionele lijnen die haar moeizame, eenzame leven weergeven, maar daarna gaat de melodie over in een briljant pop-achtig nummer dat in de film te horen is terwijl ze haar indrukwekkende Spider moves aan het uitvoeren is.
Deze film heeft een aantal personages met wat dubieuze motieven. Net als bij het thema voor The Prowler voor de eerste film besloot Pemberton hun thema’s te geven die zich meer richten op een specifiek geluid dan op een melodie. Het eerste op geluid gerichte thema is bestemd voor de Spider-Man Miguel O’Hara en hij wordt geportretteerd door futuristische synthesizergeluiden, die weergeven dat hij uit een technologisch geavanceerd universum komt. Je kunt zijn thema horen in “Spider-Man 2099 (Miguel O’Hara)”. Wat ik zo goed aan het thema vind, is dat het me niet vertelt of hij daadwerkelijk een slecht persoon is. Wat het me wel vertelt, is dat hij behoorlijk krachtig is. Het andere thema is voor de schurk Spot. Zijn thema lijkt een beetje op de geluiden die een walvis zou kunnen maken en het klinkt erg onheilspellend en gevaarlijk. Het nummer “Spot Holes 2” is een uitstekend voorbeeld van deze geluiden.
Naast O’Hara worden er nog twee andere Spider-personen geïntroduceerd in de film. De eerste is Spider-Man India, wiens muziek je kunt horen in “Spider-Man India (Pavitr Prabhakar)”. Zoals je je kunt voorstellen, gebruikte Pemberton nogal wat Indiase elementen in de muziek voor hem. Het andere thema is voor Spider-Punk, een op punk rock geïnspireerde versie van Spider-Man, dus het mag geen verrassing zijn dat zijn thema dat muziekgenre briljant weerspiegelt.
Wat de filmmuziek voor Across the Spider-Verse zo voortreffelijk maakt, is niet alleen hoe origineel en afwijkend de thema’s zijn van traditionelere filmmuziek, maar ook hoe ze geïntegreerd zijn in de film. Ik heb nog niet eens alle thema’s besproken of over de gans gehad. Die moet je zelf maar ontdekken. De film heeft een aantal emotionele momenten, maar er is ook veel actie. Terwijl je naar de verbluffend getekende scènes op het scherm kijkt, merk je dat al deze momenten fantastisch worden ondersteund door de muziek van Pemberton. Geen van de nummers is saai, er komt steeds nieuwe muziek voorbij en het meeste daarvan is gebaseerd op een aantal elementen uit bestaande thema’s. Luister voor een paar geweldige voorbeelden naar het nummer “Vulture Meets Culture,” waarin Stacy’s thema gemixt wordt met een tenorzanger die een soort opera van zingt; “Mumbattan Madness” dat veel thema’s mengt tot een briljant stuk met een perfecte flow; of het laatste nummer “Across the Spider-Verse (Start a Band)”, dat alle muzikale elementen zoals hiphop, gitaren, drums, synthesizergeluiden en orkest mengt tot een grootse finale.
Er is één ding dat ik niet leuk vond aan Across the Spider-Verse, wat pas tot me doordrong nadat ik al twee uur naar de film aan het kijken was. Ik zag de opzet van de finale tot stand komen, die het publiek voorbereidde op een derde film. Toen ik de “To be Continued” op het grote doek zag, was ik een beetje ontgoocheld omdat het magnifieke verhaal niet werd afgerond. Gelukkig betekent dit ook dat ik spoedig nog meer uren van deze opmerkelijke animatie kan gaan zien en ik ga ervan uit dat Pemberton aan boord blijft om ook de perfecte score voor de derde film Beyond the Spider-Verse te schrijven. Ik vond de film zo goed dat ik zelfs denk dat Across the Spider-Verse de eerste plaats van beste Spider-Man film is gaan overnemen en een van de redenen daarvoor is de muziek. Ik hoop echt dat deze trend zich voortzet en dat Spider-Man: Beyond the Spider-Verse, inclusief de muziek, nog beter zal zijn. De lat ligt alvast erg hoog.
Luisteren of kopen
- Koop deze soundtrack digitaal op Amazon.com of Apple Music
- Luister naar deze soundtrack op Spotify
Lijst van de nummers
De hoogtepunten zijn vetgedrukt.
- Across the Spider‐Verse (intro) (2:45)
- Spider‐Woman (Gwen Stacy) (3:06)
- Vulture Meets Culture (1:34)
- Spider‐Man 2099 (Miguel O’Hara) (1:02)
- Guggenheim Assemble (4:36)
- The Right to Remain Silent (4:13)
- Across the Titles (0:33)
- My Name Is… Miles Morales (3:22)
- Back Where It All Started (2:57)
- Spot Holes 1 (1:20)
- To My Son (1:42)
- Miles Sketchbook (2:01)
- Under the Clocktower (2:55)
- Rio and Miles (4:24)
- Creation of the Spot (5:02)
- Spider‐Man India (Pavitr Prabhakar) (2:20)
- Mumbattan Madness (2:34)
- Spider‐Punk (Hobie Brown) (2:09)
- Spot Holes 2 (1:11)
- Indian Teamwork (4:42)
- Welcome to Nueva York (Earth‐928) (1:43)
- Spider Society (2:05)
- 2099 Lab (2:35)
- Peter and Mayday Parker (1:38)
- Canon Event (7:09)
- All Stations – Stop Spider‐Man (4:22)
- Hold the Baby (1:12)
- Nueva York Train Chase (5:58)
- The Go Home Machine (4:56)
- Falling Apart (8:23)
- I Beat Them All (2:28)
- The Anomaly (3:46)
- Five Months (2:30)
- Across the Spider‐Verse (Start a Band) (3:53)
Duur: 1 uur en 47 minuten
Sony Classical (2023)
