“3 Decades of Music for Hollywood”
Het is een trend geworden voor componisten die bekend zijn in Hollywood, om op tournee te gaan. Ramin Djawadi toerde al door Amerika met zijn Game of Thrones Live Experience en zal opnieuw op tournee gaan, en doet dit keer ook Europa, inclusief Nederland, aan. Hans Zimmer heeft ook de hele wereld bezocht met zijn liveshow en heeft net zijn DVD en Blu-ray uitgebracht. Beide shows waren grote producties en waren van hoge kwaliteit: ze hadden speciaal gebouwde podia, beelden op schermen en in Djawadi’s geval zelfs vuur. Nu was het de beurt aan James Newton Howard. Zijn Europese tour is meer dan een jaar geleden al aangekondigd, en toen ik dat hoorde heb ik gelijk kaarten gekocht voor zijn concert in Antwerpen.
Toen ik de concertzaal binnenliep, zag ik gelijk dat dit een ander concert zou worden dan van de andere twee componisten: het podium was heel eenvoudig met alleen maar stoelen en een scherm. We konden ook een achtergrondmuziekje horen uit de speakers, dat werd overstemd door het applaus toen James Newton Howard op het podium verscheen en hij het achtergrondmuziekje kon omzetten in de “Main Titles” uit Fantastic Beasts and Where to Find Them. Nadat deze was afgelopen, ging de muziek gelijk over in de fantastische hoornsolo die het begin inluidde van Snow White and the Huntsman, die mij gelijk kippenvel deed bezorgen. Halverwege het stuk werden er beelden op het scherm getoond die synchroon liepen met de muziek. Deze suite was een goed begin van de avond en toen deze voorbij was, pakte Howard zelf de microfoon om het publiek te begroeten.
De muziek van deze avond was in suites onderverdeeld: sommige suites bevatten muziek uit dezelfde film, maar er waren ook suites die uit muziek uit meerdere films bestonden. Het volgende werk was uit The Hunger Games films. Ik ken de muziek waar de film mee begint, maar wat er gelijk na kwam, was voor mij onbekende aktiemuziek, een gevoelige sopraansolo, en eindigend in een tweede kippenvelmoment met “Horn of Plenty”. Terwijl dit speelde, werden voor een extra dimensie beelden op het scherm getoond van de scènes waar deze muziek in is gebruikt. De suite uit Pan begon met subtiel vrouwengezang, ondersteund door het orkest, samen naar een groots slot werkend. Terwijl Howard over zijn relatie met regisseur M. Night Shyamalan vertelde, liep hij naar zijn eigen piano. Daar legde hij zijn Signs-thema uit, voor hij met zijn M. Night Shyamalan suite begon. Het werk begon met een chaotisch klinkende Signs, voordat deze overging in mooie melodielijnen, die werden opgevolgd door spannende muziek uit The Sixth Sense, terwijl er enge beelden op het scherm werden getoond. Deze suite eindigde in mijn persoonlijke favoriet van deze componist, namelijk “Flow Like Water” uit The Last Airbender. En water was aan het vloeien, het kwam dit keer uit mijn ooghoeken, zeker toen de hoorns met hun deel begonnen. Ik ben nog steeds verwonderd dat ik dit stuk live heb mogen meemaken met Howard zelf als dirigent. Het laatste stuk voor de pauze was muziek uit Wyatt Earp, dat aan het eind overging in “The Hanging Tree” uit The Hunger Games: Mockingjay – Part 1, gezongen door de Belgische zangeres Blanche. Ik moest even wennen aan haar diepe stem, maar desalniettemin klonk het prachtig met het orkest en koor die het van haar overnamen terwijl zij van het podium afliep.
Nadat wij terugkwamen van een korte pauze, konden wij luisteren naar een fantastische suite uit Dinosaur. “The Egg Travels” is een geweldig nummer, speciaal door de beelden op het scherm die daarbij getoond werden. Tijdens het applaus bedankte Howard ons in het Nederlands. Als introductie voor King Kong, vertelde Howard ons wat muziek eigenlijk doet met een film. Hij liet ons een scene uit de film zien zonder muziek, en herhaalde de beelden nogmaals maar nu terwijl het orkest zijn wonderschone muziek aan het spelen was. Toen het werk klaar was, mochten de hoornisten staan om extra waardering van het publiek in ontvangst te nemen.
