World Soundtrack Awards: Film Music Days 2023

Read the article in English.

Er zijn heel wat filmmuziekfestivals in Europa te vinden. Ik heb de meeste ervan bijgewoond en over de meeste heb ik verslagen geschreven. Er is echter één belangrijk festival waar ik nog nooit over heb verteld, ook al heb ik het al vele malen bijgewoond en dat is het festival rondom de World Soundtrack Awards in Gent, België. De reden hiervoor is dat ik dit festival al bezocht jaren voordat ik deze website had opgericht. Dit is best wel merkwaardig aangezien dit festival een van de grootste filmmuziekfestivals in Europa is. Het is in ieder geval veruit het oudste, met hun 23e editie dit jaar, die ik dan eindelijk weer kon bijwonen. Hoewel de awardceremonie deel uitmaakt van Film Fest Gent, dat zijn 50e editie viert, is het ook meer een eigen entiteit geworden onder de naam WSA Film Music Days, met meerdere concerten in de avond en overdag andere evenementen.

Concerten

Voor deze editie vonden twee hoofdconcerten plaats. Naast de 23e editie van de World Soundtracks Awards werd een tweede concert aangekondigd onder de naam PRESS PLAY: Music in Games met muziek uit videogames. Elk jaar bevat het festival ook kleinere concerten onder de naam VIDEODROOM, dat zich richt op de combinatie van audio met beelden. Een daarvan was met de Japanse componist Eiko Ishibashi, en een andere met Colin Stetson. Ik had geen kaartjes voor deze evenementen, dus voor dit verslag richt ik me op de twee hoofdconcerten.

PRESS PLAY: Music in Games

Er heeft een welkome verandering plaatsgevonden bij de World Soundtrack Awards, die nu voortaan ook de muziek voor videogames zullen bekronen. Het festival introduceerde niet alleen een nieuwe World Soundtrack Award voor Beste Videogame, maar reikte deze ook uit tijdens een concert dat volledig aan videogamemuziek was gewijd. Wat me het meest enthousiast maakte toen ik over dit concert hoorde, was dat componist Austin Wintory het programma heeft samengesteld. Hij heeft als componist aan vele spellen gewerkt en heeft veel connecties in de industrie.

Wintory stelde niet alleen het programma samen, maar was ook de presentator van de avond en vertelde ons enkele feiten over de stukken die werden uitgevoerd. Na een sterk begin met muziek uit Medal of Honor, L.A. Noire en Celeste, kwamen we bij een reeks stukken die Wintory het “epische muziek”-blok noemde, met muziek uit de gloednieuwe videogames God of War: Ragnarök, Star Wars: Survivor en Baldur’s Gate 3, waarbij de componisten van de laatste twee games, Gordy Haab, Stephen Barton en Borislav Slavov, aanwezig waren in het publiek.

In plaats van een pauze werd de World Soundtrack Award voor Beste Muziek uitgereikt, met Narayana “River Boy” Johnson als eerste winnaar voor zijn werk voor de game Cult of the Lamb. Daarna ging de avond verder met de iconische muziek uit The Legend of Zelda en “One Winged Angel” uit Final Fantasy VII. Het hoogtepunt van dit concert kwam na een schitterend stuk uit Everybody’s Gone to the Rapture en muziek uit Hearthstone, namelijk de muziek uit het spel The Last of Us, geschreven door Gustavo Santaolalla. Wat dit stuk zo memorabel maakte, was dat Santaolalla zelf aanwezig was om het intieme, wonderschone en emotionele gitaarspel uit te voeren. Toen hij de laatste noten van het hoofdthema speelde, kon je hem duidelijk ontroerd zien door de staande ovatie die hij van het publiek ontving.

Ik had te doen met Wintory toen hij na zo’n optreden op het podium terugkeerde om het volgende blok aan te kondigen met zijn eigen muziek, maar hij had geen reden om zich zorgen te maken, want zijn muziek voor Assassin’s Creed Syndicate, Journey en Abzû wordt altijd goed ontvangen. De avond eindigde met nog een vet stuk, namelijk de muziek uit Assassin’s Creed Valhalla: Dawn of Ragnarök, waarvoor componist Stephanie Economou, die ook in het publiek aanwezig was, een Grammy won.

De muziek die op die avond ten gehore werd gebracht was een uitstekende afspiegeling van wat gamemuziek te bieden heeft en resulteerde voor mij in een leuke en vermakelijke avond. Ik was blijkbaar niet de enige, want ik zat in de rij achter Slavov, Barton en Haab, en ik kon zien dat ze enorm genoten, en dan niet alleen van hun eigen stukken. Als je weet dat de componisten zelf het naar hun zin hebben, dan weet je dat je bij een geweldig concert bent geweest. Ik ben ontzettend blij dat de WSA eindelijk muziek voor games erkent met hun awards en dit concert was een briljante viering van dat feit.

