Er is in de loop der jaren iets verbazingwekkends gebeurd op het gebied van filmmuziek waar ik nog steeds aan moet wennen: de populariteit van filmmuziekconcerten is aanzienlijk toegenomen. Ik heb al verschillende concerten in mijn woonplaats bijgewoond, waarbij het Noord Nederlands Orkest (NNO) filmmuziek heeft uitgevoerd. Ik heb vooral genoten van de concerten waarbij Dirk Brossé de dirigent was, omdat hij heel goed kan vertalen wat filmmuziek nodig heeft naar de musici in het orkest. Ik wist dat hij weer naar Groningen zou komen om een van deze filmmuziekconcerten te dirigeren, maar ik bleef het kopen van kaartjes maar uitstellen, en toen ik er eindelijk aan toe kwam, zag ik tot mijn grote verbazing dat het concert al lang uitverkocht was. Uitverkocht zijn is geweldig nieuws voor het orkest, Brossé en filmmuziek in het algemeen, maar voor mij wat minder leuk. Gelukkig kon ik een kaartje bemachtigen via Ticketswap, en zat ik samen met veel andere mensen in het publiek alsof er niets aan de hand was.
Op het programma stonden veel iconische stukken die geschreven zijn voor of gebruikt zijn in films. Het eerste muziekstuk “The Moonlit Woods of Fairyland” was echter een beetje een mysterie. Gelukkig pakte Brossé na afloop de microfoon om uit te leggen dat het een stuk was dat door iemand uit het orkest was gecomponeerd. Het was dus officieel geen filmmuziek, maar toch klonk dit mooie stuk er wel naar. Brossé informeerde ons ook over de volgende drie stukken die zouden worden uitgevoerd. Het eerste was een fantastische suite uit The Godfather. Het is altijd geweldig om die melodieën weer te horen en ik vond het vooral leuk dat de muzikanten erin zongen, wat een leuke bijkomstigheid was voor een concert zonder koor. Voor het tweede stuk stond concertmeester Eeva Koskinen op voor haar aandeel in Schindler’s List. Ze deed de vioolsolo geweldig en ik denk dat een van de redenen daarvoor was dat ze de solo zonder bladmuziek uitvoerde, zodat de volledige aandacht uitging naar het uitvoeren van elke noot met de nodige emotie.
Na het schitterende “For the Love of a Princess” uit Braveheart, het derde stuk dat Brossé had genoemd, kondigde hij de laatste stukken voor de pauze aan, aangevuld met een aantal leuke anekdotes over filmmuziek. Barber’s “Adagio for Strings” is niet voor film geschreven, maar het is nog steeds een fantastisch stuk om je ogen bij te sluiten terwijl je naar de emotionele melodieën luistert die in elkaar overvloeien. Voor de pauze hadden we daarna nog een paar stukken te gaan: “The Good, the Bad and the Ugly”, het thema uit Apollo 13 en de iconische ‘Raiders March’ uit Indiana Jones: Raiders of the Lost Ark. Vooral die laatste was een genot om aan te horen, vooral ook omdat de kopersectie hierin mocht schitteren.
Na de pauze konden we verder luisteren naar muziek van John Williams met “Adventures on Earth” uit E.T. The Extra-Terrestrial. Daarna was het tijd voor nog een stuk uit Indiana Jones, maar dit keer uit de televisieserie The Young Indiana Jones, gecomponeerd door Laurence Rosenthal, de hoofdgast op Brossé’s World Soundtrack Awards in 2023. Het was een fraaie introductie van deze geweldige componist aan het uitverkochte publiek, met zijn jazzy en vrolijke melodieën.
Na het prachtige pianothema uit Love Story was het tijd voor het hoogtepunt van de avond. Het zou de eerste keer zijn dat ik “Escapades” uit Catch Me If You Can live zou gaan horen. Het is een stuk van John Williams voor solo, saxofoon, vibrafoon en jazz contrabas. De solisten, die orkestleden waren inclusief de componist van het eerste stuk op het programma, werden tussen Brossé en het orkest opgesteld. Hun uitvoering van het stuk was uitstekend en ik vind het geweldig dat ik nog steeds verrast kan worden door iconische muziek die ik heel goed ken maar nog nooit live heb gehoord, vooral in een setting met solisten zoals ik die avond mee heb gemaakt. Officieel was er geen toegift voor dit concert, maar het laatste stuk van het programma was “End Titles” uit Blade Runner, wat er als één beschouwd kan worden. Als tubaspeler moet ik mijn waardering uitspreken voor de tubaspeler van het orkest. De snelle baslijn van dat stuk consequent spelen op een koperblaasinstrument is niet eenvoudig.
Ik ben blij dat ik dit uitverkochte concert van het NNO nog heb kunnen meemaken. Ze speelden het concert de dagen erna in nog twee verschillende steden, maar ook die in Leeuwarden was net uitverkocht terwijl ik dit verslag aan het schrijven was. Dat betekent dat heel veel mensen een fantastisch filmmuziekconcert hebben kunnen beleven, waarbij ze naar een aantal iconische stukken hebben kunnen luisteren die je op zo’n avond zou verwachten, maar ook kennis hebben kunnen maken met iets nieuws en verfrissend.
Over ‘verfrissend’ gesproken: Ik moet ook vermelden dat, hoewel ik het NNO een leuk orkest vind, de mannen van het orkest altijd gekleed waren in conservatieve zwarte met witte pakken, en voor mij past dat niet echt bij dit soort concerten. Voor dit concert zag ik dat ze eindelijk in volledig zwart gekleed waren, wat veel beter past bij de muziek die ze hebben gespeeld. Het is een klein voorbeeld van hoe ik de groei zie van het orkest dat filmmuziek is gaan omarmen. De volgende keer dat ik de aankondiging zie dat het NNO filmmuziek gaat uitvoeren, koop ik gelijk een kaartje om kaartproblemen te voorkomen.
Concertinformatie
Waar: De Oosterpoort in Groningen
Wanneer: 13 maart 2025
Orkest: Het Noord Nederlands Orkest (NNO) onder leiding van Dirk Brossé
Programma
- Menno Bosgra – “The Moonlit Woods of Fairyland”
- Nino Rota – Concert suite uit The Godfather
- John Williams – Theme uit Schindler’s List
- James Horner − “For the Love of a Princess” uit Braveheart
- Samuel Barber –” Adagio for strings op.11”
- Ennio Morricone – The Good, The Bad, and The Ugly
- James Horner – Thema uit Apollo 13
- John Williams – “Raiders March” uit Raiders of the Lost Ark
Pauze
- John Williams – “Adventures on Earth” uit E.T. The Extra-Terrestrial
- Laurence Rosenthal – “Hollywood Follies: uit Young Indiana Jones and the Hollywood Follies
- Francis Lai –”Main Theme” uit Love Story
- John Williams – “Escapades” uit Catch Me If You Can
- Vangelis – “End Titles” uit Blade Runner
