Toen de game Ghost of Tsushima uitkwam, was ik erg enthousiast over de muziek, die door Ilan Eshkeri en Shigeru Umebayashi is gecomponeerd. Umebayashi schreef prachtige muziek die de sfeer van het oude Japan oproept, maar ik was vooral onder de indruk van de muziek van Eshkeri, met zijn magnifieke orkeststukken die oosterse invloeden combineren en vol emotionele uitbarstingen zitten, vooral wanneer Clare Uchima haar stem hieraan toevoegt.
Als een game succesvol is, worden er vervolgspellen ontwikkeld, wat resulteerde in Ghost of Yōtei, dat dit jaar is uitgekomen. Hoewel de game nog steeds over een ‘ghost’ gaat die indrukwekkende zwaardvaardigheden laat zien en vijanden verslaat in de Japanse samoeraitijd, speelt het verhaal van de nieuwe game zich 300 jaar later af, met de vrouwelijke hoofdpersoon Atsu, die wraak zoekt op de zes tegenspelers die haar familie hebben vermoord. Een ander verschil met deze nieuwe game is dat een andere componist Toma Otawa de muziek heeft geschreven. Als je zijn naam niet kent, is dat begrijpelijk, want hij begon deze naam pas sinds begin dit jaar te gebruiken en stond daarvoor bekend als Wataru Hokoyama. Onder zijn oude naam heeft hij al een behoorlijke carrière opgebouwd met een aantal videogames op zijn naam en ook wat filmwerk als medecomponist of aanvullend muziekschrijver voor Mark Mothersbaugh.
Een nieuwe componist betekent nieuwe muziek en ik werd gelijk enthousiast. Als je naar het eerste nummer “Ghost of Yōtei” luistert, snap je wat ik bedoel. In dit nummer hoor je het nieuwe thema voor Atsu, de nieuwe Ghost, dat qua melodie wat overeenkomsten heeft met het thema van Eshkeri, maar wat opvalt is de keuze van de instrumentatie en de muzikale invloeden. Hoewel je nog steeds veel oosterse instrumenten hoort, waaronder de shamisen, het instrument van de hoofdpersoon, hoor je ook veel westerse instrumenten, waaronder akoestische en lapsteelgitaren. Door gebruik te maken van beide muzikale werelden, met enige ondersteuning van strijkers, heeft Otawa een fantastische soundtrack gecreëerd die sterk is beïnvloed door het werk van Ennio Morricone voor spaghettiwesterns. Oude samurai-films hebben de Ghost Of-games geïnspireerd, en in zekere zin lijken dat soort verhalen veel op die van westernfilms. In plaats van cowboyhoeden en geweren te dragen, gebruiken de vechters katana’s en dragen ze Japanse harnassen, waardoor de wereld van Ghost of Yōtei en de muziek door Otawa perfect bij elkaar passen.
Net als bij de eerste game is de muziek gebaseerd op twee hoofdthema’s. Ik heb het eerste thema voor Atsu al genoemd, en haar thema heeft nog twee andere versies op het album, met onder andere “Atsu’s Theme” als laatste nummer, maar het nummer dat ik wil uitlichten is het derde nummer met dezelfde naam, omdat deze versie zang bevat van Clare Uchina, die voor de nieuwe game is teruggekeerd. In Ghost of Tsushima vielen haar emotionele vocale uitbarstingen mij op, en in het nieuwe lied voor Atsu is ze meer terughoudend, alsof ze haar emoties in bedwang probeert te houden, wat een fantastisch mysterie aan het nummer toevoegt. Het is niet het enige lied op het album, want je kunt haar ongelooflijke stem opnieuw horen in “Mother’s Song”.
Het tweede hoofdthema is voor de zes tegenspelers in het spel en is te horen in “The Yōtei Six”. Het is een schitterend voorbeeld van hoe Oost en West in één muziekstuk kan worden samengevoegd, want als je de oosterse instrumenten zou vervangen door westerse, zou je een typisch, maar nog steeds een fantastisch cowboythema krijgen.
De combinatie van de twee stijlen en de integratie van de thema’s komen in het hele album terug, waarbij de muziek intiemer is dan die van zijn voorganger. Dit is niet alleen te horen op het album, maar ook in de game zelf zijn veel combinaties van de twee stijlen te ontdekken. Wanneer Atsu door prachtige landschappen reist, hoor je soms op de achtergrond een oosters instrument zoals de shamisen in een duet met een akoestische gitaar, wat heel minimalistisch klinkt en passend is. Wat ik ook geweldig vind aan het spel is de confrontatie voorafgaand aan een duel tussen twee krijgers, met muziek die erg aan Morricone doet denken, maar dan ook hier weer met die oosterse invloeden.
Stel dat je je tijdens het spelen van het spel de muziek gaat vervelen, wat ik me nauwelijks kan voorstellen, dan heb je ook de mogelijkheid om het spel om te zetten naar de zogenaamde Watanabe-modus. Wanneer de speler deze nieuwe modus activeert, verandert de muziek die tijdens verkenning en gevechten wordt afgespeeld in lo-fi-nummers, die zijn gemaakt door de beroemde Japanse regisseur Shinichiro Watanabe. Ik heb deze muziek voor deze recensie niet beluisterd, maar ik wil in ieder geval het bestaan ervan erkennen en mijn waardering uitspreken voor de originaliteit om dit ook in het spel op te nemen.
Ik was van plan om deze week geen recensies te schrijven, zodat ik me meer kon concentreren op de aanzienlijke achterstand in scores die ik nog moet verkennen. Toen ik echter de muziek voor Ghost of Yōtei hoorde, wist ik meteen dat ik er meer naar moest luisteren en beeldmateriaal van de game moest gaan bekijken, zodat ik toch een recensie kon gaan schrijven. Zoals ik vorige week in mijn Spotlight-artikel al zei, blijven soundtracks voor games me verrassen, en misschien komt er een moment dat ik meer over gamemuziek zal gaan schrijven dan over muziek voor andere media. Dat moment zal ongetwijfeld gaan komen als er steeds weer verbazingwekkende soundtracks voor games zullen worden geschreven, zoals Toma Otawa voor Ghost of Yōtei heeft gedaan.
Luisteren of kopen
- Koop deze soundtrack Amazon of Apple Music
- Luister naar deze soundtrack op Spotify
Lijst van de nummers
De hoogtepunten zijn vetgedrukt
- Ghost of Yōtei (3:19)
- The Yōtei Six – from “Ghost of Yōtei” (3:18)
- Atsu’s Theme – from “Ghost of Yōtei” (2:50)
- The Wilds of Ezo (3:56)
- Oyuki’s Theme (3:39)
- The Way of the Shamisen (2:36)
- Wanderer (3:47)
- Clan Matsumae (2:59)
- The North (3:13)
- Mother’s Song (2:22)
- Twin Wolves (3:07)
- Onryō (3:25)
- Upon the Wind (4:00)
- The Nine Tails (2:19)
- Night of the Burning Tree (2:10)
- Wrath of the Ghost (2:25)
- Okami (3:30)
- Ishikari Plain (2:45)
- Oshima Coast (3:40)
- The Call of Revenge (2:09)
- Shogun of the North (4:02)
- Atsu’s Theme (2:54)
Total length: 1 hour and 8 minutes
Milan (2025)