World Soundtrack Awards Ceremonie & Concert

Het hoofdevenement van dit festival is natuurlijk het World Soundtrack Awards concert. Ik ben al verschillende keren naar dit concert geweest, maar ze werden toendertijd gehouden in een arena, voordat ze in de afgelopen jaren naar het kleinere De Capitool zijn verhuisd. Op het programma van dit concert stond de muziek van twee gerenommeerde componisten, Laurence Rosenthal en Nicola Piovani, die deze avond een Lifetime Achievement Award in ontvangst mochten nemen.

Elke concerthelft was gewijd aan de geweldige muziek van een van de componisten, maar eerst was er nog wat andere muziek en werden er enkele van de World Soundtrack Awards uitgereikt. Ik zal niet over deze awards in detail treden omdat ik er al een nieuwsartikel over heb geschreven. In de eerste helft was de muziek gericht op de competitie voor jonge componisten. Zij moesten de muziek voor een kleine scène uit het spel Abzû schrijven. Daarna konden we de muziek bewonderen van Laurence Rosenthal, die een week voor zijn 97e verjaardag aanwezig was in het publiek.

De tweede helft begon met de muziek van de Discovery of the Year winnares van vorig jaar, Eiko Ishibashi. Ik kende haar muziek niet en dat is een situatie die ik altijd aangenaam vind. Na het uitreiken van de andere awards, waaronder één aan Volker Bertelmann voor Filmcomponist van het Jaar, konden we gaan genieten van de muziek voor de tweede Lifetime Achievement Award winnaar Nicola Piovani. Net als de muziek van Rosenthal is ook zijn werk erg melodieus, maar je kunt ook enkele verschillen opmerken. Terwijl Rosenthal’s werk puur orkestraal is, bevat Piovani extra instrumenten zoals de saxofoon, een gitaar en een sopraan die het prachtige “Beautiful That Way” uit La Vita e Bella zong.

Ceremonies kunnen vaak langdradig en saai zijn, met veel toespraken die je uit de flow van de muziek kunnen halen, maar je kunt zien hoe de World Soundtrack Awards dat probleem heeft verholpen. Ze deden dat door de awards in elke helft uit te delen tussen twee blokken in, met muziek van verschillende componisten ervoor en erna. 

Hoewel Rosenthal en Piovani gerenommeerde componisten zijn, kende ik niet al hun werk, net als veel anderen in het publiek. Daarom vind ik het geweldig dat de World Soundtrack Awards een beetje risico durft te nemen om deze componisten te eren, om hun muziek te spelen en om hun nalatenschap aan een breder publiek te introduceren in plaats van te kiezen voor de bekendere filmmuziekstukken. Ik had daardoor een geweldige avond.

Evenementen overdag

Op de dagen tussen de twee concerten in werden heel wat panels en ontmoetingen georganiseerd, de meeste in de Op de dagen tussen de twee concerten in werden heel wat panels en ontmoetingen georganiseerd, de meeste in de hoofdlocatie van het filmfestival: de Kinepolis-bioscoop in Gent, maar ook in de lobby van het festivalhotel. De meeste van deze panels bestonden uit een gesprek tussen een moderator en een of meer componisten of andere personen uit de industrie, en ze waren allemaal erg informatief. Ik vond vooral de bijeenkomst met de componisten van gamemuziek erg leuk. Je kon duidelijk merken dat ze elkaar kennen en gepassioneerd zijn over elkaars werk. Je kunt dit panel hieronder bekijken (in het Engels):

Een ander fantastisch evenement was de officiële meet & greet sessie in de hotellobby op de laatste dag. Veel gasten uit de filmmuziekindustrie zaten achter een tafeltje en als je een kaartje voor dit evenement had gereserveerd, kon je naar ze toe lopen en om een foto of handtekening vragen als je een fan was of om advies vragen als je in het vak wilde werken. Het was behoorlijk hectisch maar erg leuk om mee te maken.

Interviews

Tijdens deze Film Music Days heb ik twee interviews kunnen afnemen. Een daarvan was met Borislav Slavov, met wie ik sprak over zijn ontmoeting met Hans Zimmer toen hij aan de muziek voor Crysis 2 werkte en zijn inspanningen voor Baldur’s Gate 3. De tweede was met Stephen Barton en Gordon Haab, waarbij we spraken over hun samenwerking, hun werk aan Star Wars Jedi en hun individuele projecten. Deze interviews zullen in de komende maanden worden gepubliceerd.

Conclusie

Ik had al goede herinneringen aan de World Soundtrack Awards voordat ik Soundtrackwereld had opgericht. De concerten waren altijd uniek en het Brussels Philharmonic, met muziekdirecteur Dirk Brossé aan het roer, deed het altijd uitstekend. Met deze editie hebben ze die trend weten voor te zetten. De zaal is iets kleiner dan ik gewend was, maar het resulteerde in een intiemere ervaring. Vooral met de muziek van Rosenthal en Piovani zou het niet zo goed hebben gepast in een arena. Daarnaast is de stad Gent een prachtige plek om te bezoeken, met zijn oude stadscentrum waar je uitstekende Belgische bieren kunt drinken tussen je wandelingen door de smalle en oude straatjes door. Het is een perfecte plek om een lang weekend weg van huis te combineren met geweldige filmmuziek en vanaf nu dus ook muziek uit videogames.

Foto’s