Star Trek: The Next Generation is tijdens mijn opgroeien heel belangrijk voor me geweest, aangezien het in mijn tienertijd op televisie werd uitgezonden. Ik heb sindsdien alle Star Trek series en films gezien en tevens ook de meeste afleveringen uit The Original Series. Ik werd enthousiast toen de televisieserie Picard werd aangekondigd en ben deze serie gaan kijken, maar het heeft me nooit echt gegrepen. Ik was halverwege het tweede seizoen, terwijl het derde seizoen al begonnen was, toen ik vernam dat sociale media aan het ontploffen was over hoe geweldig dit laatste seizoen was. De belangrijkste reden voor deze internethype was dat de volledige crew van The Next Generation, na meer dan 20 jaar, weer bij elkaar zou komen. Ik wist dat ik de serie zo snel mogelijk moest uitkijken, en dat was zeker geen straf.
Jeff Russo, die ook de muziek voor Star Trek: Discovery heeft geschreven, was de componist voor de eerste twee seizoenen van Picard en ik vond zijn muziek voor de serie in orde, maar klonk voor mij niet echt als Star Trek. Zijn muziek had niet de volledige orkestrale en melodieuze vibes die bij een Star Trek serie of film hoort. Ik weet niet waarom, maar Russo’s rol voor het laatste seizoen was als “supervising composer”, wat dat ook moge betekenen en Stephen Barton werd aangesteld om de muziek voor de laatste reis van The Next Generation bemanning te schrijven.
Zoals gewoonlijk begon ik naar de soundtrack te luisteren voordat ik serie ging kijken en ik was al na een paar nummers flink onder de indruk. De belangrijkste oorzaak hiervan was hoeveel deze muziek mij de Star Trek vibes gaf die ik zocht. In de muziek hoor je niet alleen inspiratie van voorgaande Star Trek componisten Jerry Goldsmith, James Horner, Dennis McCarthy en Leonard Rosenman, maar ook veel bestaande thema’s van vooral McCarthy en Jerry Goldsmith zijn in de muziek terug te horen.
De eerste helft van het soundtrackalbum staat bol van orkestraal genot en de bestaande thema’s zijn op verschillende punten in de muziekstukken verweven om extra flair toe te voegen, maar ook om binnen de grenzen van hun welkom te blijven. Een perfect voorbeeld van het integreren van bestaande thema’s is het nummer “Legacies”. Hierin hoor je de meest iconische thema’s van The Next Generation, Voyager, The Original Series en een vleugje van het Deep Space Nine-thema, die allemaal perfect bij de scène passen. Een ander slim gebruik van een bestaand thema is het moment waarop de Klingon Worf zijn buitenaardse krijgskunsten vertoont en ik daarbij Goldsmiths Klingon Theme, dat hij in 1979 voor Star Trek: The Motion Picture componeerde, op de achtergrond hoorde. Ik grijnsde van oor tot oor toen ik dat vernam. Dit thema is te horen in “Klingons Never Disappoint” als je dat moment opnieuw wilt beleven.
Niet alle voor de serie geschreven thema’s zijn reeds bestaand, want er worden ook nieuwe thema’s geïntroduceerd. Een van mijn favorieten is het thema van het ruimteschip USS Titan, dat te horen is in “Leaving Spacedock”. Een hint van het thema is aanwezig aan het begin van het nummer, maar rond de twee minuten kun je het thema volledig beluisteren en maakt het een waardig ‘Star Trek thema’.
Op dit punt van de recensie heb ik alleen nog maar de eerste helft van het album besproken. Wat deze score zoveel boeiender maakt dan hij al is, is hoe de muziek in de tweede helft verandert. Het verhaal van het tweede gedeelte van dit seizoen van Picard wordt nog duisterder en wanhopiger, wat weerspiegeld wordt in de muziek. In “Proteus,” maakt de orkestrale muziek plaats voor meer synthklanken samen met een solo strijkinstrument, waardoor een onheilspellende klankbeeld ontstaat. De verandering van muzikale stijl houdt waarschijnlijk ook verband met de introductie van bijkomende componist Frederik Wiedmann, die de muziek voor die aflevering voor zijn rekening nam. Volgens een van de vele interviews die Barton en Wiedmann hebben afgenomen, schreef Barton de muziek voor de eerste zes afleveringen, maar werd hij overweldigd door de hoeveelheid muziek die de serie nodig had. In plaats van zichzelf te overbelasten, wat hij al deed, vroegen de showrunners aan Wiedmann om muziek te schrijven voor enkele afleveringen. De producenten gebruikten sommige van Wiedmanns bestaande muziek al als tijdelijke muziek tijdens het bewerken van de scènes, waardoor het een logische stap was om hem om hulp te vragen.
Het verdwijnen van orkestrale Star Trek-klinkende muziek maakt de score er niet minder om. Een prachtig voorbeeld van goede muziek is het 7 minuten durende nummer “Dominion”. Het stuk bestaat uit een lange emotionele opbouw met solo cello en piano, samen met schitterende lange, expressieve orkestrale melodielijnen, die perfect passen bij alle duistere gebeurtenissen die in die scène op het scherm plaatsvinden.
Ik ken de muziek van Barton en Wiedmann al van hun werk voor respectievelijk Star Wars Jedi: Survivor en The Dragon Prince. Ik ben blij voor hen voor hun succes voor Picard. Het is welverdiend, omdat ze een soundtrack wisten te schrijven die de nostalgie van veel Star Trek fans weet te vangen, maar ook door hun eigen flair eraan toe te voegen, die alle emoties perfect weten te raken. Het is jammer dat Picard voorbij is, maar ik zie een mooie toekomst voor beide componisten, voor een andere Star Trek serie of iets anders.
Luisteren of kopen
- Koop deze soundtrack op Amazon.com of Apple Music
- Luister naar deze soundtrack op Spotify
Lijst van de nummers
De hoogtepunten zijn vetgedrukt.
- Beverly Crusher (3:02)
- Old Communicator (1:58)
- Hello, Beautiful (1:57)
- Leaving Spacedock (3:44)
- I Like That Seven! (3:29)
- Breaking the Beam (3:59)
- The Shrike (3:34)
- Picard’s Answer (4:08)
- Riker and Jack (2:08)
- Call Me Number One (2:02)
- No Win Scenario (3:57)
- Blood in the Water (2:58)
- Let’s Go Home (3:24)
- Flying Blind (5:51)
- A New Family (4:16)
- Klingons Never Disappoint (5:32)
- I Do See You (5:26)
- Legacies (3:15)
- Evolution (2:44)
- La Forges (2:08)
- Invisible Rescue (3:34)
- Catch Me First (2:32)
- Proteus (3:46)
- Dominion (7:04)
- Lower the Partition (3:38)
- Get Off My Bridge (4:26)
- Family Reunion (3:17)
- Impossible (1:37)
- Frontier Day (2:43)
- Hail the Fleet (4:03)
- You Have the Conn (3:44)
- Make It So (6:02)
- This Ends Tonight (3:07)
- Battle on the Bridge (2:58)
- All That’s Left (2:02)
- Annihilate (3:05)
- Trust Me (2:06)
- The Last Generation (2:51)
- Where It All Began (2:19)
- The Missing Part of Me (4:30)
- Must Come to an End (1:32)
- A New Day (3:22)
- Legacy and Future (1:44)
- Names Mean Everything (1:43)
- The Stars – End Credits (2:59)
Duur: 2 uur en 30 minuten
Lakeshore Records (2023)