De volgende suite was gevuld met muziek uit romantische films. Het was een selectie van films waarin Julia Roberts een hoofdrol had. Howard begon het werk met het thema van Dave dat hijzelf alleen op de piano speelde. Dit werd opgevolgd door muziek uit Pretty Woman en My Best Friend’s Wedding, terwijl er op het scherm heel veel korte scènes te zien waren met Julia Roberts. “Tawara” uit Snow Falling on Cedars was het volgende op het programma, en het was ook degene waar ik het meest naar uitkeek. Howard vertelde aan het publiek dat hij de muziek voor deze film echt geweldig vond, en ik ben het daar volledig mee eens. Voordat het stuk begon met het deel wat ik zo goed ken, konden wij eerst luisteren naar een solo op cello, wat daarna overging in het zachte koorgezang wat ik wel herkende. Wat een ervaring om dit geweldig stuk live te mogen horen. Voor The Village werd de concertmeester Helena naar voren geroepen om de vioolsolo te spelen. Het is een uitdagend stuk waar zij prima doorheen kwam. Het volgende segment op het programma was een kijkje in het leven van James Newton Howard, door middel van een filmpje waar hijzelf live de voiceover voor deed, genaamd “The Limitless Possibilities of Life”. Hij zat achter zijn piano terwijl hij aan het vertellen was, en toen hij klaar was, begon hij een stuk te spelen dat hij in het begin van zijn carrière geschreven had. Het was een intieme ervaring met alleen hem achter de piano, en het was jammer dat wij hem niet met een applaus konden belonen omdat het stuk meteen door het orkest werd overgenomen voor een suite van Blood Diamond. Dit was een leuke ervaring, doordat de Afrikaanse zangeres Velile Mchuni zingend het podium op kwam met haar krachtige en mooie stem. Ze werd daarbij ondersteund door de vrouwen van het koor.
Voordat Howard “The Dark Knight Suite” begon te dirigeren, vertelde hij eerst over zijn relatie met Hans Zimmer. Terwijl wij daarna naar de suite aan het luisteren waren, kwam ik erachter dat ook James Newton Howard mooie muziek heeft geschreven voor deze film. Nadat Howard in zijn laatste toespraak iedereen had bedankt voor dit concert, begon hij de laatste suite van het programma te dirigeren uit Fantastic Beasts and Where to Find Them. In de finale van het stuk werden logo’s van alle gespeelde films achter elkaar getoond op het scherm, wat tegelijkertijd met de laatste noot stopte. Tijdens de staande ovatie van het publiek leek Howard emotioneel ontdaan. Hij vond het daarom waarschijnlijk niet erg om nog een toegift te dirigeren. Dit werd een suite uit Maleficent, met onder andere een fantastische tubasolo. Ook de hoorns en de vrouwen uit het koor klonken geweldig. Na nog een staande ovatie en nog een keer een emotioneel geroerde dirigent, deed hij wat hij bijvoorbeeld in Amsterdam niet had gedaan: namelijk nog een toegift dirigeren, en dit keer was het uit Prince of Tides. Toen deze klaar was, verliet Howard het podium om daarna niet meer terug te keren.
Het was een groot voorrecht om een hele avond muziek van James Newton Howard te mogen aanhoren, met hem aan het roer. Het was heel anders dan de andere twee tournees. De eenvoudige opstelling zonder veel poespas paste heel goed bij hem en zijn muziek. Wat ik wel merkte waren de kleine fouten hier in daar in het orkest, wat ik eigenlijk niet had verwacht van een zo groots aangekondigde tournee. Ook had ik verwacht dat meer muziek mij emotioneel zou raken. Misschien lag het aan de kwaliteit van het orkest, waren ze moe van al het reizen, of misschien lag het aan dat Howard meer een componist is dan een dirigent. We zullen dit nooit weten. Maar met dat gezegd: het is nu ongeveer een week na het concert dat ik dit verslag aan het schrijven ben, en ik blijf nog op een positieve manier steeds aan dit concert denken. Zelfs met die foutjes heeft het een goede indruk op mij achtergelaten. Als je dit leest terwijl de tournee nog steeds bezig is of wanneer er weer een tournee is aangekondigd, kan ik je dit concert zeker aanbevelen als je de kans hebt om het te zien.
Concertinformatie
Waar en wanneer: Antwerpen, België – 11 november 2017
Orkest: Czech National Symphony Orchestra onder leiding van James Newton Howard
Koor: Cinematic Art Choir onder leiding van David De Geest
Zangeressen: Blanche and Velile Mchunu
Programma
- Fantastic Beasts and Where to Find Them
- Main title
- Snow White and the Huntsman
- Snow White
- Escape From The Tower
- Beach Warriors
- Coronation
- The Hunger Games: Catching Fire
- Katniss
- Peacekeepers
- The Hunger Games: Mockingjay Part 2
- Rebels Attack
- The Hunger Games
- Horn of Plenty
- Peter Pan
- Fairy Dance
- Flying
- Peter Returns
- Signs
- Main titles
- The Sixth Sense
- Suicide Ghost
- Cole’s Secret
- The Last Airbender
- Flow like Water
- Wyatt Earp
- Main Title
- The Wedding
Pauze
- Dinosaur
- Inner Sanctum
- The Egg Travels
- King Kong
- Central Park
- Captured
- Dave
- Dave’s Theme
- Pretty Woman
- He sleeps
- My Best Friend’s Wedding
- The Chase
- Snow Falling on Cedars
- Tarawa
- The Village
- The Gravel road
- Solo Piano en The Limitless Possibilities of Life
- Blood Diamond
- London
- Solomon Vandy
- The Dark Knight
- The Harvey Dent Suite
- Fantastic Beasts and Where to Find Them
- Inside The Case
- You’re One of Us Now
- The Occamy
- Newt Releases the Thunderbird
- Maleficent (toegift)
- The Prince of Tides (toegift)
